Magnetyczna liczba kwantowa

Magnetyczna liczba kwantowa (m) – powiązana jest z poboczną liczbą kwantową (l) i przyjmuje wartości całkowite od −l przez 0 do l. Liczba możliwych wartości magnetycznej liczby kwantowej określa liczbę orbitali danego typu (s,p,d itd.). Dla danej wartości głównej liczby kwantowej można wyróżnić trzy orbitale typu p dla każdego z tych orbitali to odpowiednio:

${\displaystyle -h/2{\pi },}$ ${\displaystyle 0,}$ ${\displaystyle h/2{\pi }.}$

Kwantuje orientację przestrzenną orbitalnego momentu pędu elektronu w atomie, inaczej mówiąc określa jego rzut ${\displaystyle (M_{z})}$ na wyróżniony kierunek (np. przyłożonego zewnętrznego pola magnetycznego) zgodnie ze wzorem:

${\displaystyle M_{z}=mh/2{\pi },}$

gdzie:

${\displaystyle h}$ – stała Plancka,

${\displaystyle \pi }$ – liczba pi,

${\displaystyle m}$ – magnetyczna liczba kwantowa.

Bibliografia

• Słownik szkolny chemia, Paweł Kozyra (red.), Wydawnictwo Zielona Sowa, Kraków 2005, s. 193.