Mischa Elman : Życiorys, Przypisy, Linki zewnętrzne Wikipedia, wolna encyklopedia

Mischa Elman

Mischa Elman (1916)

Imię i nazwisko

Michaił Saulowicz Elman

Data i miejsce urodzenia

20 stycznia 1891
Talne

Pochodzenie

rosyjskie

Data i miejsce śmierci

5 kwietnia 1967
Nowy Jork

Instrumenty

skrzypce

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

skrzypek

Multimedia w Wikimedia Commons

Mischa Elman, właśc. Michaił Saulowicz Elman^[1]^[2]^[3] (ros. Михаил Саулович Эльман; ur. 8 stycznia^?/20 stycznia 1891 w Talnem, zm. 5 kwietnia 1967 w Nowym Jorku^[1]^[2]^[3]) – amerykański skrzypek pochodzenia rosyjskiego.

Życiorys

W wieku 6 lat został zabrany przez ojca do Odessy, gdzie kształcił się u Aleksandra Fidelmanna i Adolfa Brodskiego^[2]. W latach 1901–1904 studiował w Konserwatorium Petersburskim u Leopolda Auera^[1]^[3]. Debiutował publicznie w 1904 roku w Petersburgu i Berlinie^[1]^[2]. W 1905 roku wystąpił w Londynie^[1]. Od 1908 roku występował w Stanach Zjednoczonych, gromadząc na swoich koncertach liczną publikę i zdobywając sobie uznanie krytyki^[1]^[2]. W 1923 roku otrzymał obywatelstwo amerykańskie^[2]^[3].

Jego gra cechowała się delikatnym, a jednocześnie silnym dźwiękiem^[1]^[2], stanowiąc kwintesencję romantycznego stylu interpretacji^[2]. Środki techniczne były w niej podporządkowane w dużej mierze wyrazowi^[1]. W jego programie koncertowym znajdowały się utwory skrzypcowe m.in. Mendelssohna, Czajkowskiego i Wieniawskiego^[2]. Pisał także własne kompozycje na skrzypce, w tym aranżacje utworów innych kompozytorów^[2]^[3]. Eugène Ysaÿe zadedykował mu swoje Extase, Bohuslav Martinů natomiast II Koncert skrzypcowy^[3].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 3. Część biograficzna efg. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1987, s. 18. ISBN 83-224-0344-5.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 2 Conf–Gysi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1014–1015. ISBN 0-02-865527-3.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 246. ISBN 0-674-37299-9.