Lidzija Jarmoszyna

Lidzija Jarmoszyna
Лідзія Ярмошына
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

29 stycznia 1953
Słuck, Białoruska SRR, ZSRR

Przewodnicząca Centralnej Komisji Republiki Białorusi ds. Wyborów i Prowadzenia Republikańskich Referendów
Okres

od 6 grudnia 1996

Odznaczenia
Order Honoru (Białoruś)
Multimedia w Wikimedia Commons

Lidzija Michajłauna Jarmoszyna (biał. Лідзія Міхайлаўна Ярмошына, ros. Лидия Михайловна Ермошина, Lidija Michajłowna Jermoszyna; ur. 29 stycznia 1953 w Słucku, obwód miński, Białoruska SRR, ZSRR) – białoruska prawnik i działaczka państwowa, przewodnicząca Centralnej Komisji Republiki Białorusi ds. Wyborów i Prowadzenia Referendów Krajowych; wielokrotnie wyrażano opinie o tym, że na swojej posadzie przewodniczącej CKW Lidzija Jarmoszyna organizowała fałszowanie wyborów na Białorusi.

Życiorys

Urodziła się w Słucku w rodzinie wojskowego. W 1975 ukończyła studia na Wydziale Prawa Bałtyckiego Uniwersytetu Federalnego. Pracowała jako konsultant ds. prawnych w Królewcu i Bobrujsku oraz asystentka prokuratora rejonu październikowego w Królewcu.

Od 1988 roku doradczyni prawna, a później również szefowa Departamentu Prawnego Miejskiego Komitetu Wykonawczego w Bobrujsku. W 1992 roku nominowana w skład Centralnej Komisji Wyborczej i Referendalnej Republiki Białorusi. Od 1996 roku pozostaje jej przewodniczącą.

7 kwietnia 2003 roku uhonorowana tytułem Zasłużonego Prawnika Republiki Białorusi. Otrzymała order Honoru w 2014 roku[1].

Opinie na temat udziału w fałszowaniu wyborów

Według raportu przygotowanego przez polską Fundację Wolność i Demokracja, Lidzija Jarmoszyna w czasie pełnienia funkcji przewodniczącej Centralnej Komisji ds. Wyborów wielokrotnie kierowała fałszowaniem wyborów parlamentarnych i prezydenckich[2]. W 2004 r. zakazano jej wjazdu do UE[3], w 2006 r. – do USA[3]. 2 lutego 2011 roku znalazła się na liście pracowników organów administracji Białorusi, którzy za udział w domniemanych fałszerstwach i łamaniu praw człowieka w czasie wyborów prezydenckich w 2010 roku otrzymali zakaz wjazdu na terytorium Unii Europejskiej[4][5].

W 2020 r. została dodana do listy sankcyjnej UE[6], Szwajcarii[7], Wielkiej Brytanii[8] i Kanady[9].

Przypisy

  1. Руководители госорганов Беларуси награждены орденами Почёта и Отечества III степени.
  2. Białoruski system represji…. s. 45.
  3. a b EU lifts Belarus travel ban.
  4. Pouny spis 208 biełaruskich czynounikau, jakim zabaronieny ujezd u ES. Nasza Niwa, 2011-10-11 12:05. [dostęp 2011-10-11]. (biał.).
  5. Decyzja Rady 2013/534/WPZiB z dnia 29 października 2013 r. zmieniająca decyzję 2012/642/WPZiB dotyczącą środków ograniczających skierowanych przeciwko Białorusi (CELEX: 32013D0534).
  6. История европейских санкций в отношении Белоруссии.
  7. Searching for subjects of sanctions.
  8. Consolidated List of Financial Sanctions Targets in the UK.
  9. Consolidated Canadian Autonomous Sanctions List.

Bibliografia

  • Pod redakcją dr. Dariusza Zalewskiego, Marka Bućko, Michała Kurkiewicza i Tomasza Pisuli: Białoruski system represji. Prześladowcy i ich ofiary. Raport z realizacji projektu „Centrum dokumentacji i pomocy ofiarom represji politycznych na Białorusi”. Warszawa: Fundacja Wolność i Demokracja, grudzień 2007, s. 72.

Linki zewnętrzne

  • Kto jest kim na Białorusi?