Friedrich Schultze

Friedrich Schultze (ur. 12 sierpnia 1848 w Rathenow, zm. 14 października 1934) – niemiecki lekarz neurolog. W 1871 roku w Heidelbergu został doktorem medycyny, następnie spędził kilka lat jako asystent Nikolausa Friedreicha. W 1887 roku otrzymał katedrę na Uniwersytecie w Dorpacie. Niedługo później został dyrektorem kliniki i polikliniki Uniwersytetu w Bonn, gdzie pozostał przez resztę swojej kariery naukowej.

Schultze pamiętany jest za swoje prace neuropatologiczne i neuroanatomiczne. Przypisuje mu się pierwszy opis (w 1884 roku) choroby, nazwanej później chorobą Charcota-Mariego-Tootha. Przedstawił też jeden z pierwszych opisów akroparestezji. W 1891 roku razem z Wilhelmem Heinrichem Erbem i Adolphem Strümpllem założył czasopismo "Deutsche Zeitschrift für Nervenheilkunde".

Bibliografia

Pagel JL: Biographisches Lexikon hervorragender Ärzte des neunzehnten Jahrhunderts. Berlin-Wien: 1901, s. 1553-1554.
WilhelmW. Erb WilhelmW., Friedrich Schultze, „Deutsche Zeitschrift für Nervenheilkunde”, 60 (1-3), 1918, s. I–VIII, DOI: 10.1007/BF01878040, ISSN 0367-004x (niem.).
A.A. Westphal A.A., Zum 70. Geburtstag Friedrich Schultze's, „Archiv für Psychiatrie und Nervenkrankheiten”, 61 (1), 1919, s. 267–268, DOI: 10.1007/BF01812924, ISSN 0003-9373 (niem.).