Cerkiew Opieki Matki Bożej w Małych Szczytnikach

Cerkiew Opieki Matki Bożej

Свята-Пакроўская царква

13Г000130
cerkiew parafialna
Widok ogólny
Państwo	Białoruś
Obwód	brzeski
Miejscowość	Małe Szczytniki
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny (Egzarchat Białoruski)
Eparchia	brzeska i kobryńska
Wezwanie	Opieki Matki Bożej
Wspomnienie liturgiczne	1/14 października
Historia Data rozpoczęcia budowy 1742 Data zakończenia budowy 1742 Data poświęcenia 1993 (po reaktywacji) Data zamknięcia po II wojnie światowej (?) Aktualne przeznaczenie czynna świątynia prawosławna Data reaktywacji 1990 Poprzednie wyznanie katolickie (do 1864), prawosławne (1864–1915), katolickie (okres międzywojenny)
Dane świątyni Styl barokowy Architekt nieznany Świątynia • materiał bud. • cegła Kopuła • liczba kopuł 3 Liczba naw 1
Położenie na mapie obwodu brzeskiego Szczytniki Małe, cerkiew
Położenie na mapie Białorusi Szczytniki Małe, cerkiew
52°14′10,0″N 23°29′34,0″E/52,236111 23,492778
Multimedia w Wikimedia Commons

Cerkiew Opieki Matki Bożej^[1][2][3] – prawosławna cerkiew parafialna w Małych Szczytnikach na Białorusi, w dekanacie brzeskim rejonowym eparchii brzeskiej i kobryńskiej Egzarchatu Białoruskiego Patriarchatu Moskiewskiego. Cerkiew znajduje się na terenie dawnego parku dworskiego.

Historia

Świątynię zbudowano w 1742 r. jako niewielki przydworny kościół. Obiekt został przekazany prawosławnym w 1864 r. W 1918 r. oddano go katolikom jako parafialny kościół pw. Serca Jezusa. W 1990 r. ponownie przekazano go do użytku dla prawosławnych.

W 1988 r. obok świątyni został odsłonięty kamień, na którym zostały napisane słowa białoruskiego myśliciela Kazimierza Łyszczyńskiego: Podróżny, nie omiń tych kamieni. O nie się nie potkniesz, kiedy się nie potkniesz o prawdę. Zrozumiesz prawdę obok kamieni, bo nawet tylu ludzi, którzy wiedzą, że to prawda, uczą się, że to kłamstwo. Nauczanie mędrców – świadome oszustwo.

W 1993 r. cerkiew została konsekrowana^[4].

Architektura

Cerkiew wzniesiona została w stylu barokowym na planie prostokąta, pomalowana na niebiesko i biało ze zdobieniami w postaci pilastrów i gzymsu na elewacji świątynnej. Przed wejściem do świątyni stoi ganek ze dwuspadowym dachem i barokowym zdobnictwem, a nad wejściem widnieje ikona patronalna. Fasada również zawiera barokowe zdobienia, a na jej krańcach i nad nią osadzone są cebulaste kopułki, a środku niej widoczne jest okno. Nad częścią centralną nie ma bębna, dach świątyni – dwuspadowy z blachy. Po przeciwległej stronie znajduje się apsyda, a nad nią trójspadowy dach oraz tylne wejście.

Wnętrze

Architektura wnętrza przedstawia się 2 pilastrami po obydwu stronach wejścia oraz 2 niszami na ścianie prezbiterium. Całość jest przekryta drewnianym sklepieniem. We wnętrzu znajduje się ikonostas.

Przypisy