Helion

Ten artykuł dotyczy fizyki. Zobacz też: Grupa Wydawnicza Helion oraz inne znaczenia tego słowa.

Helion – jądro atomowe trwałego izotopu helu 32He w przeciwieństwie do jądra izotopu 42He nazywanego cząstką alfa. Składa się z jednego neutronu i dwóch protonów, stąd jego ładunek elektryczny wynosi +2. Helion jest jądrem lustrzanym trytonu. W reakcjach, poza zapisem 32He, może być oznaczany symbolem "h" (nie kursywą, h zarezerwowane jest dla stałej Plancka).

Heliony powstają w reakcjach jądrowych, m.in. w reakcjach termojądrowych w gwiazdach, np. w fuzji deuteronu z protonem

21D + 11H → 32He + γ + 5,49 MeV

Parametry fizyczne

• liczba atomowa Z = 2
• liczba masowa A = 3
• masa 5,006411 92(25)·10⁻²⁷ kg, czyli 3,014 932 2434 u
• moment magnetyczny −1,158 671 474·10⁻³ μ_B

Bibliografia

• Peter J. Mohr and Barry N. Taylor, CODATA recommended values of the fundamental physical constants, REVIEWS OF MODERN PHYSICS, VOLUME 77, JANUARY 2005 za stroną WWW