Maria Amália Vaz de Carvalho
Maria Amália Vaz de Carvalho (ur. 1847, zm. 1921) – poetka portugalska[1][2].
Życiorys
Maria Amália Vaz de Carvalho urodziła się w Lizbonie 2 lutego 1847 roku[3]. Była żoną poety Antónia Cândida Gonçalvesa Crespa[1][4]. Prowadziła salon literacki. Była pierwszą kobietą zaliczoną w poczet Akademii Nauk w Lizbonie. Zmarła 24 marca 1921 roku w Lizbonie[3]. W Portugalii istnieje nagroda literacka imienia Marii Amálii Vaz de Carvalho[5].
Twórczość
Maria Amália Vaz de Carvalho wypowiadała się w różnych rodzajach literackich[3]. Oprócz poezji pisała eseje i biografie. Wydała tomiki Uma Primavera de Mulher (1867)[1] i Vozes no Ermo (1876)[3].
Przypisy
- ↑ a b c Maria Amália Vaz de Carvalho. portaldaliteratura.com. [dostęp 2016-11-21]. (port.).
- ↑ Sonia Mara Ruiz Brown: Um olhar sobre as serviçais domésticas na literatura portuguesa. teses.usp.br. s. 21. [dostęp 2016-11-21]. (port.).
- ↑ a b c d Maria Amália Vaz de Carvalho. escritoraspotuguesas.blogspot.com. [dostęp 2016-11-21]. (port.).
- ↑ Charles Dudley Warner: A Library of the World's Best Literature - Ancient and Modern - Vol. XLII. books.google.pl. s. 124. [dostęp 2016-11-21]. (ang.).
- ↑ Concursos Literarios. concursos-literarios.blogspot.com. [dostęp 2016-11-21]. (port.).
Bibliografia
- Emery Marques Gusmão: Debates sobre educação feminina no século XIX: Nísia Floresta e Maria Amália Vaz de Carvalho. scielo.br. [dostęp 2016-11-21]. (port.).
- Maria Amália Vaz de Carvalho: Uma primavera de mulher: poema em 4 cantos. books.google.pl. [dostęp 2016-11-21]. (port.).
Kontrola autorytatywna (osoba):
