FIDO Alliantie

Zie voor het computernetwerk het artikel FidoNet.
FIDO Alliantie
FIDO Alliantie
Geschiedenis
Opgericht juli 2012[1]
Hoofdkantoor Mountain View, Californië (VS)
Type brancheorganisatie
Doel webstandaarden, authenticatie
Media
Website https://fidoalliance.org/

De FIDO Alliantie ("Fast IDentity Online", “snelle identiteit online”) is een open branchevereniging die in februari 2013 werd opgericht met als doel het ontwikkelen en bevorderen van authenticatienormen. Die standaarden komen tegemoet aan de problemen die gebruikers ervaren bij het aanmaken en onthouden van een reeks gebruikersnamen en wachtwoorden. De Alliantie wil daarbij de interoperabiliteit verbeteren tussen apparaten die sterke authenticatie gebruiken.[2][3]

FIDO ondersteunt een volledig scala aan authenticatietechnologieën, waaronder biometrie, zoals vingerafdruk- en irisscanners, stem- en gezichtsherkenning, naast bestaande oplossingen en communicatiestandaarden zoals Trusted Platform Modules (TPM), USB security tokens, embedded Secure Elements (eSE), smartcards en near-field communication (NFC).[4] Het USB security token-apparaat kan worden gebruikt voor authenticatie, na het invoeren van een eenvoudig wachtwoord (bijvoorbeeld een pincode van vier cijfers) of door op een knop te drukken.

De specificaties zijn verbonden met elk fysiek apparaat. De authenticatie op afstand gebeurt cryptografisch met de publieke sleutel waarmee elk apparaat zich bij een server registreert. Om de gebruiker te legitimeren ondertekent het apparaat een challenge van de server met de eigen privésleutel. De toegangssleutels op het apparaat worden ontgrendeld door een lokaal gebruikersgebaar zoals een vingerafdruk of het indrukken van een knop.

FIDO biedt twee soorten gebruikerservaringen, afhankelijk van het gebruikte protocol.[4] Beide protocollen hanteren een gemeenschappelijke interface op de client, welke lokale authenticatiemethode de gebruiker ook inschakelt.

Structuur

De FIDO Alliantie is een organisatie zonder winstbejag naar Amerikaans recht, ingeschreven in juli 2012 op initiatief van PayPal, Lenovo, Nok Nok Labs, Validity Sensors, Infineon en Agnitio. In februari 2013 werd de Alliantie publiekelijk gelanceerd.[1]

Leden

Ruim veertig ondernemingen maken deel uit van de Alliantie, en onder meer:

Specificaties

Ontwikkeling van de FIDO2-protocolnormen vanuit de U2F-protocolnorm (Universal 2nd Factor).

De volgende open specificaties kunnen worden verkregen via de FIDO-website:[5]

  • Universal Authentication Framework (UAF) 1.0, 1.1, 1.2 (2014-2017)
  • Universal 2nd Factor (U2F) 1.0, 1.2 (2014-2017)
  • FIDO 2.0 (FIDO2, 2015)
  • Client to Authenticator Protocol (CTAP) 2.0 (2017-2018)

FIDO2

Het FIDO2-project is een gezamenlijke inspanning van de FIDO Alliantie en het World Wide Web Consortium (W3C) met als doel een sterke authenticatie voor het web te creëren. In essentie bestaat FIDO2 uit de W3C Web Authentication-standaard (WebAuthn) en het FIDO Client to Authenticator Protocol 2 (CTAP2). FIDO2 is gebaseerd op eerder werk van de FIDO Alliance, met name de Universal 2nd Factor (U2F) authenticatiestandaard.

Samen specificeren WebAuthn en CTAP een standaard authenticatieprotocol waarbij de eindpunten van het protocol bestaan uit een door de gebruiker gecontroleerde cryptografische authenticator (zoals een smartphone of een hardware beveiligingssleutel) en een WebAuthn Relying Party (ook wel een FIDO2-server genoemd). Een “web useragent” (d.w.z. een webbrowser) vormt samen met een WebAuthn-client de tussenschakel tussen de authenticator en de relying party. Eén enkele WebAuthn-client apparaat kan meerdere WebAuthn-clients ondersteunen. Een laptop kan bijvoorbeeld meerdere clients ondersteunen, één voor elke conforme useragent die op de laptop draait. Een conforme user agent implementeert de WebAuthn JavaScript API.

Zoals de naam al aangeeft, stelt het Client to Authenticator Protocol (CTAP) een conforme cryptografische authenticator in staat om samen te werken met een WebAuthn-client. De CTAP-specificatie verwijst naar twee protocolversies: CTAP1/U2F en CTAP2. Een authenticator die een van deze protocollen implementeert, wordt doorgaans respectievelijk een U2F-authenticator of een FIDO2-authenticator genoemd. Een FIDO2-authenticator die ook het CTAP1/U2F-protocol implementeert, is achterwaarts compatibel met U2F.

Passkey (beveiligingssleutel)

In de praktijk wordt deze wachtwoordloze authenticatie een passkey (Apple), toegangssleutel (Google), aanmeldsleutelbos (Chromium) of beveiligingssleutel (Microsoft)[6] genoemd. Deze “sleutels” zijn ontworpen om handiger en phishingbestendiger te zijn dan conventionele authenticatiemethoden.[7][6]

Zie ook

Bronnen, noten en/of referenties
  • Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel FIDO Alliance op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
  1. ↑ a b (en) History of FIDO Alliance. fidoalliance.org. Gearchiveerd op 23 mei 2023. Geraadpleegd op 29 mei 2023.
  2. ↑ (en) Why Big Tech Is Striving for the World without Password (30 juni 2020). Gearchiveerd op 11 april 2023.
  3. ↑ (en) Alliance Overview. fidoalliance.org. Gearchiveerd op 10 mei 2023. Geraadpleegd op 24 mei 2023.
  4. ↑ a b (en) User Authentication Specifications Overview. fidoalliance.org. Gearchiveerd op 12 mei 2023. Geraadpleegd op 24 mei 2023.
  5. ↑ (en) Download Authentication Specifications. fidoalliance.org. Gearchiveerd op 11 mei 2023. Geraadpleegd op 24 mei 2023.
  6. ↑ a b Een beveiligingssleutel instellen als verificatiemethode. Microsoft. Gearchiveerd op 14 augustus 2022. Geraadpleegd op 24 mei 2023.
  7. ↑ Microsoft, Google en Apple introduceren Passkeys: het einde van het wachtwoord?. itdaily.be (1 november 2022). Gearchiveerd op 4 december 2022.