Karl Egger

Karl Egger (ur. 10 lutego 1914, zm. 1 września 2003) – kanonik św. Augustyna, opat, filolog łaciński. Używał nazwiska w wersji niemieckiej (Karl Egger), włoskiej – Carlo Egger lub łacińskiej – Carolus Egger.

Życiorys

Biografia

Urodził się w Silz w okolicach Innsbrucku w Tyrolu^[1] lub, według innych źródeł, w Vipiteno^[2]. W wieku 12 lat napisał wiersz łaciński na cześć ówczesnego papieża Piusa XI, za który dostał osobiste podziękowanie z Watykanu. 28 sierpnia 1934 złożył pierwsze śluby u kanoników świętego Augustyna, a 28 listopada 1937 przyjął święcenia prezbiteratu. W tym samym roku uzyskał doktorat z teologii^[2]. Był między innymi prywatnym nauczycielem rodziny Pacelli (kuzynów Piusa XII). W czasie II Wojny Światowej dzięki znajomości języka niemieckiego był w stanie z sukcesem wynegocjować zwolnienie niektórych więźniów, w tym narodowości żydowskiej^[1]. Był profesorem języka łacińskiego na Uniwersytecie Laterańskim^[2]. Paweł VI mianował go ekspertem Soboru Watykańskiego II w dziedzinie języka łacińskiego. Był współpracownikiem Thesaurus Linguae Latinae(inne języki). 11 czerwca 1958 otrzymał błogosławieństwo opackie. Dokonał odtworzenia kongregacji kanoników z Windesheim(inne języki). W latach 1987–1993 był opatem prymasem Konfederacji Zakonu Kanoników Regularnych Świętego Augustyna. Założył klasztor kongregacji windesheimskiej w Paring (obecnie część Langquaid w Bawarii)^[1]. Zmarł w Paring^[1] lub według innych źródeł w Ratyzbonie^[2].

Działalność

Karl Egger postawił sobie za cel wzbogacanie języka łacińskiego o słowa odpowiadające współczesnemu językowi potocznemu i pojęciom współczesnej cywilizacji^[3], co przełożyło się na liczne publikacje – słowniki i inne pomoce naukowe, pomagające w posługiwaniu się łaciną^[2]. Wyraża to tytuł jednej z jego książek: Omnia dici possunt Latine („Wszystko można powiedzieć po łacinie”)^[4]. Był prezesem, a później prezesem honorowym poświęconej temu celowi Fundacji „Latinitas” (Opus Fundatum "Latinitas")^[1].

Cytaty

• “Il latino della Chiesa riposa nelle sue mani.” [Łacina Kościoła spoczywa w twoich rękach.] (Jan Paweł II do Karla Eggera, 19 marca 1983)^[1]
• “Ita enim obtinuit ut recentissimae Latini sermonis litterae haud exigua caperent incrementa et, quo amplius, veterum sermo cum novorum temporum indole componeretur.” [W ten sposób osiągnął, że najnowsza literatura łacińska wiele się powiększyła, a co więcej, język dawnych użytkowników stworzył harmonijną kompozycję z przymiotami nowych czasów.] (ze wspomnienia pośmiertnego Maura Pisini, 2015)^[2]

Wybrane publikacje

• Lexicon nominum virorum et mulierum (1957)
• Lexicon nominum locorum (1977)
  • Supplementum (1985) ISBN 88-209-1459-X
• Diurnarius Latinus: Epitome actorum diurnorum in lingua Latina (1980)
• Lexicon recentis Latinitatis (1992, 1997, 2003) ISBN 978-88-2097-454-1
  • wersja łacińsko-niemiecka: Neues Latein Lexikon (1998)^[5] ISBN 978-3-933070-01-2
• Roma aeterna: Praecipua urbis monumenta latine scientibus explanata (2000)

Przypisy