Kwas alendronowy

Kwas alendronowy

Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) kwas (4-amino-1-hydroksy-1-fosfonobutylo)fosfonowy
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C4H13NO7P2
Masa molowa	249,10 g/mol
Identyfikacja
Numer CAS	66376-36-1
PubChem	2088
DrugBank	DB00630
SMILES O=P(O)(O)C(O)(CCCN)P(=O)(O)O
InChI InChI=1S/C4H13NO7P2/c5-3-1-2-4(6,13(7,8)9)14(10,11)12/h6H,1-3,5H2,(H2,7,8,9)(H2,10,11,12) InChIKey OGSPWJRAVKPPFI-UHFFFAOYSA-N
Niebezpieczeństwa Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Na podstawie podanego źródła[1] alendronian sodu trihydrat Uwaga Zwroty H H302 Zwroty P P264, P270, P301+P312, P501
Podobne związki
Podobne związki	kwas pamidronowy
Klasyfikacja medyczna
ATC	M05BA04
Farmakokinetyka Działanie w leczeniu osteoporozy Biodostępność 0,6% Okres półtrwania 126 miesięcy Metabolizm wydalany w postaci niezmienionej Wydalanie z moczem
Uwagi terapeutyczne Drogi podawania doustnie
Multimedia w Wikimedia Commons

Kwas alendronowy (łac. acidum alendronicum) – organiczny związek chemiczny, wykorzystywany w leczeniu osteoporozy.

Mechanizm działania

Hamuje resorpcję tkanki kostnej wywołaną przez osteoklasty.

Farmakokinetyka

Dostępność biologiczna po podaniu doustnym podobnie jak w przypadku pozostałych silnych bifosfonianów wynosi 0,6–0,7%. Zażycie łącznie z posiłkiem dodatkowo zmniejsza biodostępność leku. Wydalany jest w postaci niezmienionej. Po wchłonięciu do tkanki kostnej, alendronian ma szacunkowy okres półtrwania 10 lat^[2].

Wskazania

• Profilaktyka i leczenie osteoporozy u kobiet
• Leczenie osteoporozy u mężczyzn
• Zapobieganie i leczenie osteoporozy wywołanej kortykosteroidami łącznie z suplementacją preparatami wapnia i witaminy D
• Choroba Pageta

Preparaty

• Alendrogen 70, AlendroLek 70, Alendronat 70, Ostemax 70, Ostenil 10, Ostenil 70, Ostodronic, Ostolek, Sedron.

Przypisy