Eormenric

Eormenric, Iurmenric, Æþelberht (żył w VI wieku) – król Kentu od 522 do 560 roku.

Życiorys

Był synem i następcą Octy, po którego śmierci w 522 roku objął władzę. Co do końca jego rządów, źródła podają nieprecyzyjne informacje: według Bedy Czcigodnego panował do końca życia, czyli do 560 roku, pozostawiając tron swojemu synowi Ethelbertowi I^[1][2]. Jednakże zapisy Grzegorza z Tours, kronikarza frankijskiego z VI wieku, wspominają o małżeństwie Ethelberta I i Berty, merowińskiej księżniczki, córki króla Chariberta, które miało zostać zawarte zanim Ethelbert zasiadł na tronie. Berta urodziła się po 561 roku, a słowa kronikarza sugerują, że Eormenric panował jeszcze w 589 roku^[3].

Nosił imię rzadko spotykane w anglosaskich źródłach, popularne za to wśród frankijskiej arystokracji^[3]. Ta obserwacja skłania badaczy, że nadanie imienia Eormenric może być dowodem na kontakty między władcami Kentu a Merowingami^[3][4].

Przypisy

Bibliografia

• Beda Czcigodny Historia ecclesiastica gentis Anglorum dostępna w bibliotece cyfrowej (ang.) [dostęp 2012-04-09]
• Morby J.E.: Dynastie świata: przewodnik chronologiczny i genealogiczny. Kraków: Wydawnictwo Znak, 1995, s. 112. ISBN 83-7006-274-1.
• Joanna Story: Carolingian Connections: Anglo-Saxon England and Carolingian Francia. Ashgate Publishing, 2003, s. 30. ISBN 978-0-7546-0124-1.
• Barbara Yorke: Królowie i królestwa Anglii w czasach Anglosasów. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009. ISBN 978-83-01-16169-9. (pol.).brak strony w książce

Linki zewnętrzne

• Eormenric Posopography of Anglo-Saxon England (ang.) [dostęp 2012-04-09]
• EORMENRIC. Foundation for Medieval Genealogy. [dostęp 2012-04-09]. (ang.).