M107 SPG
Działo M107 w muzeum Jad la-Szirjon (Izrael) (2005) | |||
Dane podstawowe | |||
Państwo | Stany Zjednoczone | ||
---|---|---|---|
Producent | Pacific Car & Foundry Company | ||
Typ pojazdu | |||
Trakcja | gąsienicowa | ||
Załoga | 5 | ||
Historia | |||
Prototypy | 1961 | ||
Produkcja | 1961-1972 | ||
Egzemplarze | ok. 1200 | ||
Dane techniczne | |||
Silnik | 1 silnik wysokoprężny, 8-cylindrowy General Motors 8V71T o mocy 450 KM przy 2300 obr./min. | ||
Transmisja | mechaniczna | ||
Długość | 11,26 m (maksymalna) | ||
Szerokość | 3,15 m | ||
Wysokość | 3,68 m (w położeniu marszowym) | ||
Prześwit | 0,47 m | ||
Masa | 28 168 kg (własna) | ||
Osiągi | |||
Prędkość | 56 km/h (droga) | ||
Zasięg pojazdu | 725 km | ||
Pokonywanie przeszkód | |||
Brody (głęb.) | 1,07 m | ||
Rowy (szer.) | 2,36 m | ||
Ściany (wys.) | 1,02 m | ||
Dane operacyjne | |||
Uzbrojenie | |||
1 armata M113 kal. 175 mm | |||
Użytkownicy | |||
Stany Zjednoczone, Wielka Brytania, Niemcy, Grecja, Włochy, Izrael | |||
|
M107 Self-Propelled Gun – amerykańska samobieżna armata polowa kal. 175 mm opracowana i produkowana od 1962 roku w wytwórni Pacific Car and Foundry Company.
Historia
W 1961 roku w amerykańskiej wytwórni Pacific Car and Foundry Company opracowano armatę samobieżną M107 kalibru 175 mm.
Działo zamontowano na uniwersalnym podwoziu gąsienicowym T249. Uzbrojenie stanowi armata M113 kal. 175 mm z lufą o długości 9,15 m. Posiada zamek tłokowy, oporopowrotnik hydropneumatyczny. Działo wyposażono w hydrauliczny układ zmechanizowanego zasilania. Mechanizm naprowadzania ręczny i hydrauliczny. Działo M107 wyposażono w lemiesz opuszczany hydraulicznie, który służy do okopywania działa i zwiększa jego stateczność podczas prowadzenia ognia. Do strzelania stosuje się naboje rozdzielnego ładowania z ładunkiem zmiennym i pociski odłamkowo-burzące o masie 66,78 kg.
W pierwszej połowie lat 70. XX wieku rozpoczęto produkcję zmodernizowanego wariantu armaty z lufą samowzmocnioną o większej trwałości oraz udoskonalonym układem zasilania.
Armata samobieżna M107 kal. 175 mm była produkowana oprócz zakładów Pacific Car and Foundry Company także w zakładach FMC Corporation i Bowen-McLaughlin-York. Ogółem wyprodukowano około 1200 dział tego typu.
Użycie
Działo samobieżne M107 kal. 175 mm zaczęto wprowadzać do armii Stanów Zjednoczonych od 1962 roku, a w styczniu 1963 roku sformowano pierwszy dywizjon tych dział.
Oprócz Stanów Zjednoczonych znajdowały się jeszcze na uzbrojeniu armii Wielkiej Brytanii, Niemiec, Włoch, Grecji i Izraela.
Pod koniec lat 80. XX wieku działo samobieżne M107 zaczęto zastępować haubicą samobieżną M110 SPH kal. 203,2 mm.
M107 SPG w warszawskim muzeum
Ten odpowiednik używanego do niedawna w Polsce działa 2S7 Pion o jeszcze większym kalibrze znalazł się w posiadaniu warszawskiego Muzeum Wojska Polskiego w latach dziewięćdziesiątych. Obecnie eksponat w Muzeum Polskiej Techniki Wojskowej.
Dane taktyczno-techniczne armaty M113 kal. 175 mm
- Kąt ostrzału:
- w płaszczyźnie pionowej: - 2º do + 65º
- w płaszczyźnie poziomej: +/- 60º
- Osiągi:
- prędkość początkowa pocisku:
- przy ładunku pierwszym: 509 m/s
- przy ładunku drugim: 702 m/s
- przy ładunku trzecim: 912 m/s
- maksymalna donośność pocisku: 32 700 m
- szybkostrzelność: 2 strz./min
- prędkość początkowa pocisku:
Linki zewnętrzne
- Zdjęcia
- p
- d
- e
Czołgi | |
---|---|
Artyleria samobieżna | |
Artyleria rakietowa | |
Transportery opancerzone | |
Pojazdy przeciwlotnicze | |
Bojowe wozy piechoty | |
Inne pojazdy |