Cendijn Damdinsüren

Wikipedia:Weryfikowalność
Ten artykuł od 2015-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Cendijn Damdinsüren
Цэндийн Дамдинсүрэн
ilustracja
Data urodzenia

14 września 1908

Data śmierci

1987

Zawód, zajęcie

pisarz, poeta, tłumacz, polityk

Multimedia w Wikimedia Commons

Cendijn Damdinsüren, mong. Цэндийн Дамдинсүрэн (ur. 14 września 1908 w ajmaku wschodnim, zm. 1987) – mongolski pisarz, poeta, tłumacz, zajmujący się także kwestiami językoznawczymi; komunista. Uważany za jednego z największych twórców[1] i nowatorów współczesnej literatury mongolskiej, choć czasem jest także mocno krytykowany za zbytnie zaangażowanie swych utworów w duchu ideologii komunistycznej.

W latach 1933–1938 studiował w Instytucie Wschodnim Akademii Nauk ZSRR w Leningradzie. 1953–1955 był przewodniczącym związku pisarzy mongolskich, później był także posłem do Wielkiego Churału.

W 1929 r. wydał swoje pierwsze dłuższe opowiadanie, pt. Odtrącona dziewczyna[1]. Oprócz powieści i tomików poetyckich, w których wprowadzał nowatorskie dla literatury mongolskiej rozwiązania (aliteracja, rymy itp.) Damdinsüren pisał także rozprawy poświęcone językoznawstwu mongolskiemu. Brał także aktywny udział przy redagowaniu dużego słownika rosyjsko-mongolskiego. Jednym z najbardziej cenionych jego wierszy jest utwór pt. Moja siwa matka z lat 30. XX wieku[1].

W twórczości podejmował tematykę przemian społeczno-politycznych w Mongolii, chętnie odwołując się przy tym do ludowych wierzeń i legend. Wiele jego utworów, zwłaszcza z wczesnego okresu twórczości, skażonych jest jednak naiwnym dydaktyzmem oraz przeideologizowanych.

Przełożył na język mongolski klasyków literatury rosyjskiej, m.in. Puszkina, Lermontowa, Gorkiego, Erenburga i in.

W przekładzie na język polski ukazał się wybór opowiadań Damdinsürena pt. Opowiadania mongolskie, tłum. W. Lisowski, Warszawa 1953.

Przypisy

  1. a b c StefanS. Kałużyński StefanS., Mongolia, Waszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1965, s. 124 .

Bibliografia

  • Damdinsüren, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2018-09-05] .
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000122789071
  • VIAF: 42573186
  • LCCN: n85318790
  • GND: 115684131
  • SUDOC: 073661333
  • NTA: 110494512
  • BIBSYS: 97044213
  • CiNii: DA05516973
  • PLWABN: 9810621016505606
  • NUKAT: n96029352
  • J9U: 987007408962305171
  • LIH: LNB:yJs;=CG