Homar europejski

Homar europejski

Homarus gammarus
(Linnaeus, 1758)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Podtyp	skorupiaki
Gromada	pancerzowce
Rząd	dziesięcionogi
Rodzina	homarowate
Rodzaj	Homarus
Gatunek	homar europejski
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[1]
najmniejszej troski
Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Homar europejski (Homarus gammarus^[2]) – gatunek skorupiaka z rzędu dziesięcionogów i rodziny homarów (Nephropidae). Blisko spokrewniony z homarem amerykańskim i homarcem.

Budowa

Ma pięć par odnóży, cztery z nich to odnóża kroczne, są dosyć małe w stosunku do całego ciała, ale zdecydowanie wystarczające do poruszania się. Dorosły homar europejski może osiągać prędkość do 23 km/h^[3]. Pierwsza para odnóży jest zakończona wielkimi, zróżnicowanymi szczypcami. Jedne z nich mają zaostrzone brzegi i służą do cięcia, drugie, mające grzebień mocnych ząbków, służą do kruszenia i miażdżenia. Na głowie ma dwie pary czułków, jedną krótszą, drugą dłuższą. Osiągają wielkość 50 cm i waga ok. 0,7 kg (typowy rozmiar), chociaż zdarzają się też większe osobniki.

Homar europejski różni się od homara amerykańskiego ubarwieniem, pierwszy jest niebieskawy z jasnymi plamami, drugi czerwonawy. Różnią się także liczebnością, większość homarów dostępnych na rynku spożywczym pochodzi z zachodnich wód Atlantyku, gdyż gatunek europejski jest mniej rozpowszechniony.

Środowisko życia

Homar europejski zamieszkuje skalne dna, gdzie łatwo może znaleźć schronienie. Rzadko występuje na głębokościach większych niż 50 m p.p.m., ale może również mieszkać w strefie pływów, od jej granicy aż do głębokości 150 m, w piaskowym lub żwirowym podłożu. Prowadzi nocny tryb życia, wtedy wychodzi na żer, jego pożywienie składa się głównie z robaków, małży, i martwych ryb.

Rozmnażanie

Samica nosi jaja przyczepione pod odwłokiem przez 11 miesięcy. Po odczepieniu się od odwłoka jaja spędzają, zależnie od temperatury wody, 2–3 tygodnie w toni wodnej. Następnie opadają na dno, gdzie po ok. dwóch latach wykluwają się z nich larwy zwane żywikami.

Występowanie

Zamieszkuje wschodnie wybrzeża Oceanu Atlantyckiego, od Lofotów na północnym wschodzie Norwegii po Azory i Maroko. Może być również znajdywany w niektórych częściach Morza Śródziemnego i w północno-wschodniej części Morza Czarnego.

Znaczenie gospodarcze

Jest poławiany ze względu na smaczne mięso i zalicza się go do owoców morza (frutti di mare).

Przypisy

Bibliografia

• Prodöhl P. A. i in., European lobster – Homarus gammarus (pdf) (en)
• Ann-LisbethA.L. Agnalt Ann-LisbethA.L., Tore S.T.S. Kristiansen Tore S.T.S., Knut E.K.E. Jørstad Knut E.K.E., Growth, reproductive cycle, and movement of berried European lobsters (Homarus gammarus) in a local stock off southwestern Norway, „ICES Journal of Marine Science”, 64 (2), 2007, s. 288–297, DOI: 10.1093/icesjms/fsl020 [dostęp 2024-04-03]  (ang.).