Języki wschodniogermańskie
| Liczba mówiących | |
|---|---|
| Klasyfikacja genetyczna |
|
| Podział | • język burgundzki † |
| Kody rodziny językowej | |
| ISO 639-5 | gme |
| Glottolog | east2805 |
| Występowanie | |
 Zasięg języków wschodniogermańskich około 1 roku n.e. języki wschodniogermańskie | |
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unicode. | |
Języki wschodniogermańskie – grupa wymarłych języków indoeuropejskich z germańskiej rodziny językowej. Jedyny wschodniogermański język znany z tekstów to gocki[1]. Inne języki z tej grupy to wandalski i burgundzki.
Uważa się, że plemiona wschodniogermańskie opuściły Skandynawię i osiedliły się nad Odrą i Wisłą w latach 600–300 p.n.e., skąd w latach około 300–500 n.e., w czasie wielkiej wędrówki ludów, wyruszyły w głąb Cesarstwa Rzymskiego.
Język gocki był w użyciu na Krymie do XVIII wieku.
Przypisy
- ↑ Adams i Mallory 2006 ↓, s. 19.
Bibliografia
- D.Q. Adams, J.P. Mallory: The Oxford Introduction to Proto-Indo-European and the Proto-Indo-European World. Oxford University Press, 2006. ISBN 0-19-928791-0. (ang.).
- BnF: 12365710n
- BNCF: 74
- Britannica: topic/East-Germanic-languages
- p
- d
- e
| |
| wschodniogermańskie † |
|
|---|---|
| zachodniogermańskie | |
| północnogermańskie | |
- Język pragermański nie jest językiem germańskim, ale przodkiem wszystkich języków germańskich
