Christine Merle O'Neil |
Plaats uw zelfgemaakte foto hier |
Persoonlijke informatie |
Nationaliteit | Australië |
Geboorteplaats | Newcastle |
Geboortedatum | 19 maart 1956 |
Lengte | 1,80 m[1] |
Profdebuut | 1973 |
Totaal prijzengeld | 56.291 US dollar |
Profiel | (en) WTA-site |
Enkelspel |
Winst-verliesbalans | 30–59 |
Titels | 2 |
Hoogste positie | 67e (november 1979)[2] |
|
Australian Open | winst (1978) |
Roland Garros | 2e ronde (1981) |
Wimbledon | 3e ronde (1974) |
US Open | 2e ronde (1978, 1979) |
Dubbelspel |
Winst-verliesbalans | 64–82 |
Titels | 6 |
|
Australian Open | halve finale (1976, 1978) |
Roland Garros | kwartfinale (1978) |
Wimbledon | kwartfinale (1976) |
US Open | kwartfinale (1978) |
Gemengd dubbelspel |
|
Wimbledon | 2e ronde (1976, 1977) |
US Open | 2e ronde (1978) |
Portaal | Tennis | |
Christine Merle O'Neil (Newcastle, 19 maart 1956)[1] is een voormalig tennisspeelster uit Australië.
In 1978 won zij het enkelspel op het Australian Open. 44 jaar lang bleef zij de laatste Australische enkelspelwinnaar (m/v) op het Australian Open – in 2022 werd zij opgevolgd door Ashleigh Barty.[3]
Resultaten grandslamtoernooien
Legenda |
g.t. | geen toernooi gehouden |
l.c. | lagere categorie |
– | niet deelgenomen |
G | uitgeschakeld in de groepsfase |
1R | uitgeschakeld in de eerste ronde |
2R | uitgeschakeld in de tweede ronde |
3R | uitgeschakeld in de derde ronde |
4R | uitgeschakeld in de vierde ronde |
KF | uitgeschakeld in de kwartfinale |
HF | uitgeschakeld in de halve finale |
F | de finale verloren |
W | het toernooi gewonnen |
w-v | winst/verlies-balans |
Enkelspel
toernooi | 1973 | 1974 | 1975 | 1976 | 1977 | 1978 | 1979 | | 1981 | 1982 | 1983 |
Australian Open | 1R | 1R | 2R | 1R | 1R | – | W | – | – | 2R | – |
Roland Garros | – | – | – | 1R | 1R | 1R | 1R | 2R | – | 1R |
Wimbledon | – | 3R | 1R | – | 2R | 1R | 2R | 1R | – | 1R |
US Open | – | 1R | – | – | – | 2R | 2R | – | – | – |
Vrouwendubbelspel
toernooi | 1974 | 1975 | 1976 | 1977 | 1978 | 1979 | 1980 | 1981 | 1982 | 1983 |
Australian Open | 2R | 2R | HF | KF | – | HF | – | – | 2R | 1R | 1R |
Roland Garros | – | – | – | 2R | KF | 2R | – | 2R | – | 3R |
Wimbledon | 2R | 2R | KF | – | 1R | 1R | – | 2R | 1R | 1R |
US Open | 1R | – | – | – | KF | 3R | 2R | 2R | – | 1R |
Gemengd dubbelspel
toernooi | 1975 | 1976 | 1977 | 1978 | 1979 |
Australian Open | g.t. | g.t. | g. | t. | g.t. | g.t. |
Roland Garros | – | – | – | – | – |
Wimbledon | 1R | 2R | 2R | – | – |
US Open | – | – | – | 2R | 1R |
Externe links
- (en) Profiel van Chris O'Neil op de website van de WTA
- (en) Profiel van Chris O'Neil op de website van de ITF
- (en) Profiel van Chris O'Neil op de website van Wimbledon
- (en) Profiel van Chris O'Neil op de website van Tennis Australia
- (en) Profiel van Chris O'Neil bij tennisforum
- (en) Profiel van Chris O'Neil bij het Australian Open (gearchiveerd 19 maart 2016)
Bronnen - ↑ a b (en) Collins, Bud (2016). History of tennis, 3e ed. New Chapter Press, New York, "Biographies – They also served", p.740. ISBN 9781937559380.
- ↑ Zie haar profiel bij tennisforum
- ↑ (en) How Australian Open champ Ashleigh Barty evolved into the most unbeatable player on tour. WTA (29 januari 2022). Gearchiveerd op 29 januari 2022. Geraadpleegd op 29 januari 2022.
|