Ignjat Đurđević

Ignjat Đurđević

Data i miejsce urodzenia	13 lutego 1675 Dubrownik
Data i miejsce śmierci	21 stycznia 1737 Dubrownik
Miejsce spoczynku	Višnjica
Zawód, zajęcie	poeta, historyk, duchowny, polityk
Wyznanie	katolicyzm
Multimedia w Wikimedia Commons

Ignjat Đurđević^[a] (ur. 13 lutego 1675 w Dubrowniku, zm. 21 stycznia 1737 tamże) – chorwacki poeta, historyk, duchowny katolicki i polityk. Uważany za jednego z najważniejszych chorwackich poetów barokowych^[1][2].

Życiorys

Należał do dubrownikiej szlachty. Uczęszczał do szkoły jezuickiej^[1].

Zasiadał w Wielkiej Radzie Republiki Raguzy. W 1697 roku udał się do Rzymu i wstąpił do zakonu jezuitów. Ukończył tam nowicjat i szkołę filozoficzną. Był wykładowcą Kolegium Iliryjskiego w Loreto. Już w 1705 roku opuścił zakon i powrócił do Dalmacji. W 1706 roku wstąpił do zakonu benedyktynów. W 1710 roku, w związku z popadnięciem w konflikt z władzami Raguzy, został wygnany i ponownie wyjechał do Włoch. Jednak w latach 1713–1728 znów mieszkał w Dubrowniku. Był opatem klasztoru benedyktynów na wyspie Mljet^[1].

Tworzył po łacinie i w języku chorwackim, głównie lirykę o charakterze religijnym i sielanki. Napisał także ok. 100 biografii dubrownickich osobistości. Przekładał pieśni ludowe z łaciny i włoskiego^[1][2].

Zmarł w 1737 roku w klasztorze św. Jakuba w Višnjicy. Tam też spoczął^[1].

Wybrane dzieła

(opracowano na podstawie materiału źródłowego^[1][2])

• Razlike pjesni duhovne i djeloispravne (1728)
• Uzdasi Mandaljene pokornice (1728)
• Saltijer slovinski (1729)
• Latinska rasprava o brodolomu sv. Pavla na Mljetu (1730)
• Pjesni pirne iliti začinke
• Vitae et carmina
• Za gutke
• Život sv. Benedikta

Uwagi

Przypisy