David Coverdale
David Coverdale w roku 2013 | |||
Data i miejsce urodzenia | 22 września 1951 | ||
---|---|---|---|
Instrumenty | gitara, harmonijka | ||
Typ głosu | baryton | ||
Gatunki | rock, hard rock, heavy metal, blues-rock | ||
Zawód | muzyk, kompozytor | ||
Aktywność | od 1973 | ||
Zespoły | |||
Deep Purple Whitesnake Coverdale/Page | |||
| |||
Strona internetowa |
David Coverdale (ur. 22 września 1951 w Saltburn-by-the-Sea[1]) – brytyjski wokalista rockowy, członek m.in. Deep Purple i Whitesnake[2].
Coverdale, do momentu zastąpienia Iana Gillana w Deep Purple w 1973 r., był mało znanym muzykiem. Pracował w sklepie z ubraniami w Redcar, kiedy wysłał swoją taśmę demo do Deep Purple. Dzięki swojemu głębokiemu, bluesowemu głosowi został przyjęty do zespołu i dzielił swe wokalne obowiązki z basistą Glennem Hughesem. Trzy lata później zespół rozpadł się. Wtedy Coverdale przeniósł się do Niemiec i przekazał swoje ścieżki wokalne na projekt z udziałem wielu artystów, zorganizowany przez Eddiego Hardina, a zarejestrowany przez RCA Records jako Wizard’s Convention.
Nie mogąc wystąpić w Anglii z powodu problemów z kontraktem, Coverdale nagrał wokal na swój solowy album, podczas gdy reszta ścieżek została nagrana w Londynie. Muzycy, którzy zagrali na tym albumie, zostali potem członkami oryginalnego składu Whitesnake. W 1982 r. Coverdale’owi zaproponowano dołączenie do Black Sabbath (Dio odszedł wtedy na skutek kłótni z Iommim) razem z perkusistą Cozym Powellem oraz do Bad Company, w którym miałby zastąpić Paula Rodgersa. Coverdale odmówił, a Tony Iommi zwerbował wtedy Iana Gillana, poprzednika Coverdale’a w Deep Purple, natomiast zespół Bad Company zakończył działalność. Powell dołączył do Coverdale’a w 1984 r. i nagrali razem album Slide It In. Mimo sporej popularności, Whitesnake nie cieszył się szacunkiem kolegów z branży. W utworze „Still of the Night” z albumu 1987, zespół tak bardzo zbliżył się do brzmienia Led Zeppelin, że Robert Plant nazwał sarkastycznie Coverdale’a „David Coverversion”.
Seria bluesowych i hardrockowych nagrań zaowocowała sporą popularnością w Wielkiej Brytanii i Europie. W USA sukcesem został dopiero album Whitesnake z 1987 r., który okrył się podwójną platyną. Został on napisany z byłym gitarzystą Thin Lizzy Johnem Sykesem. Coverdale rozwiązał Whitesnake w 1994 r., gdy firma Geffen Records nie przedłużyła z nim kontraktu. W tamtym czasie Coverdale pracował z byłym gitarzystą Led Zeppelin Jimmym Page’em nad projektem Coverdale-Page.
W 2002 r. Coverdale reaktywował Whitesnake, by ruszyć w europejską i amerykańską trasę. Skład prezentował się następująco: Marco Mendoza (gitara basowa), Doug Aldrich (gitara), Reb Beach (gitara), Tommy Aldridge (perkusja) i Timothy Drury (instrumenty klawiszowe).
W 2006 roku piosenkarz został sklasyfikowany na 54. miejscu listy 100 najlepszych wokalistów wszech czasów według Hit Parader[3]. Z kolei w 2009 roku został sklasyfikowany na 33. miejscu listy 50 najlepszych heavymetalowych frontmanów wszech czasów według Roadrunner Records[4]. W 2016 został wprowadzony do Rock and Roll Hall of Fame[5].
Dyskografia
- Albumy solowe
Tytuł | Dane dot. albumu | Pozycja na liście | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
UK [6] | CHE [7] | SWE [8] | GER [9] | ||||||||||||||||
White Snake |
| – | – | – | – | ||||||||||||||
Northwinds |
| 78 | – | – | – | ||||||||||||||
Into the Light |
| 75 | 84 | 31 | 45 | ||||||||||||||
„–” album nie był notowany. |
- Inne
Album | Rok | Uwagi |
---|---|---|
Deep Purple – Burn | 1974 | członek zespołu[11] |
Jon Lord – Windows | gościnnie[12] | |
Deep Purple – Stormbringer | członek zespołu[13] | |
Roger Glover – The Butterfly Ball and the Grasshopper’s Feast | gościnnie[14] | |
Deep Purple – Come Taste the Band | 1975 | członek zespołu[15] |
Eddie Hardin – Wizard’s Convention | 1976 | gościnnie |
Barbi Benton – Ain’t That Just The Way | 1978 | gościnnie |
Steve Vai – Passion and Warfare | 1989 | gościnnie[16] |
Bernie Marsden – The Friday Rock Show Sessions | 1992 | gościnnie |
Bernie Marsden – And About Time Too | 2000 | gościnnie |
Tony Franklin – Wonderland | 2003 | gościnnie |
Vandenberg’s MoonKings – Vandenberg’s MoonKings | 2014 | gościnnie[17] |
Bernie Marsden – Shine | gościnnie[18] | |
Phil Collen – The Delta Deep | 2015 | gościnnie |
Filmografia
- Heavy Metal: Louder Than Life (2006, film dokumentalny, reżyseria: Dick Carruthers)[19]
- The Ritchie Blackmore Story (2015, film dokumentalny, reżyseria: Alan Ravenscroft)[20]
Przypisy
- ↑ Encyclopaedia Metallum – David Coverdale. www.metal-archives.com. [dostęp 2015-08-05]. (ang.).
- ↑ Encyclopaedia Metallum – Deep Purple. www.metal-archives.com. [dostęp 2009-11-10]. (ang.).
- ↑ Hit Parader’s Top 100 Metal Vocalists of All Time. www.hearya.com. [dostęp 2010-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-08)]. (ang.).
- ↑ THE 50 GREATEST METAL FRONT-MEN OF ALL TIME!. www.roadrunnerrecords.com. [dostęp 2011-12-08]. (ang.).
- ↑ DAVID COVERDALE, GLENN HUGHES Talk DEEP PURPLE’s ROCK HALL Induction (Video). www.blabbermouth.net. [dostęp 2016-04-15]. (ang.).
- ↑ Davic Coverdale UK Albums Chart. www.officialcharts.com. [dostęp 2015-08-08]. (ang.).
- ↑ David Coverdale Swiss Albums Chart. hitparade.ch. [dostęp 2015-08-08]. (niem.).
- ↑ David Coverdale Swedish Albums Chart. swedishcharts.com. [dostęp 2015-08-08]. (ang.).
- ↑ David Coverdale German Albums CHart. www.musicline.de. [dostęp 2015-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-25)]. (niem.).
- ↑ Alex Henderson: David Coverdale Into the Light review. www.allmusic.com. [dostęp 2015-08-08]. (ang.).
- ↑ Deep Purple – Burn. www.discogs.com. [dostęp 2015-08-08]. (ang.).
- ↑ Jon Lord – Windows. www.discogs.com. [dostęp 2015-08-08]. (ang.).
- ↑ Deep Purple – Stormbringer. www.discogs.com. [dostęp 2015-08-08]. (ang.).
- ↑ Roger Glover And Guests – The Butterfly Ball And The Grasshopper’s Feast. www.discogs.com. [dostęp 2015-08-08]. (ang.).
- ↑ Deep Purple – Come Taste The Band. www.discogs.com. [dostęp 2015-08-08]. (ang.).
- ↑ Steve Vai – Passion And Warfare. www.discogs.com. [dostęp 2015-08-08]. (ang.).
- ↑ Vandenberg’s MoonKings – Vandenberg’s MoonKings. www.discogs.com. [dostęp 2015-08-08]. (ang.).
- ↑ Bernie Marsden – Shine. www.discogs.com. [dostęp 2015-08-08]. (ang.).
- ↑ Heavy Metal: Louder Than Life. www.imdb.com. [dostęp 2011-07-28]. (ang.).
- ↑ The Ritchie Blackmore Story (2015). www.imdb.com. [dostęp 2016-04-03]. (ang.).
- p
- d
- e
- David Coverdale
- Tommy Aldridge
- Reb Beach
- Michael Devin
- Joel Hoekstra
- Michele Luppi
- Micky Moody
- Bernie Marsden
- Neil Murray
- Pete Solley
- Dave Dowle
- Jon Lord
- Ian Paice
- Mel Galley
- Timothy Grace
- James Peters
- Colin Hodgkinson
- Cozy Powell
- John Sykes
- Aynsley Dunbar
- Vivian Campbell
- Adrian Vandenberg
- Rudy Sarzo
- Steve Vai
- Warren DeMartini
- Denny Carmassi
- Paul Mirkovich
- Guy Pratt
- Brett Tuggle
- Steve Farris
- Tony Franklin
- Marco Mendoza
- Timothy Drury
- Uriah Duffy
- Chris Frazier
- Timothy Drury
- Doug Aldrich
- Brian Tichy
Albumy studyjne |
|
---|---|
Kompilacje |
|
Albumy koncertowe |
|
Wideografia |
|
Powiązane |
|
- Strona internetowa: www.whitesnake.com
- p
- d
- e
- dyskografia Deep Purple
- lista członków Deep Purple