Jakow Pawłow
starszy porucznik | |||
Data i miejsce urodzenia | 17 października 1917 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 28 września 1981 | ||
Przebieg służby | |||
Lata służby | 1938–1946 | ||
Siły zbrojne | Armia Czerwona | ||
Jednostki | 13 Dywizja Gwardyjska | ||
Główne wojny i bitwy |
| ||
Późniejsza praca | polityk | ||
Odznaczenia | |||
|
Jakow Fiedotowicz Pawłow (ros. Яков Федотович Павлов, ur. 4 października?/17 października 1917 we wsi Kriestowaja, ob. w obwodzie nowogrodzkim, zm. 28 września 1981 w Nowogrodzie Wielkim) – radziecki wojskowy, dowódca obrony placu 9 Stycznia (w tym Domu Pawłowa) podczas bitwy stalingradzkiej, Bohater Związku Radzieckiego (1945).
Urodzony w 1917 roku, wstąpił do Armii Czerwonej w 1938. W czasie II wojny światowej walczył w szeregach Frontu Stalingradzkiego, 3 Frontu Ukraińskiego i 2 Frontu Białoruskiego, z którym doszedł do Szczecina[1]. Po wojnie został odznaczony m.in. Medalem Złotej Gwiazdy i Orderem Lenina (27 czerwca 1945), Orderem Rewolucji Październikowej i dwoma Orderami Czerwonej Gwiazdy. Był trzykrotnie wybierany do Rady Najwyższej Związku Radzieckiego.
Przypisy
- ↑ Яков Павлов. Один из самых известных героев Сталинграда [online], topwar.ru [dostęp 2020-01-03] (ros.).
Linki zewnętrzne
- Biografia Jakowa Pawłowa (ros.)