Radoje Domanović

Радоје Домановић

Data i miejsce urodzenia

16 lutego 1873
Ovsište

Data i miejsce śmierci

17 sierpnia 1908
Belgrad

Narodowość

serbska

Dziedzina sztuki

literatura

Ważne dzieła

Przywódca (1901)

Multimedia w Wikimedia Commons

Strona internetowa

Radoje Domanović (cyr. Радоје Домановић; ur. 16 lutego (4 lutego według kalendarza juliańskiego) 1873 we wsi Ovsište, zm. 17 sierpnia (4 sierpnia według kalendarza juliańskiego) 1908 w Belgradzie) – serbski pisarz, znany głównie z satyrycznych opowiadań.

Życiorys

Urodził się w rodzinie nauczyciela we wsi Ovsište niedaleko Kragujevaca. Ukończył szkołę średnią w Kragujevacu, a potem wydział filozoficzny Belgradzkiej Wielkiej Szkoły. Jako nauczyciel języka serbskiego pracował w gimnazjach we Vranju, Leskovacu i Pirocie. Ze względu na swe przekonania polityczne był prześladowany i usuwany z pracy. Po upadku rządów króla Aleksandra Obrenowicia w 1903 roku, rozpoczął wydawanie pisma politycznego Stradija (1904–1905), na łamach którego podejmował aktualną tematykę społeczno-polityczną. Rozczarowany rzeczywistością zaczął prowadzić życie dekadenta.

Zadebiutował w 1893 r. publikując na łamach czasopism opowiadania o tematyce wiejskiej i bajki dla dzieci. Za najcenniejsze^[1] w jego twórczości uznawane są satyryczne opowiadania, ukazujące w krzywym zwierciadle ustrój społeczny, polityczny i kulturę państwa serbskiego za panowania Aleksandra Obrenowicia.

Istnieje Fundacja im. Radoje Domanovicia, które przyznaje nagrodę imienia pisarza.

Przypisy

↑ Józef Magnuszewski: Mały słownik pisarzy zachodniosłowiańskich i południowosłowiańskich. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1973, s. 94.

Bibliografia

Józef Magnuszewski: Mały słownik pisarzy zachodniosłowiańskich i południowosłowiańskich. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1973, s. 94–95.
Marian Jakóbiec: Literatura narodów Jugosławii. W: Dzieje literatur europejskich. T. 3. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1991, s. 237–238.