4 Księga Machabejska
- Księga Rodzaju/1 Mojżeszowa (Rdz/1Mj)
- Księga Wyjścia/2 Mojżeszowa (Wj/2Mj)
- Księga Kapłańska/3 Mojżeszowa (Kpł/3Mj)
- Księga Liczb/4 Mojżeszowa (Lb/4Mj)
- Księga Powtórzonego Prawa/5 Mojżeszowa (Pwt/5Mj)
- Księga Jozuego (Joz)
- Księga Sędziów (Sdz)
- Księga Rut (Rt)
- Pierwsza Księga Samuela (1Sm)
- Druga Księga Samuela (2Sm)
- Pierwsza Księga Królewska (1Krl)
- Druga Księga Królewska (2Krl)
- Pierwsza Księga Kronik (1Krn)
- Druga Księga Kronik (2Krn)
- Księga Ezdrasza (Ezd)
- Księga Nehemiasza (Ne)
- Księga Estery (Est)
- Księga Hioba/Joba (Hi/Jb)
- Księga Psalmów/Psałterz (Ps)
- Księga Przysłów/Przypowieści Salomona (Prz)
- Księga Koheleta/Eklezjastesa/Kaznodziei Salomona (Koh/Kzn)
- Pieśń nad pieśniami (Pnp)
- Księga Izajasza (Iz)
- Księga Jeremiasza (Jr)
- Lamentacje/Treny (Lm/Tr)
- Księga Ezechiela (Ez)
- Księga Daniela (Dn)
- Księga Ozeasza (Oz)
- Księga Joela (Jl)
- Księga Amosa (Am)
- Księga Abdiasza (Ab)
- Księga Jonasza (Jon)
- Księga Micheasza (Mi)
- Księga Nahuma (Na)
- Księga Habakuka (Ha)
- Księga Sofoniasza (So)
- Księga Aggeusza (Ag)
- Księga Zachariasza (Za)
- Księga Malachiasza (Ml)
- Księga Tobiasza (Tb)
- Księga Judyty (Jdt)
- Księga Estery (Est)
- Pierwsza Księga Machabejska (1Mch)
- Druga Księga Machabejska (2Mch)
- Księga Mądrości/Mądrość Salomona (Mdr)
- Mądrość Syracha (Syr)
- Księga Barucha (Ba)
- List Jeremiasza
- Czwarta Księga Machabejska (4Mch)
- Czwarta Księga Ezdrasza (4Ezd)
- Psalmy 152–155
- Druga Księga Barucha (2Ba)
- List Barucha
- pokaż
- dyskusja
- edytuj
Czwarta Księga Machabejska – księga Starego Testamentu, uznawana za kanoniczną przez część prawosławia (kanon prawosławny gruziński), uznawana za apokryficzną przez tradycje judaistyczną, protestancką oraz katolicką, znajdująca się w Septuagincie.
Księga zawdzięcza swój tytuł luźnemu powiązaniu z 2 Księgą Machabejską (motyw męczeństwa Eleazara, jego siedmiu braci i matki). Opowiedziana historia jest formą, przez którą autor przekazuje ideały zaczerpnięte z filozofii stoickiej[1].
Czwarta Księga Machabejska nie jest uważana za kanoniczną w większości lokalnych cerkwi, umieszcza się ją jednak w prawosławnych wydaniach Pisma Świętego jako dodatek dydaktyczno-mądrościowy, w Cerkwi gruzińskiej uznawana za natchnioną. Jej treść wywarła duży wpływ na chrześcijańską teologię męczeństwa i kult męczennika Eleazara[1].
Zobacz też
Przypisy
- Universalis: ive-livre-des-maccabees