Claude Chabrol : Życiorys, Nagrody i wyróżnienia, Filmografia, Przypisy Wikipedia, wolna encyklopedia

Claude Chabrol

Prawdziwe imię i nazwisko

Claude Henri Jean Chabrol

Data i miejsce urodzenia

24 czerwca 1930
Paryż

Data i miejsce śmierci

12 września 2010
Paryż

Zawód

reżyser, scenarzysta, aktor, producent filmowy

Współmałżonek

1) Agnès Goute
(1956–1962);
2) Stéphane Audran
(1964–1980);
3) Aurore Paquiss (1983–2010)

Lata aktywności

1956–2010

Multimedia w Wikimedia Commons

Claude Chabrol (ur. 24 czerwca 1930 w Paryżu, zm. 12 września 2010 tamże) – francuski reżyser, scenarzysta, producent i aktor filmowy, w młodości również krytyk filmowy. Jeden ze współtwórców francuskiej nowej fali.

Życiorys

Zanim zaczął kręcić filmy, pracował jako krytyk czasopisma "Cahiers du Cinéma".

Zasiadał w jury konkursu głównego na 57. MFF w Wenecji (2000).

Jedną z jego trzech żon była aktorka Stéphane Audran.

Chabrol zmarł wskutek bradykardii, związanej z powikłaniami odmy opłucnowej^[1]^[2]. 17 września 2010 został pochowany na cmentarzu Pere-Lachaise^[3].

Nagrody i wyróżnienia

Laureat Złotego Niedźwiedzia na 9. MFF w Berlinie za film Kuzyni (1959). Zdobywca Złotej Muszli na MFF w San Sebastián za film Francuska ruletka (1997).

Filmografia

Reżyser

1958: Piękny Sergiusz (Le beau Serge)
1959: Kuzyni (Les cousins)
1959: Na dwa spusty (À double tour)
1960: Kobietki (Les Bonnes Femmes)
1962: Siedem grzechów głównych (Sept péches capitaux)
1962: Landru
1963: Ofelia (Ophelia)
1964: Tygrys lubi świeże mięso (Tigre aime la chair fraiche)
1964: Najpiękniejsze oszustwa świata (Les plus belles escroqueries du monde)
1966: Linia demarkacyjna (Ligne de démarcation)
1966: Skandal (Scandale)
1968: Łanie (Les biches)
1969: Niewierna żona (Femme infidèle)
1969: Niech bestia zdycha (Que la bête meure)
1970: Rzeźnik (Le boucher)
1972: Dekada strachu (Décade prodigieuse)
1973: Czerwone wesele (Noces rouges)
1975: Niewinni o brudnych rękach (Les innocents aux mains sales)
1988: Sprawa kobiet (Une affaire de femmes)
1990: Doktor M. (Docteur M)
1991: Pani Bovary (Madame Bovary)
1992: Bety
1994: Udręka (L'enfer)
1995: Ceremonia (La cérémonie)
1997: Francuska ruletka (Rien ne va plus)
1999: Kolory kłamstwa (Au coeur du mensonge)
2000: Gorzka czekolada (Merci pour le chocolat)
2003: Kwiaty zła (Fleur du mal)
2006: Upojenie władzą (L'ivresse du pouvoir)

Przypisy

↑ Mort d'un monstre feroce et sacre du cinema francais. gala.fr. [dostęp 2010-09-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-13)]. (fr.).
↑ Mort de Claude Chabrol. newsnours.com. [dostęp 2010-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-13)]. (fr.).
↑ Les obseques de Claude Chabrol se tiendront vendredi au Pere-Lachaise. purepeople.com. (fr.).