Marija Abakumowa

Marija Abakumowa

Marija Abakumowa podczas konkursu oszczepniczek na mistrzostwach świata w Taegu (2011)
Data i miejsce urodzenia	15 stycznia 1986 Stawropol
Wzrost	179 cm
Informacje klubowe
Klub	Łucz Moskwa
Trener	Aleksandr Sinicyn Heino Puuste (od 2013)[1]
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Rosja Mistrzostwa świata brąz Moskwa 2013 rzut oszczepem Światowe wojskowe igrzyska sportowe srebro Hajdarabad 2007 rzut oszczepem Mistrzostwa Europy juniorów złoto Kowno 2005 rzut oszczepem
Multimedia w Wikimedia Commons

Marija Wasiljewna Abakumowa (Мария Васильевна Абакумова; ur. 15 stycznia 1986 w Stawropolu) – rosyjska lekkoatletka specjalizująca się w rzucie oszczepem.

Dwukrotna uczestniczka igrzysk olimpijskich – w Pekinie (2008) zdobyła srebrny medal poprawiając swoim wynikiem rekord Europy^[2], w Londynie (2012) była w finale dziesiąta^[3]. Trzykrotna medalistka mistrzostw świata (2009^[4], 2011^[5] i 2013). Pierwszy sukces na arenie międzynarodowej odniosła w 2003 zajmując czwarte miejsce w mistrzostwach świata juniorów młodszych^[6]. Wielokrotna medalistka mistrzostw Rosji, rekordzistka kraju oraz reprezentantka w pucharze Europy^[7][8], zimowym pucharze w rzutach lekkoatletycznych^{[9][10][11][12][13]} i drużynowym czempionacie Starego Kontynentu^[14][15][16]. Jesienią 2012 poślubiła rosyjskiego oszczepnika Dmitrija Tarabina.

Po decyzji MKOL z dnia 13 września 2016 został jej odebrany srebrny medal wywalczony na Igrzyskach w Pekinie^[17][18], a dwa lata później Athletics Integrity Unit anulowało jej wyniki od sierpnia 2008 roku do sierpnia 2012 roku^[19].

Rekord życiowy: 70,53 (1 sierpnia 2013, Berlin) – rezultat ten jest aktualnym rekordem Rosji^[20] i 4. wynikiem w historii światowej lekkoatletyki^[21].

Kariera

Początki

W dzieciństwie oszczepniczka startowała w gimnastyce artystycznej^[22]. W związku ze zbyt dużym wzrostem musiała zaprzestać treningów w tej dyscyplinie sportu i zajęła się piłką nożną, pływaniem, tenisem oraz ostatecznie lekkoatletyką, z którą zawodowo związana była jej matka^[22]. Na początku zajęła się siedmiobojem, który porzuciła przez problemy z jedną z konkurencji – biegiem na 800 metrów^[22]. Po tej decyzji zaczęła uprawiać biegi przez płotki jednak w wieku 16 lat podczas mistrzostw Rosji juniorów młodszych uderzyła nogą w płotek i doznała kontuzji, która uniemożliwiła jej treningi przez pół roku^[22]. W swoim pierwszym starcie w rzucie oszczepem, na którym skupiła się po wyleczeniu urazu, zajęła drugą lokatę i pojechała na mistrzostwa świata juniorów młodszych^[6].

2003–2005

W międzynarodowych zawodach zadebiutowała w 2003 roku zajmując w Kanadzie czwarte miejsce podczas mistrzostwa świata juniorów młodszych^[6]. Rok później – już w gronie juniorek – nie udało jej się przebrnąć przez eliminacje na mistrzostwa globu do lat 20^[23]. Największe sukcesy w tym okresie kariery święciła w 2005 – najpierw była druga w zawodach zimowego pucharu w rzutach lekkoatletycznych^[9], później zadebiutowała w pucharze Europy^[7] i zdobyła mistrzostwo Europy juniorów^[24]. Na koniec tego sezonu zajęła ósme miejsce na uniwersjadzie w Izmirze^[25]. W lutym 2005 wynikiem 59,53 ustanowiła nowy rekord Rosji juniorów, który następnie wyrównała w lipcu^[26].

2006–2007

W 2006 nie odnosiła znaczących sukcesów na arenie międzynarodowej, jednak zdobyła brązowy medal mistrzostw Rosji^[27][28]. Sezon 2007 rozpoczęła od dwóch zwycięstw w sezonie zimowym – odniosła triumfy podczas zimowego czempionatu Rosji^[29] oraz zimowego pucharu Europy w rzutach^[10]. W czerwcu wygrała mistrzostwa swojego kraju w kategorii młodzieżowców^[29], a kilka tygodni później uplasowała się na szóstym miejscu (z wynikiem 54,25) młodzieżowych mistrzostw Starego Kontynentu^[30]. Brała udział w mistrzostwach świata w Osace, w których zajęła siódme miejsce^[31] – oszczepniczka uznała je za swój sukces^[22]. Na koniec roku, w październiku, zdobyła srebrny medal światowych igrzysk wojskowych w Hajdarabadzie przegrywając tylko z Chinką Zhang Li^[32].

2008

Najważniejszymi zawodami 2008 roku były igrzyska olimpijskie w Pekinie. Abakumowa przed tą imprezą wygrała m.in. zimowy puchar Europy w rzutach^[11] oraz mistrzostwa Rosji^[33]. Dwa tygodnie przed igrzyskami, 2 sierpnia, poprawiła rekord kraju należący od 2000 do Natalii Szykolenko i wynoszący 67,20^[34] rzucając w Irkucku 67,25^[35]. Eliminacje do konkursu olimpijskiego rozegrano na stadionie narodowym w stolicy Chin 19 sierpnia od 9 rano czasu miejscowego – Rosjanka w pierwszej próbie osiągnęła 61,23 (minimum kwalifikacyjne ustalono na poziomie 61,50), a w drugiej posłała oszczep na odległość 63,48 i ostatecznie została sklasyfikowana na trzeciej lokacie eliminacji^[36][37]. Finałowa rywalizacja oszczepniczek odbyła się 21 sierpnia^[38]. Abakumowa prowadziła w finale od pierwszej kolejki, w której osiągnęła wynik 69,32 – drugie miejsce z wynikiem 69,22 zajmowała reprezentantka Czech Barbora Špotáková^[38]. Rosjanka w drugim rzucie osiągnęła wynik 69,08, a w czwartej serii posłała oszczep na odległość 70,78 ustanawiając nowy rekord Europy^[37][38]. W ostatniej – szóstej kolejce – rzucająca jako przedostatnia Czeszka Špotáková poprawiła wynik Abakumowej na 71,42 i ostatecznie to ona zdobyła złoty medal igrzysk olimpijskich (w swoim ostatnim podejściu Rosjanka rzuciła 67,52)^{[2][37][38][39]}. Po olimpijskim sukcesie rodzina Abakumowej otrzymała nowe mieszkanie w Krasnodarze – wcześniej oszczepniczka przez dwa lata (od czasu przeprowadzki z rodzinnego Stawropolu) mieszkała w akademiku^[22].

2009

Abakumowa sezon rozpoczęła od zwycięstwa w mityngu w Krasnodarze już 17 stycznia^[40], a następnie wygrała zimowe mistrzostwa Rosji^[40] oraz okazała się najlepszą oszczepniczką rozegranego na Teneryfie zimowego pucharu Europy w rzutach^[12]. Latem, po zajęciu trzeciego miejsca w superlidze drużynowego czempionatu Starego Kontynentu^[14], została wicemistrzynią Rosji^[41]. 16 sierpnia wygrała eliminacje na mistrzostwach świata uzyskując najlepszy wynik w sezonie – 68,92^[42]. Dwa dni później po rzucie na odległość 66,06 stanęła na trzecim stopniu podium mistrzostw globu przegrywając z reprezentantką Niemiec Steffi Nerius i Czeszką Špotákovą^[43][44]. Po czempionacie wygrała wszystkie pozostałe zawody^[40], w których startowała m.in. ostatnią edycję światowego finału lekkoatletycznego^[45]. Z powodu zażywania środków dopingowych w 2018 roku zostały anulowane jej wyniki od 2008 do 2012. Na skutek decyzji straciła medal^[46].

2010

Na początku 2010 wygrała zimowe mistrzostwa Rosji^[47] oraz zajęła drugą pozycję w zawodach zimowego pucharu Europy w rzutach lekkoatletycznych w Arles (przegrała ze Słowenką Martiną Ratej, która ustanowiła rekord swojego kraju)^[13]. 14 maja wygrała zawody diamentowej ligi Qatar Athletic Super Grand Prix 2010 z wynikiem 68,89 – najlepszym na świecie w sezonie^[48]. Po zawodach w Katarze zdiagnozowano u niej kontuzję kolana jednak już po miesiącu oszczepniczka wróciła do treningu^[22]. Po zajęciu trzeciego miejsca w superlidze drużynowego czempionatu Starego Kontynentu^[15] wystartowała w mistrzostwach Europy – w Barcelonie uzyskała trzeci wynik eliminacji (62,52), a w finale uplasowała się na piątym miejscu z rezultatem 61,46^[49]. Na koniec sezonu znalazła się w składzie Europy na puchar interkontynentalny – Abakumowa wygrała te zawody z rezultatem 68,14^[50].

2011

W swoim pierwszym starcie w sezonie 2011 – 24 lutego – Abakumowa wygrała zimowe mistrzostwa Rosji osiągając najlepszy wynik na świecie – 65,12^[51]. 26 maja zwyciężyła w mityngu Golden Gala w Rzymie^[52]. Podczas zawodów w Bańskiej Bystrzycy Martina Ratej odebrała Rosjance najlepszy wynik w sezonie na świecie rzucając 65,89^[53] – rezultat ten kilka tygodni później poprawiła Niemka Christina Obergföll, która osiągnęła rezultat 66,22 podczas superligi drużynowych mistrzostw Europy (Abakumowa zajęła czwartą lokatę)^[16][54]. 28 czerwca na mityngu w Velenje uzyskała wynik 67,98 i ponownie została liderką tabel^[55]. Podczas mistrzostw świata w Taegu zdobyła złoty medal, a jej wynik z tych zawodów – 71,99 – jest drugim najlepszym rezultatem w historii rzutu oszczepem kobiet^[5]. Jest to też rekord mistrzostw świata^[56]. Na zakończenie sezonu zajęła drugie miejsce w plebiscycie European Athletics na najlepszą lekkoatletykę Europy przegrywając tylko ze swoją rodaczką Mariją Sawinową^[57].

2012

Podczas rozegranych 11 maja w Dosze zawodów Qatar Athletic Super Grand Prix 2012 zaliczanych do IAAF Samsung Diamentowa Liga zwyciężyła osiągając najlepszy na świecie w sezonie 2012 rezultat – 66,86 i pokonała mistrzynię olimpijską z Pekinu Czeszkę Barborę Špotákovą^[58][59].

2016

W sierpniu został jej odebrany srebrny medal olimpijski wywalczony na Igrzyskach w Pekinie^[17][18].

Osiągnięcia

Rok	Impreza	Miejsce	Pozycja	Wynik	Źródło
2003	Mistrzostwa świata juniorów młodszych	Sherbrooke	4. miejsce	51,41	[6]
2004	Mistrzostwa świata juniorów	Grosseto	el. – 25. miejsce	43,95	[23]
2005	Zimowy puchar Europy w rzutach	Mersin	2. miejsce	59,06	[9]
2005	Superliga pucharu Europy	Florencja	7. miejsce	55,00	[7]
2005	Mistrzostwa Europy juniorów	Kowno	1. miejsce	57,11	[24]
2005	Uniwersjada	Izmir	8. miejsce	53,48	[25]
2007	Zimowy puchar Europy w rzutach	Jałta	1. miejsce	59,42	[10]
2007	Młodzieżowe mistrzostwa Europy	Debreczyn	6. miejsce	54,25	[30]
2007	Mistrzostwa świata	Osaka	7. miejsce	61,43	[31]
2007	Światowe igrzyska wojskowych	Hajdarabad	2. miejsce	59,60	[32]
2008	Zimowy puchar Europy w rzutach	Split	1. miejsce	62,07	[11]
2008	Superliga pucharu Europy	Annecy	2. miejsce	61,78	[8]
2008	Igrzyska olimpijskie	Pekin	DSQ[17][18][19]	70,78	[2]
2009	Zimowy puchar Europy w rzutach	Teneryfa	DSQ[19]	61,87	[12]
2009	Superliga drużynowych mistrzostw Europy	Leiria	DSQ[19]	62,01	[14]
2009	Mistrzostwa świata	Berlin	DSQ[19]	66,06	[4]
2009	Światowy finał lekkoatletyczny IAAF	Saloniki	DSQ[19]	64,60	[45]
2010	Zimowy puchar Europy w rzutach	Arles	DSQ[19]	65,21	[13]
2010	Superliga drużynowych mistrzostw Europy	Bergen	DSQ[19]	58,24	[15]
2010	Mistrzostwa Europy	Barcelona	DSQ[19]	61,46	[49]
2010	Puchar interkontynentalny	Split	DSQ[19]	68,14	[50]
2011	Superliga drużynowych mistrzostw Europy	Sztokholm	DSQ[19]	64,21	[16]
2011	Mistrzostwa świata	Daegu	DSQ[19]	71,99	[5]
2012	Igrzyska olimpijskie	Londyn	DSQ[19]	59,34	[3]
2013	Zimowy puchar Europy w rzutach	Castellón de la Plana	1. miejsce	69,34
2013	Uniwersjada	Kazań	1. miejsce	65,12
2013	Mistrzostwa świata	Moskwa	3. miejsce	65,09
2015	Mistrzostwa świata	Pekin	el. – 30. miejsce	56,08

Przypisy

Bibliografia

• Marija Abakumowa w bazie World Athletics (ang.). [dostęp 16 czerwca 2011].
• Marija Abakumowa, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2020-03-27]  (ang.).
• Mariya Abakumova Biography and Olympic Results [online], Sports-Reference.com [dostęp 2011-06-16] [zarchiwizowane z adresu 2008-12-10]  (ang.).

Linki zewnętrzne

• Russia’s Abakumova not rushing into summer battles [online], European Athletics [dostęp 2011-05-01] [zarchiwizowane z adresu 2013-05-03]  (ang.).