Mistrzostwa Azji w Rugby 7 Mężczyzn 2016
Asia Rugby Sevens Series 2016
|
Szczegóły turnieju |
Termin | 2 września – 16 października 2016 |
Liczba drużyn | 8 (z 1 konfederacji) |
Stadiony | 3 (w 3 miastach) |
I miejsce | Hongkong |
II miejsce | Sri Lanka |
III miejsce | Korea Południowa |
Statystyki turnieju |
Najwięcej punktów | Benjamin Rimene (123) |
Najwięcej przyłożeń | Lee Jones (13) |
Mistrzostwa Azji w Rugby 7 Mężczyzn 2016 (Asia Rugby Sevens Series 2016) – ósme mistrzostwa Azji w rugby 7 mężczyzn, oficjalne międzynarodowe zawody rugby 7 o randze mistrzostw kontynentu organizowane przez Asia Rugby mające na celu wyłonienie najlepszej męskiej reprezentacji narodowej w tej dyscyplinie sportu w Azji. Zostały rozegrane w formie trzech rankingowych turniejów rozegranych wraz z zawodami kobiet pomiędzy 2 września a 16 października 2016 roku.
W otwierających sezon zawodach zwyciężyli zawodnicy z Hongkongu w finałowym pojedynku pokonując Sri Lankę[1][2], takim samym rezultatem zakończył się także finał drugiego turnieju z udziałem tych samych drużyn[3][4]. Reprezentanci Hongkongu zapewnili sobie triumf w klasyfikacji końcowej zwycięstwem w półfinale ostatniego turnieju, w nim zaś pokonali goszczących na tym etapie po raz pierwszy w sezonie zawodników z Korei Południowej[5][6]. Przedstawiciele triumfatorów zajęli czołowe lokaty w statystykach – najwięcej punktów w sezonie (123) zdobył Benjamin Rimene, w klasyfikacji przyłożeń z trzynastoma zwyciężył zaś Lee Jones[7].
Czołowa dwójka cyklu – zespoły Hongkongu i Sri Lanki – uzyskały awans do turnieju kwalifikacyjnego do World Rugby Sevens Series sezonu 2017/2018 rozegranego wraz z Hong Kong Sevens 2017[6].
Kalendarz
Turniej | Kraj | Miasto | Data |
Hong Kong Asian Sevens 2016 | Hongkong | Hongkong | 2–3 września 2016 |
Korea Sevens 2016 | Korea Południowa | Incheon | 24–25 września 2016 |
Sri Lanka Sevens 2016 | Sri Lanka | Kolombo | 15–16 października 2016 |
Informacje ogólne
W walce o tytuł mistrzowski wzięło udział osiem zespołów, a cykl składał się z trzech rankingowych turniejów[8]. Mistrzem Azji została drużyna, która po rozegraniu trzech rankingowych turniejów – w Hongkongu, Incheon i Kolombo – zgromadziła najwięcej punktów, które były przyznawane za zajmowane w nich miejsca. W przypadku tej samej liczby punktów w klasyfikacji generalnej lokaty zainteresowanych drużyn były ustalane kolejno na podstawie[9]:
- wyników spotkań pomiędzy zainteresowanymi drużynami;
- lepszego bilansu punktów zdobytych i straconych w tych spotkaniach;
- lepszego bilansu punktów zdobytych i straconych we wszystkich spotkaniach sezonu;
- lepszego bilansu przyłożeń zdobytych i straconych we wszystkich spotkaniach sezonu;
- większej liczby zdobytych punktów we wszystkich spotkaniach sezonu;
- większej liczby zdobytych przyłożeń we wszystkich spotkaniach sezonu;
- rzutu monetą.
Miejsce | Punkty |
1 | 12 |
2 | 10 |
3 | 8 |
4 | 7 |
5 | 5 |
6 | 4 |
7 | 2 |
8 | 1 |
W każdych zawodach drużyny rywalizowały w pierwszym dniu systemem kołowym w ramach dwóch czterozespołowych grup, po czym po dwie czołowe z każdej z nich awansowały do półfinałów, a pozostała czwórka zmierzyła się w walce o Plate. W fazie grupowej spotkania toczone były bez ewentualnej dogrywki, za zwycięstwo, remis i porażkę przysługiwały odpowiednio cztery, dwa i jeden punkt, brak punktów natomiast za nieprzystąpienie do meczu. Przy ustalaniu rankingu po fazie grupowej w przypadku tej samej liczby punktów lokaty zespołów były ustalane kolejno na podstawie[10]:
- wyniku meczu pomiędzy zainteresowanymi drużynami;
- lepszego bilansu punktów zdobytych i straconych;
- lepszego bilansu przyłożeń zdobytych i straconych;
- większej liczby zdobytych punktów;
- większej liczby zdobytych przyłożeń;
- rzutu monetą.
W przypadku remisu w fazie pucharowej organizowana była dogrywka składająca się z dwóch pięciominutowych części, z uwzględnieniem reguły nagłej śmierci[11]. W przeciwieństwie do poprzednich edycji wszystkie mecze, także finałowe, składały się z dwóch siedmiominutowych części[12].
Przystępujące do turnieju reprezentacje mogły liczyć maksymalnie dwunastu zawodników[13]. Rozstawienie w każdych zawodach następowało na podstawie wyników poprzedniego turnieju, a w przypadku pierwszych zawodów – na podstawie rankingu z poprzedniego roku[11]. W cyklu miało wziąć siedem czołowych zespołów z ubiegłego sezonu oraz zwycięzca rozegranych na początku 2016 roku kwalifikacji[14]. Odbyły się one w formie dwóch turniejów zorganizowanych w dwa ostatnie weekendy lutego 2016 roku w Ćennaj i Al-Ajn[15][16][17]. W obu triumfowała reprezentacja Chińskiego Tajpej zyskując tym samym awans do serii turniejów o mistrzostwo kontynentu[18][19].
Turnieje
Hong Kong Asian Sevens 2016
Korea Sevens 2016
Sri Lanka Sevens 2016
Klasyfikacja generalna
Przypisy
- ↑ Hong Kong Men claim cup in Asia Rugby Sevens Series opener. asiarugby.com. [dostęp 2016-09-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-06)]. (ang.).
- ↑ Wins for Hong Kong and Japan in Asia Rugby Sevens Series. worldrugby.org. [dostęp 2016-09-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-06)]. (ang.).
- ↑ Hong Kong Men and China Women Crowned Korea 7s Champions. asiarugby.com. [dostęp 2016-09-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-27)]. (ang.).
- ↑ DOUBLE DELIGHT FOR HONG KONG'S MEN. worldrugby.org. [dostęp 2016-09-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-26)]. (ang.).
- ↑ Hong Kong and Japan take Asia Rugby Sevens top honours. worldrugby.org. [dostęp 2016-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-17)]. (ang.).
- ↑ a b Hong Kong Men's Sevens side claim Asian Sevens crown. asiarugby.com. [dostęp 2016-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-17)]. (ang.).
- ↑ 2016 Asia Rugby Sevens Series: Statistics. macoocoo.com. [dostęp 2016-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-18)]. (ang.).
- ↑ 2016 Calander of Events For Asia Rugby. asiarugby.com. [dostęp 2016-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-13)]. (ang.).
- ↑ TOURNAMENT MANUAL, s. 20–22
- ↑ TOURNAMENT MANUAL, s. 18–20
- ↑ a b TOURNAMENT MANUAL, s. 20
- ↑ TOURNAMENT MANUAL, s. 16
- ↑ TOURNAMENT MANUAL, s. 15
- ↑ ASIA RUGBY SEVENS SERIES 2015 – TOURNAMENT MANUAL. asiarugby.com. [dostęp 2016-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ang.).
- ↑ 2016 Asia Rugby Development Sevens Series – Chennai & Al Ain. asiarugby.com. [dostęp 2016-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-05)]. (ang.).
- ↑ Asia Rugby Development Sevens – Chennai Preview. asiarugby.com. [dostęp 2016-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-03)]. (ang.).
- ↑ Asia Rugby Development Sevens – Al Ain Preview. asiarugby.com. [dostęp 2016-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-07)]. (ang.).
- ↑ Chinese Taipei and South Korea women triumph in Chennai Sevens. asiarugby.com. [dostęp 2016-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-03)]. (ang.).
- ↑ Chinese Taipei Secures Successive Wins and Series Title. asiarugby.com. [dostęp 2016-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-07)]. (ang.).
Bibliografia
- ASIA RUGBY SEVENS SERIES 2016 – TOURNAMENT MANUAL. asiarugby.com. [dostęp 2016-09-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-13)]. (ang.).
- Asia Rugby Sevens Series 2016 results & standings. scmp.com. [dostęp 2016-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-16)]. (ang.).
- 2016 Asia Rugby Sevens Series: Schedule. macoocoo.com. [dostęp 2016-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-18)]. (ang.).
- 2016 Asia Rugby Sevens Series: Pool. macoocoo.com. [dostęp 2016-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-18)]. (ang.).
- 2016 Asia Rugby Sevens Series: Knockouts. macoocoo.com. [dostęp 2016-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-18)]. (ang.).
- 2016 Asia Rugby Sevens Series (Men) Series Table. asiarugby.com. [dostęp 2016-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-27)]. (ang.).
Mistrzostwa Azji w rugby 7