Bieruń Stary
 | Zobacz też: Bieruń Stary (stacja kolejowa). |
| część Bierunia | |
 Fragment Rynku i kościół św. Bartłomieja Apostoła | |
| Państwo |
|
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Miasto | Bieruń |
| Data założenia | 1376 (pierwsza wzmianka) |
| Prawa miejskie | 1387–1742, 1865–1975 |
| W granicach Bierunia | 2 kwietnia 1991 |
| SIMC | 0938083 |
| Tablice rejestracyjne | SBL |
Położenie na mapie Bierunia  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu bieruńsko-lędzińskiego  | |
| 50,090995°N 19,091537°E/50,090995 19,091537 | |
Bieruń Stary – część miasta Bieruń[1] będąca jego starym miastem[2].
Historia
Osada wzmiankowana w 1376 r.
W latach 1973–1975 siedziba wiejskiej gminy Bieruń Stary (obejmującej 4 sołectwa: Bijasowice, Czarnuchowice, Nowy Bieruń i Ściernie)[3][4].
Od 27 maja 1975 r. do 1 kwietnia 1991 r. dzielnica Tychów[5][6]. Od 2 kwietnia 1991 r. dzielnica usamodzielnionego Bierunia[6].
Zabytki
Bieruń Stary zachował układ przestrzenny z okresu lokacji miasta: czworoboczny rynek z ulicami, wybiegającymi z narożników. W dzielnicy znajdują się kościół św. Bartłomieja Apostoła z 1776 r., rozbudowany w latach 1845–1858 (ulica Hejnałowa); sanktuarium św. Walentego, drewniane z 1628 r.; na cmentarzu mogiły powstańców śląskich, żołnierzy września, więźniów obozu Auschwitz (ulica Krakowska); pomnik powstańców śląskich (na Rynku); kirkut z macewami z przełomu wieków XVIII i XIX w.; grodzisko (kopiec) średniowieczne niedaleko brzegu rzeki Mlecznej.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 1 stycznia 2023, identyfikator PRNG: 5857
- ↑ Zarządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 28 lutego 1937 r. o ustaleniu urzędowych nazw miast (M.P. z 1937 r. nr 69, poz. 104).
- ↑ Uchwała Nr XX/99/72 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Katowicach z dnia 6 grudnia 1972 r. w sprawie utworzenia gmin w województwie katowickim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Katowicach z dnia 20 grudnia 1972 r., Nr. 12, Poz. 103)
- ↑ Dz.U. 1975 nr 15 poz. 87
- ↑ Dz.U. 1975 nr 15 poz. 8
- ↑ a b Dz.U. 1991 nr 2 poz. 8
Bibliografia
- Okolice Katowic – mapa turystyczna. Polskie Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych im. E. Romera. Warszawa– Wrocław 1994.
Linki zewnętrzne
- Kopiec pogródkowy położony w rozwidleniu rzeki Mlecznej
- p
- d
- e
Dzielnice Bierunia
| Umowne dzielnice |
|
|---|---|
| części miasta według TERYT |
|
| Inne |
- p
- d
- e
Powiat pszczyński (1922–1975)
- Siedziba powiatu – Pszczyna
| Przynależność wojewódzka |
|
|---|---|
| Miasta (1922–75*) | |
| Gminy wiejskie jednostkowe (1922–1945) |
|
| Obszary dworskie (1922–1924***) |
|
| Gminy wiejskie zbiorowe (1945–54 i 1973–75*) |
|
| Gromady (1954–72) |
|
- * do 31 maja 1975
- ** do 26 maja 1975
- *** → oznacza gminy jednostkowe bądź miasta, do których włączono zniesione obszary dworskie 1.10.1924
- p
- d
- e
Powiat tyski (1954–1975 i 1999–2001)
- Siedziba powiatu – Tychy
| Przynależność wojewódzka |
|
|---|---|
| Miasta (1954–75*) | |
| Osiedla (1954–72) | |
| Gromady (1954–72) |
|
| Gminy wiejskie (1973–75**) |
|
| Gminy miejskie (1999–2001 →) | |
| Gminy wiejskie (1999–2001 →) |
|
| Legenda |
|
