Geologia historyczna

Geologia historyczna – dział geologii obejmujący naukę o rozwoju Ziemi (a zwłaszcza skorupy ziemskiej) i świata organicznego w przeszłości geologicznej. Zajmuje się też rekonstrukcją środowiska geograficznego różnych obszarów Ziemi w różnych momentach przeszłości (paleogeografia), a także ich klimatu (paleoklimatologia) i ekologii (paleoekologia)^[1].

Metody geologii historycznej

Metody geologii historycznej służą do określania:

• wieku względnego skał i procesów geologicznych:
  • litologiczne (patrz litologia)^[2],
  • paleontologiczne (patrz paleontologia)^[3],
  • diatroficzne^[4],
  • geofizyczne^[5],
  • archeologiczne (patrz archeologia)^[6],
• wieku bezwzględnego skał i procesów geologicznych:
  • izotopowe^[7],
  • radiogeniczne^[8],
  • magnetometryczne (patrz magnetometria)^[9],
  • chemiczne i biologiczne^[10],
  • syderalne (patrz warwochronologia i dendrochronologia)^[11],
  • sedymentologiczne (patrz sedymentologia)^[12].

Zobacz też

• tabela stratygraficzna

Przypisy

Bibliografia

• Włodzimierz Mizerski, Stanisław Orłowski: Geologia historyczna. Wyd. 3, zmienione. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2017. ISBN 978-83-01-19350-8. (pol.).

Linki zewnętrzne

• Prezentacja najbardziej znanych polskich odsłonięć. aneksy.pwn.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-17)].