Pino Palladino
 Pino Palladino, 2008 | |||
| Data i miejsce urodzenia | 17 października 1957 | ||
|---|---|---|---|
| Instrumenty | gitara basowa, bezprogowa gitara basowa, chapman stick | ||
| Gatunki | rock, blues, jazz, R&B | ||
| Aktywność | od 1978 | ||
| Powiązania | Genesis, Eric Clapton, Jeff Beck, David Gilmour | ||
| Instrument | |||
| Fender Pino Palladino Signature Precision Bass[1] | |||
| Zespoły | |||
| The Law (1991-1992) The Who (od 2002) John Mayer Trio (od 2005) | |||
| |||
| Strona internetowa | |||
Pino Palladino (ur. 17 października 1957 w Cardiff[2]) – brytyjski basista pochodzenia włoskiego. Palladino początkowo grał rock, blues i R&B, w latach 80. stał się jednym z najpopularniejszych i najbardziej poszukiwanych muzyków sesyjnych grając na basie bezprogowym. Był członkiem wielu zespołów muzycznych, aktualnie występuje z John Mayer Trio i The Who.
Kariera
Palladino grał od 14 roku życia na gitarze elektrycznej, trzy lata później rozpoczął grę na gitarze basowej. W 1978 roku stał się członkiem Jools Holland’s Band i nagrał z nimi album Jools Holland and His Millionairs. Współpraca ta przyniosła mu sławę i w latach 80. i Palladino rozpoczął pracę między innymi z Davidem Gilmourem, Tears for Fears i Donem Henleyem. Występował też z grupami Pink Floyd i Queen. W latach 90. rozszerzył swój repertuar o grę na gitarze basowej z bontem, w zależności od utworu 4- lub 6-strunowej. Najbardziej znane były jego kooperacje z Melissą Etheridge, Richardem Wrightem, Eltonem Johnem i Erikiem Claptonem. Z Philem Collinsem utworzył przejściowo grupę, która zagrała wraz z Paulem McCartneyem, Erikiem Claptonem, Cliffem Richardem i innymi na jubileuszu 50-lecia koronacji królowej Elżbiety II.
John Mayer Trio
Palladino i Steve Jordan znają i przyjaźnią się od lat 90., gdy obaj muzycy pracowali nad wspólnymi nagraniami studyjnymi. W styczniu 2005 roku Jordan miał wziąć udział u boku Johna Mayera i Willi Weeksa w koncercie charytatywnym Tsunami Concert of Hope na rzecz ofiar tsunami. Ponieważ Weeks nie mógł wystąpić, Jordan od razu zaproponował jako alternatywę Pino Palladino. W trójkę zagrali po raz pierwszy utwór „Bold as Love” Hendrixa. Po koncercie Mayer, Jordan i Palladino doszli do wniosku, że fantastycznie ze sobą harmonizują i od razu zaplanowali wspólne tournée i wydanie CD.
Instrumenty
Początkowo używał Palladino basu bezprogowego firmy MusicMan. W ostatnich latach grał na Fender Precision Bass 61 Fiesta Red. Poza tym gra na Fender P-Bass 63, czarnym Fender Jaguar Bass (na tournée The Who), białym Moon Larry Graham Signature J-style Bass, Lakland Joe Osborn Signature J-style bass, nastrojonym na C#F#BE i 82 Squier Jazz Bass.
Dyskografia
|
|
Przypisy
- p
- d
- e
- Jimmy Hall
- Rhonda Smith
- Jonathan Joseph
- Nicolas Meier
- Tony Hyams
- Jason Rebello
- Steve Alexander
- Vinnie Colaiuta
- Terry Bozzio
- Veronica Bellino
- Narada Michael Walden
- Doug Wimbish
- Tal Wilkenfeld
- Pino Palladino
- Randy Hope-Taylor
- Jennifer Batten
- Simon Phillips
- Jan Hammer
| Albumy studyjne |
|
|---|---|
| Albumy koncertowe |
|
| Kompilacje |
|
| Ścieżki dźwiękowe |
|
| Wideografia |
|
| Powiązane |
|
- p
- d
- e
- Trent Reznor
- Robin Finck
- Alessandro Cortini
- Ilan Rubin
- Chris Vrenna
- Charlie Clouser
- Ron Musarra
- Jeff Ward
- Alex Carapetis
- Josh Freese
- Richard Patrick
- Gary Talpas
- Nick Rushe
- David Haymes
- Lee Mars
- James Woolley
- Danny Lohner
- Jeordie White
- Jerome Dillon
- Aaron North
- Justin Meldal-Johnsen
- Josh Eustis
- Pino Palladino
- Lisa Fischer
- Sharlotte Gibson
| Albumy studyjne |
| ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Albumy remiksowe | |||||
| Albumy i wydania koncertowe |
| ||||
| Kompilacje |
| ||||
| Single |
| ||||
| Soundtracki |
| ||||
| Filmy |
| ||||
| Gry |
| ||||
| Pozostałe |
| ||||
| Powiązane |
|
