Marcellin Berthelot
Marcellin Berthelot | ||
---|---|---|
Marcellin Berthelot | ||
Algemene informatie | ||
Land | Frankrijk | |
Geboortenaam | Pierre Eugène Marcellin Berthelot | |
Geboortedatum | 25 oktober 1827 | |
Geboorteplaats | voormalig 7e arrondissement van Parijs | |
Overlijdensdatum | 18 maart 1907 | |
Overlijdensplaats | Parijs | |
Doodsoorzaak | hartinfarct | |
Begraafplaats | Panthéon | |
Wijze van overlijden | natuurlijke dood | |
Werk | ||
Beroep | scheikundige, pedagoog, politicus, esperantist, professor, natuurkundige, academisch docent | |
Werkveld | fysische chemie, scheikunde, organische chemie, organische verbinding, politiek | |
Werkgever(s) | Collège de France | |
Functies | onverwijderbaar senator, Q36400359, Frans minister van Buitenlandse Zaken, Perpetual Secretary, seat 40 of the Académie française | |
Promovendi | Paul Sabatier | |
Studie | ||
School/universiteit | Lycée Henri-IV, Faculté des sciences de Paris | |
Kunst | ||
Stroming | vrijdenkerij | |
Beïnvloed door | Antoine-Jérôme Balard | |
Familie | ||
Echtgenoot | Sophie Berthelot | |
Vader | Jacques-Martin Berthelot | |
Kinderen | Philippe Berthelot, André Berthelot, René Berthelot, Daniel Berthelot, Camille Berthelot | |
Persoonlijk | ||
Talen | Esperanto, Frans | |
Schrijftaal | Frans | |
Diversen | ||
Lid van | Royal Society, Société Philomathique de Paris, Académie française, Kungliga Vetenskapsakademien, Académie des sciences, Russische Academie van Wetenschappen, Hongaarse Academie van Wetenschappen, American Academy of Arts and Sciences, Roemeense Academie, Académie Nationale de Médecine, Accademia dei Lincei, Russische Academie van Wetenschappen, Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen, Accademia Nazionale delle Scienze detta dei XL, Beierse Academie van Wetenschappen en Geesteswetenschappen, National Academy of Sciences, Accademia delle Scienze di Torino | |
Prijzen en onderscheidingen | Grootkruis in het Legioen van Eer, Copley Medal (1900),[1] Orde van Verdienste voor Kunst en Wetenschap, Davy-medaille (1883),[2] Concours général, Foreign Member of the Royal Society (13 december 1877) | |
Nominaties | Nobelprijs voor de Scheikunde (1901),[3] Nobelprijs voor de Scheikunde (1902),[3] Nobelprijs voor de Scheikunde (1903),[3] Nobelprijs voor de Scheikunde (1904),[3] Nobelprijs voor de Scheikunde (1906),[3] Nobelprijs voor de Scheikunde (1907)[3] | |
graf | ||
De informatie in deze infobox is afkomstig van Wikidata. U kunt die informatie hier bewerken. |
Pierre Eugène Marcellin Berthelot (Parijs, 29 oktober 1827 - aldaar, 18 maart 1907) was een Frans scheikundige en politicus.
Berthelot maakte in 1854 naam met zijn proefschrift, Sur les combinaisons de la glycerine avec les acides, dat eerder werk door Eugène Chevreul uitbouwde. In 1859 werd hij benoemd tot hoogleraar organische chemie aan de École Supérieure de Pharmacie, en in 1865 accepteerde hij de speciaal voor hem ingestelde leerstoel organische chemie aan het Collège de France. Hij verkreeg het lidmaatschap van de Académie de Médecine in 1863, en in 1873 van de Académie des Sciences waarin hij vanaf 1889 de rol van permanent secretaris op zich zou nemen (als opvolger van Louis Pasteur). Tijdens de Frans-Pruisische Oorlog bemoeide hij zich als patriot actief met de verbetering van het Franse wapentuig. Hij werd inspecteur-generaal voor hoger onderwijs in 1876, en werd verkozen tot senator in 1881. Als atheïst werd hij tussen 1886 en 1887 minister voor openbaar onderwijs in het kabinet van René Goblet, en in 1895 en 1896 was hij minister van buitenlandse zaken in het kabinet van Léon Bourgeois. In 1900 werd Berthelot verkozen tot lid van de Académie française.
Werk
In zijn chemisch werk ontdekte hij de synthese-routes voor vele koolwaterstoffen, vetten, suikers, en bewees daarmee dat organische scheikundige verbindingen kunnen worden bereid met behulp van dezelfde scheikundige technieken als anorganische verbindingen. Tegen de notie dat van oorsprong natuurlijke stoffen synthetisch konden worden nagemaakt bestond toentertijd theologische en filosofische weerstand, omdat ze werden beschouwd als zijnde afkomstig van de (goddelijke) schepping. In zijn latere werk richtte hij zich op de wetenschapsgeschiedenis van de scheikunde: met name de alchemie, de naamgever van de moderne chemie, en de chemie van de klassieke wereld. In 1900 kreeg Berthelot de Copley Medal.
Berthelot herontdekte in 1860 het door de Britse chemicus Edmund Davy in 1836 uitgevonden ethyn, en gaf er toen de naam acetyleen aan. Acetyleen geeft bij verbranding met zuurstof zeer hoge temperaturen en wordt gebruikt voor het lassen en snijden van metalen. In die tijd was dit een zeer revolutionaire ontwikkeling bij de bewerking en verwerking van metalen.
- La Révolution chimique, 1890
Externe links
- https://web.archive.org/web/20210714153626/http://www.hh.schule.de/comenius/montargis/berthelot.html
- http://isimabomba.free.fr/biographies/chimistes/berthelot.htm
- https://web.archive.org/web/20050415025702/http://encarta.msn.com/encyclopedia_761577882/Berthelot_Pierre-Eug%E8ne-Marcelin.html
- https://web.archive.org/web/20050405010529/http://reference.allrefer.com/encyclopedia/B/Berthelo.html
Voorganger: Gabriel Hanotaux | Minister van Buitenlandse Zaken 1895-1896 | Opvolger: Léon Bourgeois |