Borowodorek litu

Borowodorek litu
Nazewnictwo
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
podst.

boranuid litu

addyt.

tetrahydrydoboran(1−) litu

Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

LiBH4

Masa molowa

21,78 g/mol

Wygląd

białe kryształy[1]

Identyfikacja
Numer CAS

16949-15-8

PubChem

4148881

SMILES
[Li+].[BH4-]
InChI
InChI=1S/BH4.Li/h1H4;/q-1;+1
InChIKey
UUKMSDRCXNLYOO-UHFFFAOYSA-N
Właściwości
Gęstość
0,6660 g/cm³[2]; ciało stałe
Rozpuszczalność w wodzie
hydroliza
Temperatura topnienia

275 °C (rozkład)[1]

Niebezpieczeństwa
Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2012-02-08]
Globalnie zharmonizowany system
klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
Na podstawie podanego źródła[1]
Płomień Działanie żrące Czaszka i skrzyżowane piszczele
Niebezpieczeństwo
Zwroty H

H260, H301, H311, H314, H331, EUH014

Zwroty P

P223, P231+P232, P261, P280, P370+P378, P422

Europejskie oznakowanie substancji
oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne
Na podstawie podanego źródła[1]
Łatwopalny Toksyczny
Łatwopalny
(F)
Toksyczny
(T)
Zwroty R

R14/15, R23/24/25, R34

Zwroty S

S26, S36/37/39, S43, S45

NFPA 704
Na podstawie
podanego źródła[3]
4
3
0
W
Numer RTECS

ED2725000

Dawka śmiertelna

LD50 87,8 mg/kg (szczur, doustnie)[1]

Podobne związki
Inne kationy

borowodorek sodu

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Multimedia w Wikimedia Commons

Borowodorek litu, LiBH4nieorganiczny związek chemiczny z grupy borowodorków. Stosowany jest w syntezie organicznej jako reduktor.

Otrzymywanie

Historycznie pierwszą metodą syntezy była procedura opracowana w roku 1940 w laboratorium Hermanna Schlesingera[4]:

6LiH + 8BF3:OEt2 → (BH3)2 + 6LiBF4
2LiH + (BH3)2 → 2LiBH4

Borowodorek litu można otrzymać bezpośrednio w reakcji podwójnej wymiany pomiędzy borowodorkiem sodu i chlorkiem lub bromkiem litu[5][4]:

NaBH4 + LiBr → NaBr↓ + LiBH4

Reakcja ta może być prowadzona in situ w diglymie[4].

Właściwości

Jest białą substancją krystaliczną. Stosunkowo szybko i łagodnie redukuje estry do alkoholi[4][6], w przeciwieństwie do NaBH4, który jest mało efektywny w tej reakcji[4]. Ponadto do alkoholi redukuje aldehydy, ketony, chlorki kwasowe i epitlenki, a laktony do dioli. Reaguje też z nitrozwiązkami, natomiast nie reaguje z kwasami karboksylowymi i ich solami, nitrylami lub olefinami[4].

Szczególnie silnie działanie redukujące wykazuje w tandemie z trimetylochlorosilanem (Me3SiCl): redukuje kwasy karboksylowe do alkoholi, amidy do amin, aminokwasy do aminoalkoholi i in.[7]

Zastosowanie

Borowodorek litu stosowany jest głównie jako reduktor. Ponadto może być wykorzystany jako związek wyjściowy do syntezy borowodorku uranu(IV), U(BH4)4 (lotnego i o niskiej masie cząsteczkowej związku uranu, przeznaczonego do celów militarnych w trakcie II wojny światowej)[4]:

3LiBH4 + AlCl3 → Al(BH4)3↑ + 3LiCl
Al(BH4)3 + UF4 → U(BH4)4↑ + Al(BH4)F2

Metoda ta nie znalazła zastosowania przemysłowego ze względu na małą dostępność litu w USA w trakcie wojny.

Przypisy

  1. a b c d e Borowodorek litu (nr 62460) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2012-02-08]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
  2. Lithium borohydride, [w:] GESTIS-Stoffdatenbank, Institut für Arbeitsschutz der Deutschen Gesetzlichen Unfallversicherung, ZVG: 495162 [dostęp 2012-02-08]  (niem. • ang.).
  3. Borowodorek litu (nr 62460) (ang.) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Stanów Zjednoczonych. [dostęp 2012-02-08]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
  4. a b c d e f g Herbert C. Brown, S. Krishnamurthy. Forty years of hydride reductions. „Tetrahedron”. 35 (5), s. 567–607, 1979. DOI: 10.1016/0040-4020(79)87003-9. 
  5. Peter Rittmeyer, Ulrich Wietelmann: Hydrides. W: Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry. Weinheim: Wiley-VCH, 2002. DOI: 10.1002/14356007.a13_199.
  6. Borowodorek litu (nr 62460) w katalogu produktów Sigma-Aldrich (Merck). [dostęp 2012-02-08].
  7. Athanassios Giannis, Konrad Sandhoff. LiBH4(NaBH4)/Me3SiCl, an Unusually Strong and Versatile Reducing Agent. „Angew. Chem. Int. Ed. Engl.”. 28 (2), s. 218–220, 1989. DOI: 10.1002/anie.198902181.