Lactari

Infotaula d'ésser viuLactari
Lactarius Modifica el valor a Wikidata

Lactarius vietus Modifica el valor a Wikidata
Taxonomia
Super-regneEukaryota
RegneFungi
ClasseAgaricomycetes
OrdreRussulales
FamíliaRussulaceae
GènereLactarius Modifica el valor a Wikidata
Pers., 1797
Tipus taxonòmicLactarius piperatus
Nomenclatura
EstatusNomen conservandum, orthographia conservanda i typus conservandus Modifica el valor a Wikidata
Ortografia originalLactaria Modifica el valor a Wikidata
Lactarius aurantiacus
Lactarius aurantiofulvus
Lactarius azonites
Lactarius blennius
Lactarius camphoratus
Lactarius chrysorrheus
Lactarius controversus
Lactarius decipiens
Lactarius deterrimus
Lactarius glyciosmus
Lactarius resimus
Lactarius scoticus
Lactarius mammosus

Els lactaris (Lactarius) constitueixen un gènere de bolets micorrizògens pertanyent a la família de les russulàcies i descrit per Christian Hendrik Persoon el 1797, al qual pertany els rovellons i els pinetells (com ara, el rovelló -Lactarius sanguifluus-, Lactarius vinosus, el pinetell -Lactarius deliciosus- i el pinetell d'avet -Lactarius salmonicolor-).[1]

Etimologia

Del llatí lac, lactis (llet).[2]

Descripció

  • Capell sovint deprimit o en forma d'embut quan és vell.
  • Tenen la carn dura, granelluda, no és fibrosa, es trenca bruscament com un bastonet de pa i s'engruna entre els dits.
  • Les làmines, sovint, són decurrents.
  • L'estípit i el capell sovint mostren punts ovals de base plana (estrobículs).
  • Exsuden una mena de làtex que flueix per les ferides de les làmines quan es trenquen amb l'ungla i de la carn quan es talla. El color viu d'aquest làtex diferencia unes espècies de les altres, però tots són comestibles apreciats i no es poden confondre amb espècies rebutjables que tenen sempre el làtex blanc o grogós (aquest líquid pot ésser de color taronja, vermell, lila, blanc o groc, i pot desenvolupar el seu color final només després d'haver estat exposat a l'aire).[3][4][5]

Hàbitat

Viuen associats, sobretot, als pins. Els rovellons són propis de les pinedes de terra baixa i defugen el fred de les muntanyes altes. En canvi, els pinetells es troben des de terra baixa fins a l'alta muntanya, on apareixen ja en ple estiu.[6]

Comestibilitat

Els lactaris de làtex acolorit són els bolets més apreciats i de més tradició als Països Catalans. Són adequats per a cuinar a la brasa, al forn o fregits amb poc oli, sempre sense coure'ls gaire. No són apropiats per a guisar.[6]

Taxonomia

  • Lactarius acerrimus Britzelm., 1893
  • Lactarius acris (Bolton) Grey, 1821
  • Lactarius acutus R. Heim
  • Lactarius adhaerens R. Heim
  • Lactarius albocarneus Britzelm., 1895
  • Lactarius amarus R. Heim
  • Lactarius annulatoangustifolius (Beeli) Buyck
  • Lactarius aquizonatus Kytöv.
  • Lactarius aspideus (Fr.) Fr.
  • Lactarius atlanticus Bon
  • Lactarius atroviridis Peck
  • Lactarius aurantiacus (Pers.) Gray
  • Lactarius aurantiifolius Verbeken
  • Lactarius aureifolius Verbeken
  • Lactarius auriolla Kytöv.
  • Lactarius azonites (Bull.) Fr.
  • Lactarius badiosanguineus Kühn. & Romagn.
  • Lactarius baliophaeus Pegler
  • Lactarius barbatus Verbeken
  • Lactarius bertillonii
  • Lactarius blennius (Fr.) Fr.
  • Lactarius bresadolanus Singer
  • Lactarius camphoratus (Bull.) Fr.
  • Lactarius chromospermus Pegler
  • Lactarius chrysorrheus Fr.
  • Lactarius circellatus (Battarra) Fr.
  • Lactarius cistophilus Bon et Trimbach
  • Lactarius citriolens
  • Lactarius controversus (Pers.:Fr.) Fr.
  • Lactarius cremor Fries
  • Lactarius cyanopus Basso, 1999
  • Lactarius cyathuliformis Bon
  • Lactarius deliciosus (L. ex Fr.) S. F. Gray
  • Lactarius deterrimus Groeger
  • Lactarius dryadophilus Kühner, 1975
  • Lactarius evosmus Kühner & Romagn.
  • Lactarius flavidus Boud., 1887
  • Lactarius flexuosus (Pers.) Gray
  • Lactarius fluens Boud.
  • Lactarius fuliginosus Fr.
  • Lactarius fulvissimus Romagn.
  • Lactarius glaucescens
  • Lactarius glyciosmus (Fr.:Fr.) Fr.
  • Lactarius helvus (Fr.) Fr.
  • Lactarius hepaticus Plowr.
  • Lactarius hyphoinflatus R.W. Rayner
  • Lactarius hysginoides Korhonen & T. Ulvinen
  • Lactarius hysginus
  • Lactarius insulsus (Fr.) Fr., 1838
  • Lactarius lacunarum Romagn. ex Hora
  • Lactarius lanceolatus O.K. Mill. & Laursen
  • Lactarius lignyotus Fr., 1857
  • Lactarius lilacinus (Lasch) Fr.
  • Lactarius luridus (Pers.) Gray
  • Lactarius mairei
  • Lactarius mammosus Fr.
  • Lactarius musteus Fr.
  • Lactarius obscuratus (Lasch) Fr.
  • Lactarius omphaliformis Romagn.
  • Lactarius pallidus Pers.
  • Lactarius pergamenus (Sw.) Fr.
  • Lactarius picinus Fr.
  • Lactarius pilatii Z.Schaef., 1966
  • Lactarius piperatus (Fr.) S. F. Gray
  • Lactarius populinus R. Heim
  • Lactarius porninsis Roll.
  • Lactarius pterosporus Romagn.
  • Lactarius pubescens (Fr.) Fr.
  • Lactarius pyrogalus (Bull.) Fr.
  • Lactarius quieticolor Romagn.
  • Lactarius quietus (Fr.) Fr.
  • Lactarius repraesentaneus Britz.
  • Lactarius resimus (Fr.) Fr., 1838
  • Lactarius romagnesii Bon
  • Lactarius rostratus Heilm.-Claus.
  • Lactarius rubrocinctus Fr.
  • Lactarius rufus (Scop. ex Fr.) Fr.
  • Lactarius rugatus Kühner & Romagn.
  • Lactarius ruginosus Romagn.
  • Lactarius salicis-herbaceae Kühner, 1975
  • Lactarius salicis-reticulatae Kühner
  • Lactarius salmonicolor Heim et Led.
  • Lactarius sanguifluus Fr.
  • Lactarius scoticus Berk. & Broome
  • Lactarius scrobiculatus
  • Lactarius semisanguifluus R. Heim & Leclair
  • Lactarius serifluus (DC.:Fr.) Fr.
  • Lactarius sphagneti (Fr.) Neuhoff, 1956
  • Lactarius spinosulus Quél. & Le Bret., 1879
  • Lactarius subdulcis (Bull.:Fr.) S.F. Gray
  • Lactarius subumbonatus Lindgr.
  • Lactarius syringinus Z.Schaef., 1956
  • Lactarius tabidus Fr., 1838
  • Lactarius tesquorum Malençon
  • Lactarius torminosus (Schaeff. Ex Fr.) S. F. Gray, 1821
  • Lactarius trivialis
  • Lactarius turpis (Weinm.) Fr.
  • Lactarius uvidus (Fr.) Fr.
  • Lactarius vellereus (Fr.) Fr.
  • Lactarius vietus (Fr.) Fr.
  • Lactarius violascens (J.Otto) Fr., 1838
  • Lactarius volemus (Fr.) Fr.
  • Lactarius zonarioides Kühner & Romang., 1953
  • Lactarius zonarius (Bull.) Fr[7][8][9]

Observacions

Alguns d'aquests bolets es troben, de vegades, parasitats per un altre bolet microscòpic (Hypomyces lactifluorum) que esblanqueeix i endureix les làmines. En aquest estat s'anomenen rovelloles o mare de rovelló, i també són comestibles (encara que pot ésser coent si l'hoste és una espècie com Lactarius piperatus).[6][5]

Referències

  1. Pascual, Ramon: Guia pràctica del boletaire. MiniGuiesNatura. Ed. Pòrtic, Barcelona, 2003. ISBN 84-7306-874-2. Pàg. 38.
  2. AsturNatura (castellà)
  3. MushroomExpert.Com (anglès)
  4. «Lactari». Gran Enciclopèdia Catalana. Barcelona: Grup Enciclopèdia Catalana.
  5. 5,0 5,1 «Russulaceae (Family)» (en anglès). ZipcodeZoo.com. Arxivat de l'original el 24 d’octubre 2014. [Consulta: 6 setembre 2010].
  6. 6,0 6,1 6,2 Pascual, Ramon: Guia pràctica del boletaire. Pàg. 39.
  7. BioLib (anglès)
  8. Catalogue of Life (anglès)
  9. StrainInfo Arxivat 2014-10-14 a Wayback Machine. (anglès)

Enllaços externs

En altres projectes de Wikimedia:
Commons
Commons
Commons (Galeria) Modifica el valor a Wikidata
Commons
Commons
Commons (Categoria) Modifica el valor a Wikidata
Viquiespècies
Viquiespècies
Viquiespècies Modifica el valor a Wikidata
  • Barcodes of Life (anglès)
  • Asociación micológica El Royo (castellà)
  • North American species of Lactarius
Registres d'autoritat
Bases d'informació
Bases de dades taxonòmiques
BioLib COL Dyntaxa EOL GBIF IF IN ITIS MycoBank NCBI OTL WoRMS