Pełne imię i nazwisko | Francisco Javier Ramírez Gámez |
Data i miejsce urodzenia | 28 listopada 1965 Bacerac |
Wzrost | 183 cm |
Pozycja | obrońca |
Informacje klubowe |
Klub | Tlaxcala (trener) |
Kariera seniorska[a] |
Lata | Klub | Wyst. | Gole | 1984–1988 | Deportivo Neza | 1988–1989 | Atlante | 19 | (0) | 1990–1992 | Puebla | 71 | (0) | 1992–1994 | Necaxa | 53 | (1) | 1994–1995 | Veracruz | 33 | (0) | 1995–1998 | Cruz Azul | 25 | (0) | |
Kariera reprezentacyjna |
Lata | Reprezentacja | Wyst. | Gole | 1988–1993 | Meksyk | 12 | (0) | |
Kariera trenerska |
Lata | Drużyna | 2000 | Correcaminos UAT | 2006 | Vaqueros | 2009 | Guadalajara | 2011 | Necaxa | 2012–2014 | Dorados | 2016 | Atlas (tymcz.) | 2017 | Alianza | 2017 | Cafetaleros | 2018 | Dorados | 2019–2022 | Tepatitlán | 2022–2023 | Celaya | 2023 | Coatepeque | 2024– | Tlaxcala | |
- ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
Francisco Javier Ramírez Gámez, Paco Ramírez (ur. 28 listopada 1965 w Bacerac) – meksykański piłkarz występujący na pozycji obrońcy, reprezentant Meksyku, trener piłkarski, od 2024 roku prowadzi Tlaxcalę.
Kariera klubowa
Pochodzi z miasta Bacerac, jednak jako sześciolatek przeprowadził się z rodziną do Hermosillo. Początkowo grał w baseball, a później rozpoczął treningi piłki nożnej i był powoływany do lokalnych reprezentacji. W jednym z juniorskich turniejów, w którym występował jako zawodnik zespołu stanu Sonora, jego talent odkrył polski trener Waldemar Wasilewski. Profesjonalną karierę piłkarską rozpoczął jako dziewiętnastolatek w drużynie Deportivo Neza z miasta Nezahualcóyotl, lecz zadebiutował w niej dopiero dwa lata później, za kadencji argentyńskiego szkoleniowca Miguela Marína, 9 sierpnia 1986 w zremisowanym 0:0 spotkaniu z Tolucą. Szybko został podstawowym piłkarzem drużyny i premierowe bramki w najwyższej klasie rozgrywkowej strzelił 13 marca 1988 w przegranej 2:4 konfrontacji z Tigres UANL, kiedy to dwukrotnie wpisywał się na listę strzelców. Ogółem barwy Deportivo reprezentował przez cztery lata, nie odnosząc z nim większych sukcesów.
Latem 1988 Ramírez przeszedł do drużyny Atlante FC z siedzibą w stołecznym mieście Meksyk, gdzie spędził rok, po czym został zawodnikiem Puebla FC. Tam również został podstawowym piłkarzem klubu; w 1991 roku triumfował z nim w najbardziej prestiżowych rozgrywkach kontynentu, Lidze Mistrzów CONCACAF, za to w sezonie 1991/1992 wywalczył tytuł wicemistrza Meksyku. Po dwóch latach spędzonych w Puebli odszedł do stołecznego Club Necaxa, w którym również spędził dwa sezony, jednak bez zdobycia żadnego trofeum. Później przez rok występował w Tiburones Rojos de Veracruz, po czym podpisał umowę ze stołecznym Cruz Azul. Tam odniósł największe sukcesy w karierze, jednak przeważnie w roli rezerwowego – w sezonie Invierno 1997 zdobył tytuł mistrza Meksyku, podczas rozgrywek 1996/1997 triumfował w krajowym pucharze – Copa México, dwukrotnie wygrywał także Puchar Mistrzów CONCACAF; w roku 1996 i 1997. Karierę zakończył w wieku 32 lat z powodu przedłużających się kontuzji.
Kariera trenerska
Po zakończeniu kariery piłkarskiej Ramírez został trenerem, początkowo prowadząc przez krótki czas drugoligową drużynę Correcaminos UAT z miasta Ciudad Victoria. W późniejszym czasie był asystentem Aníbala Ruiza, a potem Enrique Mezy w Club Atlas, spędził także kilka lat w sztabie szkoleniowym reprezentacji Meksyku, najpierw współpracując z trenerem Ricardo La Volpe, z którym wziął udział w Mistrzostwach Świata w Niemczech, a później ze Svenem-Göranem Erikssonem. W przerwie pomiędzy kadencjami obydwóch selekcjonerów prowadził trzecioligową ekipę Vaqueros de Ixtlán. Pracował również jako asystent Hansa Westerhofa i Salvadora Reyesa w Club Necaxa z siedzibą w mieście Aguascalientes. W kwietniu 2009 został trenerem jednej z najbardziej utytułowanych drużyn w kraju, Chivas de Guadalajara, jednak odnosił z nią słabe wyniki, notując trzy zwycięstwa, cztery remisy i pięć porażek w dwunastu spotkaniach i został zwolniony już po pięciu miesiącach.
W lipcu 2010 Ramírez rozpoczął pracę jako asystent swojego byłego kolegi boiskowego Sergio Bueno, początkowo w drugoligowym Tiburones Rojos de Veracruz, a następnie Club Necaxa. Po spadku klubu do Liga de Ascenso został pierwszym trenerem klubu, prowadząc go przez kilka miesięcy bez większych sukcesów. W maju 2012 został trenerem innego meksykańskiego drugoligowca, Dorados de Sinaloa z Culiacán. W jesiennym sezonie Apertura 2012 dotarł z nią do finału rozgrywek drugoligowych, a także triumfował z nim w rozgrywkach Copa MX, dzięki czemu drużyna Dorados została pierwszą drużyną w historii meksykańskiego futbolu, która zdobyła krajowy puchar podczas gry w drugiej lidze. Ze stanowiska odszedł w styczniu 2014 po serii słabszych wyników w lidze.
Bibliografia
- Francisco Ramírez (meksykański piłkarz) w bazie National Football Teams (ang.)
- Francisco Ramírez, [w:] baza Transfermarkt (trenerzy) [dostęp 2020-12-01] .
- Statystyki na MedioTiempo (hiszp.)
Kariera szkoleniowa
1923–1971 | - Crowle (1923–26)
- Taylor (1930)
- Pauler (1932–36)
- Roth (1936–38)
- Pauler (1941)
- Camarena (1950)
- Ávila (19xx–xx)
- Orth (19xx–xx)
- López Herranz (1952–53)
- Ross (1959–61)
- Martorano (1961–62)
- Ross (1962)
- Marín (1965–66)
- Moncebáez (1968–69)
- Marín (1970–71)
|
---|
od 1982 | |
---|
- Prieto (1946–49)
- Casillas (1991–95)
- Casillas (1999)
- Fernández (2015–16)
- Mora (2016–17)
- López Zarza (2017–19)
- Ramírez (2019–22)
- Marioni (2022)
- Guzmán (2023)
- López Zarza (2023–24)
- Pérez (od 2024[A])
|