Echo 2
 | |||
| Inne nazwy | Echo C, A 12, S00740 | ||
|---|---|---|---|
| Indeks COSPAR | 1964-004A | ||
| Państwo |
| ||
| Zaangażowani | NASA | ||
| Rakieta nośna | |||
| Miejsce startu | |||
| Orbita (docelowa, początkowa) | |||
| Perygeum | 1029 km | ||
| Apogeum | 1316 km | ||
| Okres obiegu | 108,95 min | ||
| Nachylenie | 81,50° | ||
| Mimośród | 0,284155 | ||
| Czas trwania | |||
| Początek misji | 25 stycznia 1964 13:59:04 UTC | ||
| Koniec misji | 7 czerwca 1969 | ||
| Powrót do atmosfery | 7 czerwca 1969 | ||
| Wymiary | |||
| Wymiary | śr. 41,1 m | ||
| Masa całkowita | 256 kg | ||
| |||
Echo 2 – amerykański pasywny technologiczny satelita telekomunikacyjny mający postać balonu o średnicy 41,1 metrów wykonanego z aluminiowej folii mylarowej. Następca satelity Echo 1. Służył do testów łącznościowych (badania propagacji, technik komunikacyjnych, technik śledzenia) i geodezyjnych.
Wśród przyrządów znajdował się podwójny nadajnik sygnału telemetrii (sygnał umożliwiający: śledzenie; monitorowanie temperatury poszycia statku, od -120 do +16 °C; pomiar ciśnienia wewnętrznego, od 0,00005 do 0,5 mm słupka rtęci). Nadajniki zasilane z ogniw słonecznych miały moc 45 mW i nadawały na częstotliwościach 136,17 MHz i 136,02 MHz. Powierzchnia balonu w eksperymentach odbijała sygnały na częstotliwości 162 MHz.
Bibliografia
- Jonathan's Space Home Page (ang.)
- NSSDC Master Catalog (ang.)
- Space 40 (cz.)
- Encyclopedia Astronautica (ang.)
