Oerbos Vihorlat

Oerbos Vihorlat
Natuurreservaat
Oerbos Vihorlat (Slowakije)
Oerbos Vihorlat
Situering
Land Vlag van Slowakije Slowakije
Locatie Prešov
Coördinaten 48° 56′ NB, 22° 11′ OL
Dichtstbijzijnde plaats Snina
Informatie
IUCN-categorie Ia (Natuurreservaat)
Oppervlakte 49,91 km²
Opgericht 1973
Foto's
Bergrug van de Vihorlat.
Vihorlat
Onderdeel van de werelderfgoedinschrijving:
Oude en voorhistorische beukenbossen van de Karpaten en andere regio's van Europa
Land Vlag van Slowakije Slowakije
UNESCO-regio Europa en Noord-Amerika
Criteria ix
Inschrijvingsverloop
UNESCO-volgnr. 1133
Inschrijving 2007 (31e sessie)
UNESCO-werelderfgoedlijst

Het Oerbos Vihorlat (Slowaaks: Vihorlatský prales) is gelegen in de Slowaakse regio Prešov.[1] Het Oerbos Vihorlat maakt deel uit van het Landschapspark Vihorlat (Slowaaks: CHKO Vihorlat) en is sinds 2007 onderdeel van UNESCO's trilaterale werelderfgoedinschrijving Oude en voorhistorische beukenbossen van de Karpaten en andere regio's van Europa. Het gebied bestaat uit ongerepte beukenbossen die zich uitstrekken over het centrale gedeelte van het Vihorlatgebergte en heeft een oppervlakte van 49,91 km².[1][2] Tot aan 1 juli 2012 waren er vergunningen nodig om het gebied te mogen betreden, maar werd middels een wetswijziging opengesteld voor bezoekers. Het is echter nog steeds een militair gebied en mag niet betreden worden indien er oefeningen zijn.[3][4]

Algemene informatie

Het gebied ligt op een hoogte tussen de 630 en 1.076 meter en heeft een gematigd koud hooggebergteklimaat. De gemiddelde jaarlijkse temperatuur varieert tussen de 5,2°C en 5,7°C. De jaarlijkse hoeveelheid neerslag is 950 à 1.000 mm.[1] Het bodemgesteente bestaat uit andesiet, afkomstig van de geërodeerde stratovulkaan Kyjov.[1][5] Het hoogste punt van het Oerbos Vihorlat wordt gevormd door de gelijknamige berg Vihorlat (1.076).[3]

Flora en fauna

Het Oerbos Vihorlat wordt vooral gekenmerkt door de aanwezigheid van eeuwenoude beuken (Fagus sylvatica). Deze bereiken doorgaans leeftijden van 220 à 230 jaar. Ook staan er zeer oude essen (Fraxinus excelsior) en gewone esdoorns (Acer pseudoplatanus), die gedijen dankzij het andesietsubstraat. Opvallend is dat de fijnspar (Picea abies) en gewone zilverspar (Abies alba) nagenoeg afwezig zijn.[1][6][7] Opvallende vaatplanten in het Oerbos Vihorlat zijn soorten als klokbilzekruid (Scopolia carniolica), groot koeienoog (Telekia speciosa) en boswederik (Lysimachia nemorum). In de lente zijn er in de beukenbossen tauvlinders (Aglia tau) te zien, een oranje-kaneelkleurige vlinder.[1] Ook is het Oerbos Vihorlat aangewezen als Speciaal Beschermingsgebied (SBZ). Vooral om kwetsbare soorten als oeraluil (Strix uralensis), witrugspecht (Dendrocopos leucotos) en middelste bonte specht (Dendrocopos medius) te beschermen.[8]

Galerij

  • Oerbos Vihorlat uitzicht vanaf Sninský kameň.
    Oerbos Vihorlat uitzicht vanaf Sninský kameň.
  • Vihorlat in de winter.
    Vihorlat in de winter.
  • Vihorlat in de winter bij zonsondergang.
    Vihorlat in de winter bij zonsondergang.
  • Sninský kameň in de winter.
    Sninský kameň in de winter.
  • Uitzicht vanaf Sninský kameň op meer Morské oko.
    Uitzicht vanaf Sninský kameň op meer Morské oko.
  • Sninský kameň over meer Morské oko.
    Sninský kameň over meer Morské oko.
  • Plakkaat ter ere van het UNESCO-werelderfgoedgebied.
    Plakkaat ter ere van het UNESCO-werelderfgoedgebied.
  • Uitzicht op de Vihorlat (1.076 m). De hellingen zijn grotendeels bedekt met oude bossen.
    Uitzicht op de Vihorlat (1.076 m). De hellingen zijn grotendeels bedekt met oude bossen.
Bronnen, noten en/of referenties
  1. ↑ a b c d e f (en) UNESCO (2012). Executive summary: Beech primeval forests of the Carpathians. Geraadpleegd op 24 november 2015.
  2. ↑ (en) UNEP (2012). Primeval beech forests of the Carpathians and the ancient beech forests of Germany. Geraadpleegd op 24 november 2015.
  3. ↑ a b (sk) Szabo, J. (2015). Slovenské pralesy – prírodné dedičstvo UNESCO. Geraadpleegd op 24 november 2015.
  4. ↑ (cs) Janoška, M. (2012). Vihorlat: přírodní skvost Slovenska, kam donedávna mohli jen vojáci. Geraadpleegd op 24 november 2015.
  5. ↑ (en) Pecskay, Z., Kaličiak, M., Konečný, V., Lexa, J. & Žec, B. (2000). Geochronology of the neogene volcanism in the Vihorlatské Vrchy mountain range, eastern Slovakia. Geraadpleegd op 24 november 2015.
  6. ↑ (sk) Slovenské Dedičstvo UNESCO (2015). Úvod - Vihorlatské pralesy. Geraadpleegd op 24 november 2015.
  7. ↑ (sk) ŠOP SR (2010). Karpatské bukové pralesy. Geraadpleegd op 24 november 2015.
  8. ↑ (en) Birdwatching.sk (2011). IBA Vihorlat. Geraadpleegd op 24 november 2015.