Józef Chlipała

Józef Chlipała
„Lubański”
Ilustracja
Józef Chlipała w mundurze podporucznika 2 pp Leg.
kapitan piechoty kapitan piechoty
Data i miejsce urodzenia

12 lutego 1907
Ochotnica Dolna, Austro-Węgry

Data i miejsce śmierci

22 maja 1944
Warszawa, Polska pod okupacją III Rzeszy

Przebieg służby
Lata służby

1928–1944

Siły zbrojne

Wojsko Polskie
Wojsko Polskie we Francji
Armia Krajowa

Jednostki

2 pułk piechoty Legionów
pułk strzelców pieszych
pułk AK „Baszta”

Stanowiska

dowódca plutonu
dowódca kompanii

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari

Józef Chlipała, ps. „Lubański” (ur. 12 lutego 1907 w Ochotnicy Dolnej, zm. 22 maja 1944 w Warszawie) – kapitan piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys

17 listopada 1928 roku rozpoczął naukę w Szkole Podchorążych Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej [1]. 15 sierpnia 1931 roku Prezydent RP Ignacy Mościcki mianował go podporucznikiem ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1931 roku i 36. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a Minister Spraw Wojskowych wcielił do 2 pułku piechoty Legionów w Sandomierzu, w którym 1 września tego roku został wyznaczony na stanowisko dowódcy plutonu[2][3].

W kampanii wrześniowej 1939 był dowódcą kompanii karabinów maszynowych i broni towarzyszącej pułku strzelców pieszych[4] w składzie Warszawskiej Brygady Pancerno-Motorowej[5]. Walczył w województwie warszawskim i lubelskim, po bitwie pod Tomaszowem Lubelskim dostał się do niewoli koło Zamościa, uciekł i przez Słowację dotarł do Budapesztu. Tam został aresztowany i osadzony w obozie internowania, ponownie uciekł i przez Jugosławię i Włochy dotarł w listopadzie 1939 roku do Francji.

Tablica Na Lubaniu w Gorcach

Walczył w szeregach Wojska Polskiego w kampanii francuskiej, po upadku Francji, jako jeniec został osadzony w obozie Oflag XVII A w Edelbach w Austrii. Razem z oficerami francuskimi uciekł z obozu podkopem 20 września 1943 roku i przedostał się na teren okupowanej Polski. Zgłosił się do dyspozycji Komendy Głównej Armii Krajowej w Warszawie. Pod pseudonimem „Lubański” objął dowództwo kompanii batalionu „Karpaty” pułku dyspozycyjnego KG AK „Baszta”. 22 maja 1944 roku poległ w starciu z niemiecką policją.

Kapitan Józef Chlipała został pośmiertnie mianowany majorem i odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari.

Przypisy

  1. ↑ Lenkiewicz, Sujkowski i Zieliński 1930 ↓, s. 386, 486.
  2. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 15 sierpnia 1931 roku, s. 303, 310, 317.
  3. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 130, 532.
  4. ↑ Głowacki 1986 ↓, s. 296.
  5. ↑ Major Józef Chlipała – „Lubański” (1907-1944)

Bibliografia

  • Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
  • Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
  • Bartelski, Lesław, M., "Mokotów 1944", Wyd. MON, Warszawa 1944, s. 162, 163, 168, 169, 173.
  • Ludwik Głowacki: Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939. Wyd. 2. Lublin: Wydawnictwo Lubelskie, 1986. ISBN 83-222-0377-2.
  • Wacław Lenkiewicz, Andrzej Sujkowski, Hugo Zieliński: Księga Pamiątkowa 1830 – 29 XI 1930. Szkice z dziejów piechoty polskiej. Ostrów-Komorowo: Szkoła Podchorążych Piechoty, 1930.
  • Waresiak, Władysława, "Major piechoty "Lubański" - Chlipała Józef"
  • VIAF: 12145066460966591303
  • PLWABN: 9810703863505606