Linia kolejowa Wismar – Rostock

Linia kolejowa
Wismar – Rostock
Mapa przebiegu linii kolejowej
Dane podstawowe
Zarządca

DB Netz

Długość

56,6 km

Rozstaw szyn

1435 mm

Zdjęcie LK
Dworzec w Sandhagen
Przebieg
Legenda
eksploatowana / istniejąca
  zlikwidowana / rozebrana lub planowana
kolej metro lub kolej lekka
stacja kolejowa/stacja metra
przystanek
stacja bez ruchu pasażerskiego
ładownia, posterunek ruchu itp
przystanek częściowo używany
koniec linii
odcinek
odcinek w tunelu
odcinek na estakadzie
wiadukt
most
tunel pod wodą
zmiana kilometrażu
granica państwowa / inna
mijanka
przejazd kolejowo-drogowy
przeprawa promowa


    odcinek zelektryfikowany
 
0,0 Wismar Hafen
0,0 Wismar
← Do Ludwigslust
4,9 Hornstorf
5,4 Hornstorf
← Do Karow
8,5 Kalsow
8,7 Kartlow
10,7 Steinhausen-Neuburg
13,0 Hagebök
B105
17,3 Alt Bukow
20,0 Neubukow Obere Weiche
→ Do Bastorf
22,2 Neubukow
27,0 Sandhagen (b Bad Doberan)
31,4 Kröpelin
36,5 Reddelich
40,9 Bad Doberan
Bäderbahn Molli
42,5 Althof
46,2 Parkentin
50,8 Groß Schwaß
B103
54,3 Rostock Thierfelder Straße
Do Warnemünde
56,6 Rostock Hbf
Do Bad Kleinen
Do Stralsund
Do Neustrelitz
Multimedia w Wikimedia Commons

Linia kolejowa Wismar – Rostock – jednotorowa, niezelektryfikowana linia kolejowa o długości 56,6 km położona w kraju związkowym Meklemburgia-Pomorze Przednie. Łączy dawne miasta hanzeatyckie Wismar oraz Rostock.

Historia

Już w latach 30. XIX wieku miasto Wismar starało się o możliwie najszybsze włączenie do powstającej niemieckiej sieci kolejowej. W 1848 roku wraz z ukończeniem linii do Schwerinu do miasta dotarła kolej. 19 lipca 1883 roku miasta Rostock oraz Wismar wraz z przedsiębiorstwem kolejowym Lenz & Co GmbH ze Szczecina założyły Wismar-Rostocker Eisenbahn-Gesellschaft. Kapitał zakładowy spółki wynosił 2,07 miliona marek. 27 lipca 1883 roku został oddany do użytku odcinek Rostock – Bad Doberan, a 22 grudnia tego samego roku ukończono resztę trasy z Bad Doberan do Wismaru. Na początku swojej działalności spółka posiadała cztery lokomotywy, siedem wagonów pasażerskich oraz dwadzieścia pięć wagonów towarowych. Zysk operacyjny wyniósł w 1888 roku około 41% przychodów spółki. W 1890 roku Wielkie Księstwo Meklemburgii-Schwerin znacjonalizowało linię i włączyło w struktury Großherzoglich Mecklenburgische Friedrich-Franz-Eisenbahn.

W 1920 roku działalność na linii została przejęta przez nowo powstałą Deutsche Reichsbahn. Od tego czasu po linii kursowało około 8-9 par pociągów regionalnych. Na początku lat 90. XX wieku planowano elektryfikację odcinka Rostock – Bad Doberan, jednak zmiany ustrojowe oraz malejące znaczenie ruchu sezonowego do Bad Doberan sprawiły, że projekt nie został zrealizowany. W listopadzie 2000 roku ukończono modernizację trasy, na której podniesiona została prędkość maksymalna dla pociągów pasażerskich do 80 km/h. Został wybudowany również nowy przystanek kolejowy Rostock Thierfelder Straße. Wraz z końcem modernizacji utworzono nowe połączenie Wismar – Rostock – Tessin obsługiwane przez składy Siemens Desiro Classic w takcie godzinnym.