Chlorek radu

Chlorek radu
Nazewnictwo
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
konst.

chlorek radu, dichlorek radu, chlorek radu(2+)

Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

RaCl2

Masa molowa

296,09 g/mol

Wygląd

bezbarwne, krystaliczne ciało stałe[1]

Identyfikacja
Numer CAS

10025-66-8

SMILES
[Ra+2].[Cl-].[Cl-]
Właściwości
Gęstość
4,9 g/cm³[1]; ciało stałe
Rozpuszczalność w wodzie
24,5 g/100 g[2]
Temperatura topnienia

900 °C[1]

Niebezpieczeństwa
Globalnie zharmonizowany system
klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
Wiarygodne źródła oznakowania tej substancji
według kryteriów GHS są niedostępne.
Podobne związki
Inne aniony

RaSO4, RaBr2

Inne kationy

CaCl2, BaCl2

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Chlorek radu, RaCl2 – nieorganiczny związek chemiczny z grupy chlorków, sól kwasu solnego i radu. Jest pierwszym, otrzymanym w czystej postaci, związkiem radu. Pierwszą próbkę radu otrzymali Maria Skłodowska-Curie i André-Louisem Debierne w wyniku elektrolizy tego chlorku na katodzie rtęciowej[3]. Jest silnie trujący.

Otrzymywanie

Chlorek radu krystalizuje z roztworu w postaci dihydratu. Może zostać odwodniony poprzez ogrzewanie w temperaturze 100 °C przez godzinę na powietrzu, a potem jeszcze przez pięć i pół godziny w 520 °C w atmosferze argonu[4].

Można go otrzymać przez przepuszczenie suchego chlorowodoru nad podgrzewanym bromkiem radu lub przez przepuszczenie tego samego gazu nad odwodnionym siarczanem radu.

Właściwości

Chlorek radu jest bezbarwną substancją krystaliczną, która wykazuje niebieskozieloną luminescencję, szczególnie podczas ogrzewania. Przechowywany przez dłuższy czas żółknie, a jeśli jest zanieczyszczony jonami baru przybiera różowy kolor. W porównaniu do innych chlorków metali ziem alkalicznych słabiej rozpuszcza się w wodzie (w temperaturze 20 °C rozpuszcza się 245 g na litr rozpuszczalnika).

Zastosowanie

Jest używany w początkowych etapach oddzielania radu od baru podczas ekstrakcji z blendy smolistej[5]. W medycynie jest wykorzystywany do produkcji radonu stosowanego do leczenia nowotworów.

Przypisy

  1. ↑ a b c Kirby i Salutsky 1964 ↓, s. 5.
  2. ↑ Kirby i Salutsky 1964 ↓, s. 6.
  3. ↑ Kirby i Salutsky 1964 ↓, s. 3.
  4. ↑ F. Weigel, A. Trinkl. Crystal Chemistry of Radium. I. Radium Halides. „Radiochimica Acta”. 9, s. 36–41, 1968. 
  5. ↑ M. Curie, A. Debierne. „C. R. Hebd. Acad. Sci. Paris”. 151, s. 523–525, 1910. 

Bibliografia

  • H.W. Kirby, Murrell L. Salutsky: The Radiochemistry of Radium. Subcommittee on Radiochemistry, National Academy of Sciences, 1964.
  • Gmelins Handbuch der anorganischen Chemie. Wyd. 8. Berlin: Verlag Chemie, 1928, s. 60–61.
  • Gmelin Handbuch der anorganischen Chemie. Wyd. 8. T. 2 Suplement. Berlin: Springer, 1977, s. 362–364.
  • p
  • d
  • e
1. Litowców
2. Berylowców
  • BeCl
    2
  • MgCl
    2
  • CaCl
    2
  • SrCl
    2
  • BaCl
    2
  • RaCl
    2
3. Skandowców
  • ScCl
    3
  • YCl
    3
  • LaCl
    3
  • AcCl
    3
4. Tytanowców
  • TiCl
    2
  • TiCl
    3
  • TiCl
    4
  • ZrCl
    2
  • ZrCl
    3
  • ZrCl
    4
  • ZrOCl
    2
  • HfCl
    4
  • HfOCl
    2
5. Wanadowców
  • VCl
    2
  • VCl
    3
  • VCl
    4
  • VOCl
  • VOCl
    2
  • VOCl
    3
  • NbCl
    3
  • NbCl
    5
  • NbOCl
    3
  • TaCl
    5
6. Chromowców
  • CrCl
    2
  • CrCl
    3
  • MoCl
    2     (Mo
    3    Cl
    6    )
  • MoCl
    3
  • MoCl
    4
  • MoCl
    5
  • WCl
    2
  • WCl
    4
  • WCl
    5
  • WCl
    6
7. Manganowców
  • MnCl
    2
  • MnCl
    3
  • TcCl
    3
  • ReCl
    3
  • ReCl
    5
8. Żelazowców
  • FeCl
    2
  • FeCl
    3     (Fe
    2    Cl
    6    )
  • Fe
    2    Cl
    5
  • RuCl
    3
  • RuCl
    4
  • OsCl
    2
  • OsCl
    3
  • OsCl
    4
9. Kobaltowców
  • CoCl
    2
  • CoCl
    3
  • RhCl
    3
  • IrCl
    2
  • IrCl
    3
  • IrCl
    4
10. Niklowców
  • NiCl
    2
  • PdCl
    2
  • PtCl
    2
  • PtCl
    3
  • PtCl
    4
11. Miedziowców
  • CuCl (Cu
    2    Cl
    2    )
  • CuCl
    2
  • Cu(OH)Cl
  • AgCl
  • AuCl
  • AuCl
    3     (Au
    2    Cl
    6    )
12. Cynkowców
  • ZnCl
    2
  • Zn(OH)Cl
    2
  • CdCl
    2
  • Cd(OH)Cl
    2
  • Hg
    2    Cl
    2
  • HgCl
    2
13. Borowców
  • BCl
    3
  • AlCl
    3
  • GaCl
    2
  • GaCl
    3
  • InCl
  • InCl
    2
  • InCl
    3
  • TlCl
  • TlCl
    3
14. Węglowców
  • CCl
    4
  • SiCl
    4
  • GeCl
    2
  • GeCl
    4
  • GeOCl
    2
  • SnCl
    2
  • SnCl
    4
  • Sn
    2    OCl
    2
  • SnOCl
    2
  • PbCl
    2
  • Pb(OH)Cl
  • PbCl
    4
15. Azotowców
  • NCl
    3
  • NH
    4    Cl
  • NOCl
  • PCl
    2
  • PCl
    3
  • POCl
    3
  • PCl
    5
  • AsCl
    3
  • AsCl
    5
  • SbCl
    3
  • SbCl
    5
  • BiCl
    3
  • BiCl
    2
  • BiOCl
16. Tlenowców
  • S
    2    Cl
    2
  • SCl
    2
  • SCl
    4
  • SOCl
    2
  • SO
    2    Cl
    2
  • Se
    2    Cl
    2
  • SeCl
    4
  • SeO
    2    Cl
    2
  • TeCl
    2
  • TeCl
    4
  • PoCl
    2
  • PoCl
    4
17. Fluorowców