Maurycy Madurowicz

Maurycy Antoni Madurowicz
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

16 września 1831
Kołomyja

Data i miejsce śmierci

12 stycznia 1894
Kraków

profesor nauk medycznych
Specjalność: ginekologia
Doktorat

1856
Uniwersytet Wiedeński

Habilitacja

1862

Profesura

1863

Uczelnia

Uniwersytet Wiedeński
Uniwersytet Jagielloński

Rektor UJ
Odznaczenia
Order Korony Żelaznej III klasy (Austro-Węgry)
Multimedia w Wikimedia Commons

Maurycy Antoni Walenty Madurowicz herbu Jelita[1], niem. Moritz Ritter von Madurowicz (ur. 16 września 1831 w Kołomyi, zm. 12 stycznia 1894 w Krakowie) – polski lekarz ginekolog i położnik, profesor położnictwa na Uniwersytecie Jagiellońskim od 1862, rektor tej uczelni, członek Akademii Umiejętności od 1872.

Życiorys

Pochodził z rodziny ukraińskiej. Był synem Walentego i Józefy z Hamplów, urzędnika w austriackiej służbie państwowej, późniejszego radcy ministerialnego i naczelnika dyrekcji skarbowej we Lwowie. Studiował medycynę w Uniwersytecie Jagiellońskim (u Antoniego Kozubowskiego, Józefa Majera, Fryderyka Skobla i Ludwika Zejsznera) oraz na Uniwersytecie Wiedeńskim). W 1855 roku został doktorem medycyny, w roku następnym uzyskał doktorat chirurgii i położnictwa i został asystentem w klinice położniczej u Karola Brauna i jego brata Gustava, gdzie pracował aż do 1862 r. Tegoż roku habilitował się w Krakowie na podstawie pracy O powstawaniu i rozpoznaniu przepukliny krwawej, a następnego mianowano go (po ustąpieniu Józefa Kwaśniewskiego) na stanowiska profesora zwyczajnego ginekologii oraz ordynatora kliniki w Szpitalu św. Łazarza.

Był członkiem honorowym Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk[2].

Był odznaczony Orderem Korony Żelaznej III klasy[3].

Został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kwatera Ga, rząd zach.)[4][5]. W tym samym miejscu spoczął później ppłk Henryk Madurowicz (1868-1921)[5].

Grób prof. Maurycego Madurowicza na cmentarzu Rakowickim

Przypisy

  1. ↑ † Madurowicz Maurycy. „Głos Narodu”. Nr 10, s. 8, 14 stycznia 1894. 
  2. ↑ Bolesław Erzepki, Spis członków Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Poznaniu, Poznań 1896, s. 3.
  3. ↑ Kleine Chronik. „Wiener Zeitung”. Nr 10, s. 2., 13 stycznia 1894. (niem.). 
  4. ↑ Jan WiktorJ.W. Tkaczyński Jan WiktorJ.W. (red.), Pro Memoria III. Profesorowie Uniwersytetu Jagiellońskiego spoczywający na cmentarzach Krakowa 1803-2017, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2018, s. 178, ISBN 978-83-233-4527-5 .
  5. ↑ a b Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy lokalizator grobów. Maurycy Madurowicz. rakowice.eu. [dostęp 2021-07-20].

Bibliografia

  • Jerzy Lisiewicz: Madurowicz Maurycy Antoni Walenty. W: Polski Słownik Biograficzny. T. XIX. Wrocław – Warszawa — Kraków – Gdańsk, 1974, s. 126–127.
  • Pagel JL: Biographisches Lexikon hervorragender Ärzte des neunzehnten Jahrhunderts. Berlin-Wiedeń: 1901, s. 1075.
  • www.zeno.org (niem.)
  • p
  • d
  • e
Akademia Krakowska /
Uniwersytet Krakowski
(1400–1499)
Akademia Krakowska /
Uniwersytet Krakowski
(1500–1599)
Akademia Krakowska /
Uniwersytet Krakowski
(1600–1699)
AkademiaKrakowska /
Uniwersytet Krakowski
(1700–1777)
Szkoła Główna Koronna
(1777–1795)
Szkoła Główna Krakowska
(1795–1805)
Lata 1805–1817[A][B]
Uniwersytet Jagielloński
(1817–1899)
Uniwersytet Jagielloński
(od 1900)
  1. ↑ a b c d e f g h i j k l Pełniący funkcję rektora w zastępstwie.
  2. ↑ Od 1805 do 1809 Uniwersytet połączony z Uniwersytetem Lwowskim i zgermanizowany, 1809 repolonizacja po włączeniu Krakowa do Księstwa Warszawskiego.
  3. ↑ W latach 1853–1860 rektorów nie wybierano, Uniwersytetem kierował mianowany przez rząd kurator.
  4. ↑ Sprawował obowiązki rektora Tajnego Uniwersytetu.
  • PWN: 3935941