Hans Baldung

Hans Baldung Grien (ur. 1484/1485 w Weyerscheim lub w Schwäbisch-Gmünd, zm. we wrześniu 1545) – niemiecki malarz.

Około 1490 r. Baldungowie osiedlili się w Strasburgu. W latach 1498 – 1502 Hans Baldung uczył się malarstwa w pracowni któregoś z uczniów Martina Schongauera. W roku 1503 młody malarz udał się do Norymbergi, do pracowni Albrechta Dürera. W roku 1507 malarz wyjechał do Halle, gdzie wykonał dwa malowidła ołtarzowe. Do Strasburga powrócił w 1509, stał się jego pełnoprawnym obywatelem i ożenił się z Margaretą Herlin. W roku 1515 został członkiem Wielkiej Rady. Miał wiele zamówień i osiągnął znaczny sukces artystyczny i materialny. Zmarł w Strasburgu w roku 1545.

"W kształtowaniu się osobowości Baldunga ważną rolę odegrało środowisko humanistów i intelektualistów, z którego się wywodził, a także fakt, iż od tegoż właśnie środowiska otrzymywał zamówienia." (H. Olbriich, 1973).

"Mimo że początkowym okresie twórczości pozostawał pod wpływem swojego mistrza Dürera, a później – w latach 1512-1516 – Grünewalda, (...) Baldung posiada bardzo osobisty styl, który z czasem nabierze manierystycznego charakteru." Frank Muller, 1996.

Obrazy

• Śmierć i dziewczyna – ok. 1510, Muzeum Historii Sztuki w Wiedniu.
• Lupsus humani genaris – 1511, National Gallery of Art, Waszyngton
• Ewa, wąż i śmierć – 1510-12, Gallery of Canada, Ottawa
• Ołtarz główny katedry Najświętszej Marii Panny we Fryburgu Bryzgowijskim – 1512 – 1516 Katedra Najświętszej Marii Panny we Fryburgu Bryzgowijskim
• Czarownice – ok. 1514, Albertina Collection, Wiedeń
• Cud kwiatowy świętej Doroty – 1516, olej na desce, 78 x 60,9, Galeria Narodowa w Pradze
• Śmierć i dziewczyna – 1517, Kunstmuseum, Bazylea
• Śmierć i dziewczyna – 1520-25, Kunstmuseum, Bazylea
• Dwie czarownice - 1523, Städel Museum, Frankfurt nad Menem
• Mucjusz Scewola – 1531, deska 98 x 68 cm, Galeria Obrazów Starych Mistrzów w Dreźnie
• Siedem etapów życia kobiety – 1544, Museum der Bildenden Künste, Lipsk
• Trzy wieki życia kobiety i śmierci^[1] – 1540-43, Prado, Madryt
• Pyram i Tyzbe – XVI w.

Przypisy

Bibliografia

Zobacz multimedia związane z tematem: Hans Baldung

• Muzeum Narodowe w Warszawie, Malarstwo austriackie, czeskie, niemieckie, węgierskie 1500-1800, Warszawa 1964, s. 12.