Charles Manners (4. książę Rutland)

Charles Manners

Data urodzenia	15 marca 1754
Data i miejsce śmierci	24 października 1787 Dublin
Lord Steward
Okres	od 1783 do 1783
Poprzednik	Frederick Howard
Następca	William Legge
Lord tajnej pieczęci
Okres	od 1783 do 1784
Poprzednik	Frederick Howard
Lord namiestnik Irlandii
Okres	od 1784 do 1787
Poprzednik	Robert Henley
Następca	George Nugent-Temple-Grenville
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Charles Manners, 4. książę Rutland KG (ur. 15 marca 1754, zm. 24 października 1787 w Dublinie) – brytyjski arystokrata i polityk.

Życiorys

Wczesne lata życia

Był najstarszym synem Johna Mannersa, markiza Granby, i lady Frances Seymour, córki 6. księcia Somerset. Od 1760 r. nosił tytuł grzecznościowy „lorda Roos”, a od 1770 r. „markiza Granby”. Wykształcenie odebrał w Eton College oraz w Trinity College na Uniwersytecie Cambridge. Studia ukończył w 1774 r. z tytułem magistra sztuk. W tym samym roku został wybrany do Izby Gmin jako reprezentant okręgu Cambridge University.

Kariera w parlamencie

Lord Granby należał do grona przeciwników rządu lorda Northa i związał się ze stronnictwem wigów lorda Rockinghama. Swoją pierwszą mowę w parlamencie wygłosił 5 kwietnia 1775 r. Poparł w niej postulat wolnego handlu z koloniami amerykańskimi. Zwrócił wówczas na siebie uwagę lorda Chathama i zaprzyjaźnił się z jego synem, Williamem Pittem Młodszym. Podczas wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych był zwolennikiem negocjacji z kolonistami. W 1779 r. zmarł jego dziadek John (ojciec zmarł w roku 1770) i Charles zasiadł w Izbie Lordów jako 4. książę Rutland. W 1780 r. umożliwił Pittowi uzyskanie mandatu deputowanego z okręgu Appleby.

Kiedy Francja przyłączyła się do wojny w Ameryce jako sojusznik kolonistów, Rutland otrzymał w 1779 r. nominację na pułkownika milicji hrabstwa Leicestershire oraz został lordem namiestnikiem tego hrabstwa. W 1782 r. został kawalerem Orderu Podwiązki. W 1783 r. został na krótko Lordem Stewardem.

Minister

Kiedy w grudniu 1783 r. premierem został William Pitt Młodszy, Rutland otrzymał stanowisko lorda tajnej pieczęci. 11 lutego 1784 r. został lordem namiestnikiem Irlandii. Należał do grona zwolenników unii Irlandii i Wielkiej Brytanii. Rutland cieszył się popularnością w Irlandii. Słynął z bankietów wydawanych w zamku dublińskim. Latem 1787 r. zachorował podczas podróży po kraju. Zmarł w 1787 r. w Phoenix Park Lodge na zapalenie wątroby.

Życie prywatne

26 grudnia 1775 r. poślubił słynną z urody lady Mary Isabellę Somerset (1 lipca 1756 – 2 września 1831), córkę Charlesa Somerseta, 4. księcia Beaufort, i Elizabeth Berkeley, córki Johna Symesa Berkeleya. Charles i Mary mieli razem czterech synów i dwie córki:

• Elizabeth Isabella Manners (zm. 5 października 1853), żona Richarda Normana, miała dzieci
• Katherine Mary Manners (zm. 1 maja 1829), żona Cecila Welda-Forestera, 1. barona Forester, miała dzieci
• John Henry Manners (4 stycznia 1778 – 20 stycznia 1857), 5. książę Rutland
• Charles Henry Somerset Manners (24 października 1780 – 25 maja 1855)
• Robert William Manners (14 grudnia 1781 – 15 listopada 1835)
• William Robert Albanac Manners (1783–1793)

Bibliografia

• Roland Thorne, Manners, Charles, fourth duke of Rutland (1754–1787), w: Oxford Dictionary of National Biography, Oxford University Press, maj 2006

Linki zewnętrzne

• 1911encyclopedia.org. 1911encyclopedia.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-08-20)].
• thepeerage.com