Zhuyin fuhao (ook bopomofo genoemd, naar de eerste vier alfabetletters) is een systeem om Chinees fonetisch weer te geven. Zhuyin wordt vaak in Taiwan en in boeddhistische geschriften gebruikt. Zhuyin werd in 1913 opgesteld door de "Vereniging voor standaardisering van de transcriptie van het Standaardmandarijn" (中国读音统一会). In 1918 werd zhuyin de officiële transcriptie van de Republiek China waarmee Standaardmandarijn werd geschreven. Tegenwoordig wordt het ook gebruikt om verschillende dialecten in de Republiek China (Taiwan) fonetisch weer te geven.
Verticaal gebruik
注
ㄓ ㄨˋ
音
ㄧ ㄣ
符
ㄈ ㄨˊ
號
ㄏ ㄠˋ
Horizontaal gebruik
ㄓㄨˋ
│ㄣ
ㄈㄨˊ
ㄏㄠˋ
注
音
符
號
Zhuyin-alfabet
Zhuyin
Pinyin
Zhuyin
Pinyin
Zhuyin
Pinyin
Zhuyin
Pinyin
Beginletter(s)
ㄅ
B
ㄆ
P
ㄇ
M
ㄈ
F
ㄉ
D
ㄊ
T
ㄋ
N
ㄌ
L
ㄍ
G
ㄎ
K
ㄏ
H
ㄐ
J
ㄑ
Q
ㄒ
X
ㄓ
Zh
ㄔ
Ch
ㄕ
Sh
ㄖ
R
ㄗ
Z
ㄘ
C
ㄙ
S
Eindletter(s)
ㄚ
A
ㄛ
O
ㄜ
E
ㄝ
Ê
ㄞ
Ai
ㄟ
Ei
ㄠ
Ao
ㄡ
Ou
ㄢ
An
ㄣ
En
ㄤ
Ang
ㄥ
Eng
ㄦ
Er
ㄧ
I
ㄨ
U / W
ㄩ
Ü
Tonen 聲調
Het Standaardmandarijn kent vijf tonen, dus ook in het zhuyin.
de eerste toon: - (de eerste toon wordt in zhuyin nauwelijks opgeschreven)
de tweede toon: ˊ
de derde toon: ˇ
de vierde toon: ˋ
de vijfde toon, oftewel neutrale toon: · (de neutrale toon wordt in het pinyin niet opgeschreven)
Gebruik
Het zhuyin is vaak te zien op Taiwanese computertoetsenborden en mobiele telefoons.
Zhuyin op de toetsen van Taiwanese mobiele telefoons. Shēngdiào (聲調) zijn de verschillende tonen in het Standaardmandarijn.