Janusz Kowalik (1969, z prawej) |
Pełne imię i nazwisko | Janusz Antoni Kowalik |
Data i miejsce urodzenia | 26 marca 1944 Nowy Sącz |
Obywatelstwo | polskie |
Wzrost | 170 cm |
Pozycja | napastnik |
Kariera juniorska |
Lata | Klub | 1954–1960 | Sparta Kraków/Cracovia | |
Kariera seniorska[a] |
Lata | Klub | Wyst. | Gole | 1960–1967 | Cracovia | 140 | (62) | 1967–1968 | Chicago Mustangs | 28 | (30) | 1968–1969 | California Clippers | 0 | (0) | 1969–1974 | Sparta Rotterdam | 123 | (66) | 1974–1976 | NEC Nijmegen | 31 | (6) | 1976 | Chicago Sting | 14 | (9) | 1976–1977 | MVV Maastricht | 9 | (2) | 1977 | Chicago Sting | 6 | (1) | 1977–1979 | MVV Maastricht | 55 | (24) | 1979–1980 | Patro Eisden | | | |
Kariera reprezentacyjna |
|
Kariera trenerska |
Lata | Drużyna | 1979–1980 | Patro Eisden | 1981–1982 | Eendracht Rotem | 1982 | MVV Maastricht (tymczasowo) | 1982–1983 | KFC Winterslag | 1982–1984 | KRC Genk | 1985–1986 | SBV Vitesse | 1987–1989 | Nigeria U-23 | 1987–1989 | Enugu Rangers | 1989–1991 | AO Ionikos | 1991–1992 | Apollon Limassol | 1992 | Górnik Zabrze | 1995–1996 | KFC Eeklo | |
- ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
Dorobek medalowy |
|
| Multimedia w Wikimedia Commons | |
Janusz Antoni Kowalik (ur. 26 marca 1944 w Nowym Sączu) – polski piłkarz grający na pozycji napastnika, trener piłkarski. Wicemistrz Europy U-18 z 1961.
Kariera piłkarska
Był wychowankiem Cracovii, grał w niej w I i II lidze i w jej barwach występował w reprezentacji. W 1967 niespodziewanie wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie grał w NASL i w 1968 z dorobkiem 30 goli został królem strzelców rozgrywek (pierwszy polski król strzelców w lidze zagranicznej) oraz MVP tej ligi w barwach Chicago Mustangs[1]. W 1969 trafił do Holandii i do 1975 grał w Sparcie Rotterdam, następnie w NEC Nijmegen, Chicago Stings i MVV Maastricht. Jesienią 1970 był autorem pierwszego polskiego hat-tricka w europejskich pucharach. Karierę zakończył w 1979.
Kariera reprezentacyjna
W reprezentacji zadebiutował 7 kwietnia 1965 w meczu z Belgią, ostatnie spotkanie rozegrał rok później. Łącznie w reprezentacji wystąpił w 6 meczach. Jako piłkarz juniorskiej drużyny Polski zdobył srebrny medal turnieju UEFA w Portugalii w 1961 (późniejsze mistrzostwa Europy).
Mecze w reprezentacji
Osiągnięcia
Reprezentacja Polski U-18
Indywidualne
- Król strzelców NASL: 1968
- MVP NASL: 1968
Drużynowe
- MP juniorów: 1959
- finał Pucharu Holandii: 1971
- wicemistrz Holandii: 1972
Kariera trenerska
Po zakończeniu kariery piłkarskiej został trenerem. Prowadził m.in. belgijskie Patro Eisden (1979–1980) oraz KRC Genk (1982–1984), holenderskie SBV Vitesse (1985–1986) i Górnika Zabrze (1992).
Przypisy
- ↑ The Year in American Soccer – 1968. homepages.sover.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-26)]. (ang.).
Bibliografia
- Andrzej Gowarzewski Cracovia. 100 lat prawdziwej historii, wydawnictwo GiA, Katowice 2006 (10. część cyklu Kolekcja klubów)
Linki zewnętrzne
- Statystyki NASL (ang.)
- Janusz Kowalik w bazie 90minut.pl
- Janusz Kowalik w bazie National Football Teams (ang.)
- ↑ a b c trener zastępczy
- ↑ a b c d e f trener tymczasowy
- Chadwick (1914)
- Sutcliffe (1914–??)
- Mac Pherson (1918)
- Griffiths (1920–22)
- Evers (1923)
- De Kreuk (1923–24)
- Jefferson (1924–27)
- Schwarz (1928–36)
- Damsté (1936)
- Van Wijhe (1936–37)
- brak (1937–38)
- Horsten (1938–39)
- Horsten (1945–46)
- Roper (1946–47)
- Horsten & Piederiet (1947)
- Van der Wel (1947–48)
- Zonnenberg (1948–54)
- Gruber (1954–57)
- Pastoor (1957–60)
- Vidovic (1960–62)
- Zonnenberg (1962–64)
- Gruber (1964–66)
- de Munck (1966–69)
- Brom (1969–72)
- de Munck (1972–74)
- Bulatović (1974–75)
- De Bouter (1975–76)
- Westerhof (1976)
- Wullems (1976–82)
- Looyen (1982–83)
- Hofstee (1983–84)
- Westerhof (1984–85)
- Kowalik & Bosveld (1985–86)
- Dorjee (1986–87)
- Overweg (1987)
- Jacobs (1988–93)
- Neumann (1993–95)
- Spelbos (1995)
- Thijssen (1995–96)
- Beenhakker (1996–97)
- Ten Cate (1997–98)
- Jorge (1998)
- Neumann (1998–99)
- Sturing (1999)
- Koeman (2000–01)
- Sturing (2001–02)
- Snoei (2002–03)
- Sturing (2003–06)
- De Mos (2006–08)
- Westerhof (2008)
- Bos (2009–10)
- Van Arum & Van der Gouw[A](2010)
- Ferrer (2010–11)
- Van den Brom (2011–12)
- Rutten (2012–13)
- Bosz (2013–16)
- Maas[A](2016)
- Fraser (2016–18)
- Sturing[A](2018)
- Słucki (2018-19)
- Oosting[A](2019)
- Sturing[A](2019-20)
- Letsch (2020-22)
- Cocu (2022-23)
- Sturing[A](od 2023)
|
- ↑ a b c d e f trener tymczasowy
Osiągnięcia i nagrody
Królowie strzelców w
NASL - VIAF: 2384150470088704330004
- WorldCat: viaf-2384150470088704330004