Michał Janusz Parczewski

Michał Janusz Parczewski

Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	23 listopada 1946 Lębork
profesor doktor habilitowany nauk humanistycznych
Specjalność: archeologia
Alma Mater	Uniwersytet Jagielloński
	Uniwersytet Rzeszowski
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Michał Janusz Parczewski (ur. 23 listopada 1946 w Lęborku) – prof. dr hab., polski archeolog specjalizujący się w archeologii średniowiecza, początkach kultury słowiańskiej w Polsce, wczesnośredniowiecznym osadnictwie w Karpatach.

Życiorys

Pracownik Zakładu Archeologii Średniowiecza i Czasów Nowożytnych w Instytucie Archeologii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Profesor w Instytucie Archeologii UJ oraz Instytucie Archeologii URz, członek Komitetu Słowianoznawstwa PAN oraz Komitetu Nauk Pra- i Protohistorycznych PAN.

Studia z zakresu archeologii Polski i powszechnej ukończył w 1969 na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1978 obronił pracę doktorską, następnie w roku 1989 rozprawę habilitacyjną. W 1993 otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego. Brał udział w ekspedycjach archeologicznych na terenie Małopolski i Śląska, a także w południowo-zachodniej Bułgarii w latach 1979–1982 oraz na Spitsbergenie w 1982.

W 1996 odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi^[1]. Od 2009 członek Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa (SKOZK).

W 2011 został przez prezydenta Bronisława Komorowskiego odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski^[2].

Jest kierownikiem badań misji archeologicznej w Bachórzu.

Jest synem cichociemnego Jana Parczewskiego i Ireny z domu Balcerowicz. Ma dwóch młodszych braci: Bogdana (ur. w 1948) i Zygmunta (ur. w 1951)^[3].

Przypisy