Pląsawica Sydenhama

Pląsawica Sydenhama (pląsawica mała, łac. chorea minor, ang. Sydenham's chorea, St. Vitus Dance – Taniec św. Wita) – choroba wieku dziecięcego, zwykle występująca w związku z infekcją paciorkowcową. Obecnie uważana jest za chorobę autoimmunologiczną, której podłożem jest produkcja krzyżowych przeciwciał reagujących z antygenami neuronów jądra ogoniastego i jądra niskowzgórzowego Luysa. Charakterystyczna jest dla obrazu gorączki reumatycznej i stanowi kryterium większe (według Jonesa) tej choroby. Jako pierwszy opisał ją w literaturze medycznej angielski lekarz Thomas Sydenham w XVII wieku.

Objawy i przebieg

Początek choroby jest skryty i powolny^[1]. Występują ruchy pląsawicze, zaburzenia emocjonalne, natręctwa, przymus aktywności ruchowej i nadpobudliwość. Ruchy pląsawicze pojawiają się stosunkowo później niż reszta objawów. Choroba ustępuje samoistnie w ciągu kilku miesięcy, aczkolwiek może nawracać.

Leczenie

Leczenie polega na leczeniu przyczyny – gorączki reumatycznej. Wspomagająco stosowane są leki uspokajające i wzmacniające. Rokowanie zazwyczaj jest dobre^[1].

Przypisy

Bibliografia

• Choroby układu nerwowego. Wojciech Kozubski, Paweł P. Liberski (red.). Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2004, s. 364-365. ISBN 83-200-2636-9.

Zobacz też

• Pląsawica Huntingtona

Linki zewnętrzne

• Sydenham's chorea w bazie Who Named It (ang.)