Anšlavs Eglītis

Anšlavs Eglītis

Anšlavs Eglītis (ok. 1920)
Data i miejsce urodzenia	14 października 1906 Ryga
Data i miejsce śmierci	4 marca 1993 Los Angeles
Zawód, zajęcie	pisarz
Multimedia w Wikimedia Commons

Anšlavs Eglītis (ur. 14 października 1906 w Rydze, zm. 4 marca 1993 w Los Angeles) – łotewski pisarz.

Pochodził z literacko-artystycznej rodziny, był synem pisarza Viktorsa Eglītisa oraz nauczycielki i tłumaczki Mariji Stalbowej-Eglīte. Zadebiutował w latach 30. XX wieku, książki jego autorstwa zawierały również wykonany przez niego ilustracje i elementy graficzne^[1].

W 1944 roku wyjechał z Łotwy do Niemiec, a w 1950 do Stanów Zjednoczonych, gdzie został krytykiem filmowym. Jest autorem ok. 50 książek - opowiadań, noweli, powieści, a także wierszy i sztuk teatralnych^[1].

Wybrana twórczość

Nowele i opowiadania

• Maestro (1936)
• Uguns pilsēta (1946)
• Kazanovas metelis (1946)
• Sīkstā dzīvība (1950)
• Pēdējais mohikāns (1969)
• Pasmaidot (1970)
• Kas izpostīja latvisko stūrīti (1977)
• Mana banka (1982)

Powieści

• Līgavu mednieki (1940)
• Homo Novus (1946)
• Čingishana gals (1948)
• G̦īmetne (1949)
• Adžurdžonga (1950)
• Laimīgie (1952)
• Cilvēks no mēness (1954)
• Es nebiju varonis (1955)
• Misters sorrijs (1956)
• Omartija kundze (1958)
• Ilze (1959)
• Malahīta dievs (1961)
• Vai te var dabūt alu (1961)
• Bezkaunīgie veči (1968)
• Es nepievienojos (1971)
• Piecas dienas (1976)

Przypisy