Kanały półkoliste
Kanały półkoliste (łac. canales semicirculares) – trzy kostne kanały ucha wewnętrznego, znajdujące się w błędniku. Rozpoczynają i kończą się w przedsionku, a jeden z końców zamyka się bańką (ampulla), do której wiedzie odnoga bańkowa (crus ampullaris).
U człowieka są one tak usytuowane, że każdy z nich jest ustawiony mniej więcej prostopadle do płaszczyzn dwóch pozostałych:
- boczny lub poziomy (lateralis),
- tylny lub pionowy tylny (posterior),
- przedni lub pionowy przedni (anterior).
Wypełnione są przychłonką, w której zawieszone są błoniaste przewody półkoliste.
Bibliografia
- Stanisław Iwankiewicz: Otolaryngologia : podręcznik dla studentów medycyny i stomatologii. Warszawa: Państ. Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1984, s. 19-21. ISBN 83-200-0801-8.
- Podręcznik do biologii Puls Życia 2, wyd. Nowa Era
- p
- d
- e
Anatomia człowieka: ucho
| ucho zewnętrzne |
| ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ucho środkowe |
| ||||||||
| ucho wewnętrzne |
| ||||||||
| (układ słuchowy) |
| ||||||||
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.
Encyklopedia internetowa:
- Britannica: science/semicircular-duct, science/semicircular-canal
