Geruite rondmondhoren
| Geruite rondmondhoren | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||
| |||||||||||
| Soort | |||||||||||
| Pomatias elegans (O.F. Müller, 1774) | |||||||||||
 | |||||||||||
| Aanwezigheid in Europa per land ■ aanwezig ■ geen gegevens | |||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons | |||||||||||
Geruite rondmondhoren op  Wikispecies | |||||||||||
| |||||||||||
De geruite rondmondhoren (Pomatias elegans) is een landkieuwslak uit de familie Pomatiidae.
Naam
De soortnaam werd in 1774 gepubliceerd door Otto Frederik Müller (1730-1784) als Nerita elegans.[1] Door andere inzichten in de taxonomie is de soort later in het geslacht Pomatias geplaatst. Als gevolg van deze naamswijziging worden auteursnaam en datum nu tussen haakjes gezet.
Beschrijving
Het geribbelde huisje van de volwassen slak heeft 4 tot 5 windingen. De slak heeft een gewicht van gemiddeld 450 tot 500 milligram.[2] De grondkleur is roodbruin, met witte 'vlammen'. De slak kan vier tot vijf jaar oud worden.
Afmetingen van de schelp
- breedte: tot 12 mm.
- hoogte: tot 18 mm.
Habitat
De dieren leven in kalkrijke gebieden met losse grond.
Levenswijze
De slak leeft van dood, liefst verdroogd, blad en verterend hout. Dagelijks wordt zo'n 2 milligram gegeten.[2]
Voortplanting
Eitjes worden in de herfst gelegd, niet in groepjes maar los. De jongen komen na ongeveer drie maanden uit. Het huisje van het jong heeft twee windingen en een hoogte van ongeveer 2 millimeter.[2]
Huidige verspreiding
De slak is bekend uit grote delen van Europa en Noord-Afrika. In Nederland is de soort alleen bekend uit Zuid-Limburg.[3] In België komt de geruite rondmondhoren vrij algemeen op plaatsen met de geschikte bodem voor.
Fossiel voorkomen
Deze soort is bekend uit interglacialen en interstadialen uit het hele Pleistoceen en het Holoceen. In Nederland (Zuid-Limburg) en België van enkele plaatsen bekend uit Holocene afzettingen.
Zie ook
Externe links
- Taxonomische informatie over Pomatias elegans bij Fauna Europaea.
- Atlasproject Nederlandse Mollusken: Verspreiding van Pomatias elegans
- Animalbase
Bronnen, noten en/of referenties
- ↑ Müller, O. F., 1774. Vermivm terrestrium et fluviatilium, seu animalium infusoriorum, helminthicorum, et testaceorum, non marinorum, succincta historia. Volumen alterum. - pp. I-XXXVI [= 1-36], 1-214, [1-10]. Havniæ & Lipsiæ.(Heineck & Faber).
- ↑ a b c Animalbase. Gearchiveerd op 24 november 2020.
- ↑ Website Anemoon. Gearchiveerd op 17 december 2013.
- (fr) Adam, W., 1960. Mollusques terrestres et fluviatiles. Faune de Belgique. Bruxelles, 402 pp.
- (nl) Benthem Jutting, W.S.S. van, 1933. Mollusca (I) A. Gastropoda Prosobranchia et Pulmonata. Fauna van Nederland, 7: 1-387.
- (nl) Gittenberger, E., Backhys, W., Ripken, Th.E.J., 1984. De landslakken van Nederland. KNNV, Hoogwoud, 184 pp. [2e druk]
- (de) Jaeckel, S.G.A., 1962. Ergänzungen und Berichtigungen zum rezenten und quartären Vorkommen der mitteleuropäischen Mollusken. In: Tierwelt Mitteleuropas, Bd II(1), Ergänzung, pp. 25-260.
- Kerney, M.P., Cameron, R.A.D., 1980. Elseviers slakkengids. Elsevier, Amsterdam/Brussel, 310 pp. ISBN 90 10 03273 6.
