Jerzy Pelc

Jerzy Pelc
Data i miejsce urodzenia

30 września 1924
Warszawa

Data i miejsce śmierci

2 czerwca 2017
Warszawa

Profesor nauk humanistycznych
Specjalność: semiotyka
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

marzec 1951

Habilitacja

1961

Profesura

1971

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Warszawski
Instytut Filozofii i Socjologii PAN

Odznaczenia
Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Grób Jerzego Pelca na cmentarzu Powązkowskim

Jerzy Pelc (ur. 30 września 1924 w Warszawie[1], zm. 2 czerwca 2017 tamże[2][3]) – polski filozof, semiotyk i logik, od 1971 profesor Uniwersytetu Warszawskiego i Instytutu Filozofii i Socjologii PAN.

Życiorys

Był absolwentem Liceum im. Stefana Batorego (matura 1942), uczestnikiem powstania warszawskiego pseudonim „Warecki”, kolegą Krzysztofa Baczyńskiego.

Po wojnie zajął się studiami polonistycznymi; był uczniem Juliana Krzyżanowskiego i Witolda Doroszewskiego. Wydał między innymi Beniowskiego Słowackiego. Równocześnie poświęcił się studiom filozoficznym, prowadzonym głównie pod kierunkiem Tadeusza Kotarbińskiego. W marcu 1951 uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych, w 1961 doktora habilitowanego[4]

Jego zainteresowania skupiły się wokół zagadnień semiotyki. W latach 1972–1994 był kierownikiem Zakładu Semiotyki Logicznej Uniwersytetu Warszawskiego[5], od 1970 był redaktorem naczelnym „Studiów Semiotycznych”. Od 1973 nieprzerwanie prowadził seminarium Logika języka naturalnego oraz kurs semiotyki logicznej. Zajmował się filozofią języka, logiką języka, semiotyką teoretyczną, metodologią semiotyki, a w zakresie studiów magisterskich polonistyką (językoznawstwem i literaturoznawstwem).

Był między innymi przewodniczącym International Association for Semiotic Studies oraz przewodniczącym honorowym Institut International de Philosophie – najważniejszych międzynarodowych organizacji semiotycznych i filozoficznych.

Zajmowane stanowiska, pełnione funkcje:

  • Wiceprezes Kasy im. Józefa Mianowskiego – Fundacja Popierania Nauki,
  • Przewodniczący Komitetu Etyki w Nauce przy Prezydium PAN,
  • Członek Komitetu Nauk Filozoficznych PAN,
  • Prezes Polskiego Towarzystwa Semiotycznego,
  • Członek Rady Języka Polskiego PAN,
  • Członek Rady Naukowej Zespołu Badawczego Prakseologii im. Tadeusza Kotarbińskiego IF WFiS UMCS,
  • Członek krajowy rzeczywisty Towarzystwa Naukowego Warszawskiego,
  • Członek krajowy korespondent Wydziału Historyczno-Filozoficznego PAU,
  • Przewodniczący honorowy International Association for Semiotic Studies – Association Internationale de Sémiotique,
  • Przewodniczący honorowy Institut International de Philosophie.

W 2008 został odznaczony Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[6].

Pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 141-1-13)[7].

Książki

Redakcje

  • Logika i język. Studia z semiotyki logicznej, tłum. Jerzy Pelc, PWN, Warszawa 1967.
  • Semiotyka polska 1894-1969, PWN, Warszawa 1971.
  • Encyclopedic Dictionary of Semiotics, 3 tomy, Mouton De Gruyter, Berlin, New York, Amsterdam 1986; 1994.
  • Język współczesnej humanistyki, Polskie Towarzystwo Semiotyczne, Warszawa 2000 (seria: Biblioteka Myśli Semiotycznej, t. 46; manifest antyirracjonalizmu, zwłaszcza antypostmodernizmu.

Wybrane artykuły

  • Funkcjonalne podejście do semiotyki logicznej języka naturalnego, w: „Studia Filozoficzne” nr 2, s. 109–134, 1967.
  • Symptom and symbol in language, w: Dascal, Marcelo et al. Philosophy of Language, vol. 2, Berlin, New York, Mouton de Gruyter, s. 1292-1313.
  • Theory formation in semiotics, w: Posner, Roland et al. Semiotics, vol. 1, Berlin, New York 1977, Mouton de Gruyter, s. 617-643.
  • Understanding, explanation, and action as problems of semiotics, w: Posner, Roland et al. Semiotics, vol. 1, Berlin, New York 1977, Mouton de Gruyter, s. 644- 667.
  • Głos laika w sprawie klonowania ludzi, „Przegląd Filozoficzny” 2001 nr 3, s. 5-24.
  • Odkąd zaczyna się człowiek? Konsekwencje wyboru definicji, „Przegląd Filozoficzny” 2001 nr 3, s. 25-29.
  • Sprawa pomnika Tadeusza Kotarbińskiego w Bibliotece Uniwersytetu Warszawskiego, „Ruch Filozoficzny” 2004 tom 61 nr 4, s. 535-547.

Księgi honorowe

  • Jacek Juliusz Jadacki, Witold Strawiński (red.), W świecie znaków. Księga pamiątkowa ku czci profesora Jerzego Pelca, Polskie Towarzystwo Filozoficzne, Warszawa 1996 (artykuły w języku polskim oraz bibliografia do 1995).
  • Jacek Juliusz Jadacki, Witold Strawiński (red.), In the World of Signs. Essays in honour of Professor Jerzy Pelc, Rodopi, Amsterdam-Atlanta 1998.

Linki zewnętrzne

Strona na witrynie Polskiego Towarzystwa Semiotycznego

Przypisy

  1. Pelc Jerzy, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2023-10-05] .
  2. Jerzy Pelc. nekrologi.wyborcza.pl, 2017-06-08. [dostęp 2017-06-08].
  3. Odszedł prof. Jerzy Pelc. Instytut Filozofii i Socjologii PAN. [dostęp 2017-06-08].
  4. Jerzy Pelc na stronie Powstańcze biogramy
  5. "Prof. Jerzy Pelc skończył 88 lat", academicon.pl [zarchiwizowane 2016-03-12] .
  6. Medal Zasłużony Kulturze - Gloria Artis. www.mkidn.gov.pl. [dostęp 2020-08-14].
  7. Cmentarz Stare Powązki: PELCOWIE, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-02-10] .
  • ISNI: 0000000374065774
  • VIAF: 41861112
  • LCCN: n83226946
  • GND: 119429268
  • BnF: 120586707
  • SUDOC: 028832329
  • NKC: mzk2012700559
  • NTA: 068883234
  • PLWABN: 9810668096205606
  • NUKAT: n94251094
  • J9U: 987007313362005171
  • PWN: 3955556