Julian Eugeniusz Kulski

Ten artykuł dotyczy polskiego architekta. Zobacz też: inne osoby o tym imieniu i nazwisku.
Julian Eugeniusz Kulski
Ilustracja
Julian Eugeniusz Kulski (Gdynia 2016)
Data i miejsce urodzenia

3 marca 1929
Warszawa

Data i miejsce śmierci

12 sierpnia 2021
Waszyngton

Zawód, zajęcie

architekt

Odznaczenia
Odznaka honorowa za Rany i Kontuzje
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Zasługi RP Krzyż Walecznych (od 1941) Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami Medal Wojska (czterokrotnie) Krzyż Armii Krajowej Warszawski Krzyż Powstańczy Wielki Oficer Orderu Pro Merito Melitensi
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Julian Eugeniusz Kulski ps. Chojnacki, Goliat (ur. 3 marca 1929 w Warszawie, zm. 12 sierpnia 2021[1] w Waszyngtonie[2]) − polski architekt, żołnierz AK, podpułkownik Wojska Polskiego[3], powstaniec warszawski.

Życiorys

Był synem Juliana Spitosława Kulskiego, urzędnika państwowego. Od urodzenia mieszkał w Warszawie, także w czasie niemieckiej okupacji. Działał w ZHP, następnie w Szarych Szeregach, gdzie jego przełożonym był Ludwik Berger ps. Goliat. W 1941 Kulski złożył przysięgę żołnierską i przyjął pseudonim „Chojnacki”, wstępując do Związku Walki Zbrojnej. W 1942 został aresztowany przez Gestapo. Więziony w areszcie na Pawiaku, nie zdradził Niemcom żądanych przez nich informacji. Ostatecznie zwolniony, na krótko opuścił Warszawę. Po śmierci swego opiekuna i dowódcy Ludwika Bergera Kulski przyjął jego pseudonim Goliat. Następnie przeszedł do 9 Kompanii Dywersyjnej AK Żniwiarz. Brał udział w powstaniu warszawskim od chwili jego wybuchu jako żołnierz Zgrupowania Żywiciel na Żoliborzu. Za odwagę w walce został odznaczony Krzyżem Walecznych. Po upadku powstania trafił do obozu jenieckiego Stalag XI-A Altengrabow, z którego przeszedł w maju 1945 do alianckiego obozu przejściowego[4].

Następnie wyjechał do Wielkiej Brytanii, gdzie poprosił o azyl. Został włączony do Polskich Sił Zbrojnych. Wkrótce został zwolniony z wojska ze względu na stan zdrowia. Ukończył Portora Royal School(inne języki) w Irlandii Północnej. W 1946 rozpoczął studia w Szkole Architektury w Oksfordzie. Przy pomocy przyjaciela rodziny, Jana Nowaka-Jeziorańskiego, w 1949 wyjechał do Stanów Zjednoczonych i rozpoczął studia na Wydziale Architektury na Uniwersytecie Yale, podczas których pracował na swoje utrzymanie[4]. Ukończył studia w 1953 i otrzymał tytuł magistra architektury. Był członkiem American Institute of Architects[5].

W 2017 został odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej i za kultywowanie polskich tradycji narodowych[6]. Wcześniej otrzymał również m.in. Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Zasługi RP (2007)[7], Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami, Warszawski Krzyż Powstańczy[8], czterokrotnie Medal Wojska, Krzyż Armii Krajowej[9], Medal pamiątkowy z okazji 70. rocznicy Powstania Warszawskiego (2015)[10], Odznakę za Rany i Kontuzje, Krzyż Wielkiego Oficera Orderu Zasługi Zakonu Maltańskiego i inne.

Pracował jako ekspert Banku Światowego w Azji, Ameryce Południowej, Afryce i Europie, nadzorując projekty architektoniczne finansowane przez BŚ[4].

Mieszkał w Orleanie (Hrabstwo Fauquier, w Wirginii)[5], w zaprojektowanym przez siebie domu "Robin Hill".

Książki

  • Land of Urban Promise (University of Notre Dame Press 1967, ISBN 0-268-00150-2)
  • Architecture in a Revolutionary Era (Aurora 1971, ISBN 0-87695-016-0)
  • Dying, we live. The personal chronicle of a young freedom fighter in Warsaw, 1939-1945 (Holt, Rinehart and Winston 1979, ISBN 0-03-040901-2; wydanie polskie: Umierając żyjemy; Przedmowa: Tomasz Strzembosz, Spółdzielnia Wydawnicza Czytelnik 1984, ISBN 83-07-01008-X))
  • Dziedzictwo Orła Białego[4] (Przedmowa: Jan Nowak-Jeziorański; Świat Książki 2004, ISBN 83-7391-559-1; wydanie dwutomowe, poprawione: Wydawnictwo Granmark 2011, ISBN 978-83-62923-00-7; wydanie amerykańskie: Legacy of the White Eagle, HMP. Inc. 2006, ISBN 978-1-4243-0525-4)
  • Julek Powstaniec (wydanie z płytą DVD; Przedmowa: Bronisław Komorowski; Agencja Wydawnicza Egros 2012, ISBN 978-83-89986-95-5)
  • Tajemniczy świat - The Secret World (Wydawnictwo Granmark 2013, ISBN 978-83-62923-03-8)
  • The Color of Courage. A Boy at War. The World War II Diary of Julian Kulski (Przedmowa: Lech Wałęsa; Aquila Polonica Publishing 2014, ISBN 978-1-60772-016-4)

Przypisy

  1. Nie żyje prof. Julian Eugeniusz Kulski – powstaniec warszawski, profesor akademicki, autorytet kilku pokoleń Polaków. gazetaprawna.pl, 2021-08-13. [dostęp 2021-08-13].
  2. Zmarł Julian Eugeniusz Kulski - bohater Powstania Warszawskiego, autorytet kilku pokoleń Polaków [online], Onet Wiadomości, 13 sierpnia 2021 [dostęp 2021-08-14]  (pol.).
  3. Szef MON o Kulskim: całe życie prezentował postawę miłości do Ojczyzny i odwagi – społeczeństwo. wnp.pl, 2021-08-13. [dostęp 2021-08-13].
  4. a b c d Julian Eugeniusz Kulski. warszawa.pl. [dostęp 2011-03-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-26)].
  5. a b Julian Eugeniusz Kulski.. warsawuprising.com. [dostęp 2011-03-15]. (ang.).
  6. Powstańcy warszawscy uhonorowani. prezydent.pl, 31 lipca 2017. [dostęp 2017-07-31].
  7. Prezydent RP w Stanach Zjednoczonych. prezydent.pl, 16 lipca 2007.
  8. Mazowszanie w świecie, część IV. „Niepodległość i Pamięć”. Rocznik XXIII • 2016 • nr 3 (55), s. 281. Muzeum Niepodległości w Warszawie. 
  9. Julian Kulski. WWII Veteran, Architect, Author. huffingtonpost.com. [dostęp 2017-08-01]. (ang.).
  10. Anniversary of the 1944 Warsaw Rising. waszyngton.msz.gov.pl. s. 2015-09-11. [dostęp 2017-08-01].
  • ISNI: 0000000121435554
  • VIAF: 92007290
  • LCCN: n79018154
  • GND: 172551773
  • SUDOC: 171821947
  • NKC: js2014824071
  • NTA: 149349610
  • PLWABN: 9810569009205606
  • NUKAT: n93126757
  • J9U: 987007275909905171