Leopold von Ranke

Imię i nazwisko

Leopold von Ranke vel Rung

Data i miejsce urodzenia

21 grudnia 1795
Wiehe

Data śmierci

23 maja 1886

Narodowość

niemiecka

Język

niemiecki

Alma Mater

Uniwersytet w Tybindze

Dziedzina sztuki

literatura

Ważne dzieła

Dzieje papiestwa w XVI-XIX wieku

Multimedia w Wikimedia Commons

Cytaty w Wikicytatach

Zobacz multimedia związane z tematem: Leopold von Ranke

Zobacz kolekcję cytatów z Leopolda Ranke w Wikicytatach

Leopold von Ranke vel Rung (ur. 21 grudnia 1795 w Wiehe, zm. 23 maja 1886) – niemiecki historyk, który wprowadził do historiografii metody badawcze polegające na krytycznej analizie źródeł i ich obiektywnym badaniu^[1].

Życiorys

Ukończył gimnazjum w Pforcie. Absolwent uniwersytetu lipskiego, doktoryzował się w 1817. W 1825 został wykładowcą uniwersytetu berlińskiego. W 1841 został mianowany historiografem państwa pruskiego. Wraz z Wilhelmem von Humboldtem jest twórcą doktryny indywidualistycznego historyzmu. Stworzył własną szkołę historyczną, która dominowała w niemieckiej historiografii I połowy XIX wieku.

Dzieła

Geschichten der romanischen und germanischen Völker von 1494 bis 1514 (1824)
Fürsten und Völker von Süd-Europa im sechzehnten und siebzehnten Jahrhundert
Die serbische Revolution. Aus serbischen Papieren und Mittheilungen (1829)
Die römischen Päpste in den letzten vier Jahrhunderten (1834–1836)
Deutsche Geschichte im Zeitalter der Reformation (1839–1847)
Neun Bücher preussischer Geschichte (1847–1848)
Französische Geschichte, vornehmlich im sechzehnten und siebzehnten Jahrhundert (1852–1861)
Englische Geschichte, vornehmlich im sechzehnten und siebzehnten Jahrhundert (1859–1869)
Die deutschen Mächte und der Fürstenbund (1871–1872)
Ursprung und Beginn der Revolutionskriege 1791 und 1792 (1875)
Hardenberg und die Geschichte des preussischen Staates von 1793 bis 1813 (1877)
Serbien und die Türkei im neunzehnten Jahrhundert (1879)