Luc Montagnier

Nobelprijswinnaar  Luc Montagnier
18 augustus 1932 – 8 februari 2022
Luc Montagnier in 2008
Geboorteland Frankrijk
Geboorteplaats Chabris
Nobelprijs Fysiologie of Geneeskunde
Jaar 2008
Reden Voor hun ontdekking van het virus dat immuunstoornissen veroorzaakt bij mensen (hiv)
Samen met Françoise Barré-Sinoussi
Gedeeld met Harald zur Hausen
Voorganger(s) Oliver Smithies
Martin Evans
Mario Capecchi
Opvolger(s) Elizabeth Blackburn
Carol Greider
Jack Szostak
Portaal  Portaalicoon   Geneeskunde

Luc Antoine Montagnier (Chabris, 18 augustus 1932 – Neuilly-sur-Seine, 8 februari 2022) was een Franse viroloog. Hij won samen met Françoise Barré-Sinoussi en Harald zur Hausen de Nobelprijs voor Fysiologie of Geneeskunde van 2008.[1]

Biografie

Montagnier werd geboren in Chabris als zoon van Antoine Montagnier en Marianne Rousselet.[2] Na het Collège de Châtellerault studeerde hij natuurwetenschappen op de universiteit van Poitiers en ontving in 1960 zijn doctoraat van de Universiteit van Parijs. Montagnier werd onderzoeksdirecteur van het Centre National de la Recherche Scientifique (CNRS) in 1974 en in 1985 verbond hij zich als professor aan het Pasteur Instituut.

Montagnier is vooral bekend geworden door zijn ontdekking in 1983, waar hij ontdekte dat het Human Immunodeficiency Virus (hiv) de oorzaak is van AIDS. Kort daarna isoleerde de onderzoeksgroep onder zijn leiding het retrovirus dat de belangrijkste veroorzaker was van de aidsepidemie in West-Afrika, hiv-2. Deze ontdekking leidde rechtstreeks tot de ontwikkeling van een test voor het opsporen van de aanwezigheid van hiv in het bloed.

De Amerikaanse wetenschapper Robert Gallo beweerde een jaar later dat hij degene was die hiv ontdekt had. Maar in 1992 bepaalde de wetenschappelijke gemeenschap dat Montagnier voor deze ontdekking moet worden gecrediteerd. Voor deze ontdekking ontving hij in 1986 de Lasker-DeBakey Clinical Medical Research Award, in 1994 de Dr. A.H. Heinekenprijs voor de geneeskunde en in 2008 de Nobelprijs voor de Fysiologie of Geneeskunde. Daarnaast werd hij in 2004 opgenomen in de National Inventors Hall of Fame.

Montagnier overleed op 89-jarige leeftijd.[3][4]

COVID-19

In 2020 poneerde Montagnier dat SARS-CoV-2, het virus dat COVID-19 veroorzaakt, door de mens is gemaakt in een laboratorium en dat het mogelijk het resultaat is van een poging om een vaccin voor hiv/aids te maken. Zijn aantijging kwam nadat de Verenigde Staten een onderzoek hadden gelanceerd naar de vraag of het virus uit een laboratorium kwam. Volgens Montagnier is de "aanwezigheid van elementen van HIV en de kiem van malaria in het genoom van het coronavirus hoogst verdacht en de kenmerken van het virus kunnen niet op natuurlijke wijze zijn ontstaan."[5] Montagnier's conclusies werden door de wetenschappelijke gemeenschap als overhaast bestempeld, gezien de gensequenties die veel voorkomen bij vergelijkbare virussen.[6] Er is momenteel geen bewijs dat aangeeft dat het nieuwe coronavirus een door de mens gemaakt virus is.[7]

Tijdens de corona-pandemie sprak Montagnier zijn bezorgdheid uit over massavaccinatie.[8] Zijn idee was dat dit mutaties juist stimuleert en bij besmetting na vaccinatie tot heftigere ziekteverschijnselen zal leiden. Zijn kritische uitleg was controversieel en in tegenspraak met de huidige consensus.[9]

Bronnen, noten en/of referenties
  • (en) Profile: Luc Montagnier, Francoise Barre-Sinoussi - AIDS pioneers (Gearchiveerde pagina)
  • (en) https://www.sahistory.org.za/pages/chronology/thisday/1932-08-18.htm

  1. Nobelprijs Geneeskunde naar Duitser en twee Fransen, NU.nl, 6 oktober 2008. Gearchiveerd op 2 juni 2023.
  2. (en) Biografie Luc Montagnier op Notable Names Database (NNDb). Geraadpleegd op 23 juni 2015
  3. Nobelprijswinnaar en medeontdekker van het hiv-virus Luc Montagnier (89) overleden. VRT Nieuws (10 februari 2022). Gearchiveerd op 8 september 2022.
  4. (fr) Le professeur Luc Montagnier est mort. Libération (10 februari 2022). Gearchiveerd op 12 november 2023.
  5. ’’Perez, Jean Claude; Montagnier, Luc (1 August 2020). "COVID-19, SARS and Bats Coronaviruses Genomes Peculiar Homologous RNA Sequences". International Journal of Research -GRANTHAALAYAH. 8 (7): 217–263.’’ doi:10.29121/granthaalayah.v8.i7.2020.678
  6. The Connexion: ‘’French Nobel prize winner: ‘Covid-19 was made in lab’’’
  7. (en) Holmes, E., et al. (19 augustus 2021). The origins of SARS-CoV-2: A critical review. Gearchiveerd op 29 november 2023. Cell 184 (19): 4848–4856
  8. Hold Up Retour Sur Un Chaos.
  9. (en) Debunking Luc Montagnier claim vaccines cause new variants. www.newswise.com. Gearchiveerd op 13 februari 2022. Geraadpleegd op 13 februari 2022.
· · Sjabloon bewerken

1901: Behring · 1902: Ross · 1903: Finsen · 1904: Pavlov · 1905: Koch · 1906: Golgi, Ramón y Cajal · 1907: Laveran · 1908: Mechnikov, Ehrlich · 1909: Kocher · 1910: Kossel · 1911: Gullstrand · 1912: Carrel · 1913: Richet · 1914: Bárány · 1919: Bordet · 1920: Krogh · 1922: Hill, Meyerhof · 1923: Banting, Macleod · 1924: Einthoven · 1926: Fibiger · 1927: Wagner-Jauregg · 1928: Nicolle · 1929: Eijkman, Hopkins · 1930: Landsteiner · 1931: Warburg · 1932: Sherrington, Adrian · 1933: Morgan · 1934: Whipple, Minot, Murphy · 1935: Spemann · 1936: Dale, Loewi · 1937: Szent-Györgyi · 1938: Heymans · 1939: Domagk · 1943: Dam, Doisy · 1944: Erlanger, Gasser · 1945: Fleming, Chain, Florey · 1946: Muller · 1947: C. Cori, G. Cori, Houssay · 1948: Müller · 1949: Hess, Moniz · 1950: Kendall, Reichstein, Hench · 1951: Theiler · 1952: Waksman · 1953: Krebs,Lipmann · 1954: Enders, Weller, Robbins · 1955: Theorell · 1956: Cournand, Forssmann, Richards · 1957: Bovet · 1958: Beadle, Tatum, Lederberg · 1959: Ochoa, Kornberg · 1960: Burnet, Medawar · 1961: Békésy · 1962: Crick, Watson, Wilkins · 1963: Eccles, Hodgkin, Huxley · 1964: Bloch, Lynen · 1965: Jacob, Lwoff, Monod · 1966: Rous, Huggins · 1967: Granit, Hartline, Wald · 1968: Holley, Khorana, Nirenberg · 1969: Delbrück, Hershey, Luria · 1970: Katz, Euler, Axelrod · 1971: Sutherland · 1972: Edelman, Porter · 1973: Frisch, Lorenz, Tinbergen · 1974: Claude, De Duve, Palade · 1975: Baltimore, Dulbecco, Temin · 1976: Blumberg, Gajdusek · 1977: Guillemin, Schally, Yalow · 1978: Arber, Nathans, Smith · 1979: Cormack, Hounsfield · 1980: Benacerraf, Dausset, Snell · 1981: Sperry, Hubel, Wiesel · 1982: Bergström, Samuelsson, Vane · 1983: McClintock · 1984: Jerne, Köhler, Milstein · 1985: Brown, Goldstein · 1986: Cohen, Levi-Montalcini · 1987: Tonegawa · 1988: Black, Elion, Hitchings · 1989: Bishop, Varmus · 1990: Murray, Thomas · 1991: Neher, Sakmann · 1992: Fischer, Krebs · 1993: Roberts, Sharp · 1994: Gilman, Rodbell · 1995: Lewis, Nüsslein-Volhard, Wieschaus · 1996: Doherty, Zinkernagel · 1997: Prusiner · 1998: Furchgott, Ignarro, Murad · 1999: Blobel · 2000: Carlsson, Greengard, Kandel · 2001: Hartwell, Hunt, Nurse · 2002: Brenner, Horvitz, Sulston · 2003: Lauterbur, Mansfield · 2004: Axel, Buck · 2005: Marshall, Warren · 2006: Fire, Mello · 2007: Capecchi, Smithies, Evans · 2008: Zur Hausen, Barré–Sinoussi, Montagnier · 2009: Blackburn, Greider, Szostak · 2010: Edwards · 2011: Beutler, Hoffmann, Steinman · 2012: Gurdon, Yamanaka · 2013: Rothman, Schekman, Südhof · 2014: O'Keefe, Moser, Moser · 2015: Campbell, OmuraTu · 2016: Osumi · 2017: Hall, Rosbash, Young · 2018: Allison, Honjo · 2019: Kaelin, Ratcliffe, Semenza · 2020: Alter, Houghton, Rice · 2021: Julius, Patapoutian · 2022: Pääbo · 2023: Karikó, Weissman ·